De fato
Caput
1 14 | inmutabilia nec in falsum e vero praeterita possunt convertere) -- si
2 27 | fuerit futurum esse? Nam ut praeterita ea vera dicimus, quorum
3 33 | efficientis non habebat. Ita ne praeterita quidem ea, quorum nulla
4 35 | cepisset. ~Quorsum haec praeterita? quia sequitur illud, ~Nam
De finibus
Liber, Par.
5 I, | possumus, animo autem et praeterita et futura. ut enim aeque
6 I, | torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata
7 I, | numquam potest. praeterea bona praeterita non meminerunt, praesentibus
8 I, | habeat quam dolorum. nam et praeterita grate meminit et praesentibus
9 II, | illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala
10 II, | praeteritorum memoria.' Sed ad bona praeterita redeamus. quae si a vobis
11 II, | autem voluptas si etiam praeterita delectat, non intellego,
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
12 47 | positam esse dicam, sed ut praeterita meminisse, reliqua sperare
De inventione
Liber, Caput
13 I, 70 | Propositionis approbatione praeterita quattuor ex partibus argumentatio
14 I, 71 | Assumptionis autem approbatione praeterita quadripertita sic fiet argumentatio: "
15 I, 72 | 72] Utraque approbatione praeterita tripertita fit, hoc pacto: "
16 II, 151 | praterita esse, quae idcirco praeterita nemo arbitretur, quod ex
De officiis
Liber, Caput
17 II, 247 | Athenis nuper est mortuus, duo praeterita censet esse a Panaetio,
De oratore
Liber, Caput
18 II, LVII | in tam accurato sermone praeterita esse videatur." "Ego vero,"
De partitione oratoria
Caput
19 37 | temporibus autem praesentia [et] praeterita [et] futura cernuntur; in
Cato Maior de senectute
Caput
20 1 | agerent quam si octogesimum? Praeterita enim aetas quamvis longa
21 4 | est, quam agricolae dolent praeterita verni temporis suavitate
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
22 XXV | XXV] Sed quoniam praeterita mutare non possumus, quid
23 XXXII | anteposuit suam salutem meae? Sed praeterita mitto. Me ut Cn. Pompeius
24 XXXIII | sceleribus rei publicae praeterita fata refricabis? Quod quidem
Philippicae
Oratio, Caput
25 II, 112 | 112] [XLIV] Sed praeterita omittamus: hunc unum diem,
26 V, 31 | fortasse non recte. [XII] Verum praeterita omittamus; etiamne hanc
27 VI, 9 | legiones ire oportebat? Sed praeterita omittamus; properent legati,
Pro Marcello
Caput
28 1 | cum venit, omnis voluptas praeterita pro nihilo est quia postea
Pro Roscio Amerino
Caput
29 22 | eodem tempore et ea, quae praeterita sunt, reparet et ea, quae
Tusculanae
Liber, Caput
30 Tusc, XXVII| cogitationis habeat, quod et praeterita teneat et futura provideat
|