De officiis
   Liber, Caput
 1        I,  23   |      impetum in quempiam facit aut ira aut aliqua perturbatione
 2        I,  89   |        prohibenda autem maxime est ira puniendo; numquam enim iratus
 3        I, 136   |         sermo debet vacare, ne aut ira existat aut cupiditas aliqua
 4        I, 136   |           alia medicina, sed tamen ira procul absit, cum qua nihil


De partitione oratoria
   Caput
 5 112             |           facti motus animorum, si ira recens, si odium vetus,


Philippicae
   Oratio, Caput
 6      XII,  26   |      permixta temperari solet, hic ira dementiaque inflammatus


Pro Caelio
   Caput
 7  37             |           nunc meum cor ~cumulatur ira ~aut illum: ~O infelix,


Pro Ligario
   Pars, Caput
 8      VII        |         Ligarium crimen oritur uel ira potius. Nam si crimen est


Pro Marcello
   Caput
 9   2             |           Martis vis perculit, non ira victoriae; ut dubitare debeat


Pro Milone
   Caput
10   2             |        cogitavit, in quos incensos ira vitamque domini desperantis
11                 |          XXXII. Nec vero non eadem ira deorum hanc eius satellitibus


Tusculanae
   Liber, Caput
12     Tusc,   0   | contentione animi resistendum est. Ira exardescit, libido concitatur;
13     Tusc, VII   |          similia, l u b i d i n i  ira, excandescentia, odium,
14     Tusc,  IX   |             ea sic definiuntur, ut ira sit libido poeniendi eius
15     Tusc,  IX   |           excandescentia autem sit ira nascens et modo existens,
16     Tusc,  IX   |        mwsij Graece dicitur, odium ira inveterata, inimicitia ira
17     Tusc,  IX   |         ira inveterata, inimicitia ira ulciscendi tempus observans,
18     Tusc,  IX   |        tempus observans, discordia ira acerbior intimo animo et
19     Tusc, XII   |         iracundia dicitur. Quae ab ira differt, estque aliud iracundum
20     Tusc, XIX   |            nullam habent vim, nisi ira excanduit fortitudo. Nec
21     Tusc, XIX   |       libidinem laudant - est enim ira, ut modo definivi, ulciscendi
22     Tusc, XXI   |          atque odio illius ecferor ira';~
23     Tusc, XXIII |    quicquam similius insaniae quam ira? quam bene Ennius 'initium'
24     Tusc, XXIII |          iurgio? Nam Aiacem quidem ira ad furorem mortemque perduxit.
25     Tusc, XXVI  |            et cupidus esse? in quo ira, non iracundus? in quo angor,
26     Tusc, XXIX  |           oratio est,~Nec sors nec ira caelitum invectum malum,~
27     Tusc, XXXVI |                        XXXVI. [77] Ira vero, quae quam diu perturbat
28     Tusc, XXXVI |         quo non progrediatur eodem ira, quo furor? Itaque iratos
29     Tusc, XXXVI |      tempus aliud, dum defervescat ira. Defervescere autem certe
30     Tusc, XXXVII|          autem, si naturalis esset ira, aut alius alio magis iracundus