Academica
   Liber, Caput
 1        I,  10   |         perturbationum matrem esse arbitrabatur immoderatam quandam intemperantiam.
 2        I,  11   |          ab isdem, quod nullo modo arbitrabatur quicquam effici posse ab


De haruspicum responso
   Caput
 3  47             |         auctoritate seiunctos esse arbitrabatur, nisi eos in caelum suis


De officiis
   Liber, Caput
 4       II, 242   |            egere iniquissimum esse arbitrabatur et quinquaginta annorum
 5      III, 289   |   interemit, sustulit quos obstare arbitrabatur, nec in his eum facinoribus


De oratore
   Liber, Caput
 6        I, XIX   |        viam nosse: caput enim esse arbitrabatur oratoris, ut et ipse eis,


In Vatinium
   Caput
 7   1             |      rogandum ut religiosum testem arbitrabatur. sed fui paulo ante intemperantior


Philippicae
   Oratio, Caput
 8     VIII,  13   |       animi liberatam rem publicam arbitrabatur.~
 9       XI,   2   |            quae Romae iam suscepta arbitrabatur a socio furoris sui.~
10     XIII,  20   |            Galliam. Caesarem sequi arbitrabatur cum legione Martia, cum


Pro Caecina
   Caput
11  79             |       verbo autem posse recedi non arbitrabatur.


Pro Cluentio
   Caput
12                 |           necessariorum natum esse arbitrabatur, tantae voluntati universorum
13   2             |      conscium illi facinori fuisse arbitrabatur, reum statim fecit, utique
14   1             |           a Staieno perfectam esse arbitrabatur.
15   2             |           minus iam probari populo arbitrabatur. Habetur una atque altera
16   1             |           ac nimium domino fidelem arbitrabatur, ab hoc adulescente Oppianico
17   1             |     benivolum esse et patri fuisse arbitrabatur, nihil tamen est ausus recusare.


Pro Deiotaro
   Caput
18  11             |            timore quiescendum esse arbitrabatur. Maxime vero perturbatus
19  29             |         patri satis faciendum esse arbitrabatur. Felix ista domus quae non


Pro Milone
   Caput
20   2             |            gratiam quasi devinctum arbitrabatur: Caesaris potentiam suam


Pro Plancio
   Caput
21   1             |        ornari, se augeri dignitate arbitrabatur, isdemque nunc ex municipiis


Pro Rabirio
   Caput
22  29             |       omnia sua secum una moritura arbitrabatur. Non est ita, Quirites;


Pro Scauro
   Caput
23  31             |            fore in gratiam reditum arbitrabatur;


Pro Sestio
   Caput
24  18             |          incolumem nullo modo fore arbitrabatur.~
25 114             |       Romanum qui in contione erat arbitrabatur, non tenuit eum locum in


Pro Sulla
   Caput
26   6             |        officio cum illo coniunctum arbitrabatur, cum ille tanto scelere
27  57             | consuetudine, usu dimittendum esse arbitrabatur? Veri simile non est ut,


Tusculanae
   Liber, Caput
28     Tusc,  IV   |            inveniri posse Socrates arbitrabatur. Sed quo commodius disputationes
29     Tusc, XXI   |            liber esse, sibi amicum arbitrabatur. ~
30     Tusc, XXXVII|          mundi se incolam et civem arbitrabatur. Quid? T. Albucius nonne
31     Tusc, XXXIX |       animi aciem aspectu oculorum arbitrabatur, et cum alii saepe, quod