1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-1883
(...) De lege agraria
Oratio, Caput
501 II, 100 | ac diligentia debet esse, tum eorum maxime qui non in
502 III, 13 | dominationem scripta sit, tum ad Sullanae adsignationis
De legibus
Liber, Caput
503 I, 8 | memoria atque aetate nostra; tum autem hominis amicissimi
504 I, 15 | opacaque ripa inambulantes, tum autem residentes, quaeramus
505 I, 17 | ciuitates regi debeant; tum haec tractanda, quae conposita
506 I, 26 | pristini conspectum excitauit, tum speciem ita formauit oris,
507 I, 31 | ducitur, cum sua asperitate, tum quod naturae interitus uidetur
508 I, 34 | uirtute praeditum contulerit, tum illud effici (quod quibusdam
509 I, 34 | quo quom perpauca dixero, tum ad ius ciuile ueniam, ex
510 I, 35 | indulgentia et beniuolentia, tum etiam societate iuris contineri?
511 I, 41 | 41] Tum autem qui non ipso honesto
512 I, 49 | facit? Vbi gratus, si non <tu>m ipsi cernunt<ur> grati,
513 I, 53 | Athenis, philosophos, qui tum erant, in locum unum conuocasse
514 I, 57 | te existimo cum populis, tum etiam singulis, hodierno
515 I, 58 | nos cum ceteras res omnes, tum, quod est difficillimum,
516 II, 73 | delicto avocans, quae non tum denique incipit lex esse
517 II, 73 | esse quom scripta est, sed tum quom orta est. Orta autem
518 II, 79 | inmortalibus interpositis tum iudicibus <tum> testibus?
519 II, 79 | interpositis tum iudicibus <tum> testibus? Habes legis prooemium;
520 II, 86 | fere in more maiorum, qui tum ut lex valebat. ~
521 II, 89 | Pythagora doctissimo viro, tum maxume et pietatem et religionem
522 II, 90 | prodita est cum dominis tum famulis, posita in fundi
523 II, 92 | 29] Tum feriarum festorumque dierum
524 II, 99 | vitam hominum attulisse, tum nihil meilus illis mysteriis,
525 II, 101 | languefacit excitatos, et tum remittit animos tum contrahit,
526 II, 101 | et tum remittit animos tum contrahit, civitatumque
527 II, 101 | ob alia vitia cecidisset, tum fuit in auribus animisque
528 II, 105 | 42] Omnia tum perditorum civium scelere
529 II, 105 | Quorum scelere religiones tum prostratae adflictaeque
530 II, 106 | nobis fuissent, ardentis tum cupiditate, tum metu, tum
531 II, 106 | ardentis tum cupiditate, tum metu, tum conscientia quid<quid>
532 II, 106 | tum cupiditate, tum metu, tum conscientia quid<quid> agerent,
533 II, 108 | fanis invidiosa res est. Tum ebur ex inani<mi> corpore
534 II, 108 | decorus deo est, cum in cetero tum maxime in textili; tincta
535 II, 117 | Februario autem mense, qui tum extremus anni mensis erat,
536 II, 120 | dicantur, id erat proprium tum in iis quos humus iniecta
537 II, 120 | religionis; iniecta gleba tum et ille humatus est et sepulcrum
538 II, 120 | et sepulcrum vocatur, ac tum denique multa religiosa
539 III, 150 | mihi levis tribunus plebis tum intercessisset, sustulissem.
540 III, 157 | militari. Neque nobis cum illa tum peste certamen fuit, sed
541 III, 172 | agendi aut cum senatu. <Tum> gravis et ut arbitror praeclara
542 III, 176 | 44] Tum leges praeclarissimae de
De officiis
Liber, Caput
543 I, 9 | sententias distrahuntur. Tum autem aut anquirunt aut
544 I, 10 | honesto, sed dupliciter, tum pari ratione de utili, post
545 I, 13 | negotiis curisque vacui, tum avemus aliquid videre, audire,
546 I, 14 | indecore effeminateve faciat, tum in omnibus et opinionibus
547 I, 17 | sibi et suis comparandis, tum multo magis in his ipsis
548 I, 19 | dantur ad studia reditus; tum agitatio mentis, quae numquam
549 I, 22 | officiorum, dando accipiendo, tum artibus, tum opera, tum
550 I, 22 | accipiendo, tum artibus, tum opera, tum facultatibus
551 I, 22 | tum artibus, tum opera, tum facultatibus devincire hominum
552 I, 25 | usus vitae necessarios, tum ad perfruendas voluptates.
553 I, 32 | promissum aliquod et conven tum, ut id effici sit inutile
554 I, 35 | deviceris consulendum est, tum ii, qui armis positis ad
555 I, 41 | capitalior quam eorum, qui tum, cum maxime fallunt, id
556 I, 42 | benignitas sit, quam facultates, tum ut pro dignitate cuique
557 I, 66 | et periculorum cum vitae, tum multarum rerum, quae ad
558 I, 69 | cum cupiditate et metu, tum etiam aegritudine et voluptate
559 I, 69 | quae affert cum constantiam tum etiam dignitatem. Multi
560 I, 71 | videntur labores et molestias, tum offensionum et repulsarum
561 I, 92 | turpi quaestu neque odioso, tum quam plurimis, modo dignis,
562 I, 94 | est enim, quod deceat, id tum apparet, cum antegressa
563 I, 97 | loco plura dici solent. Sed tum servare illud poetas, quod
564 I, 103 | somno et quietibus ceteris tum, cum gravibus seriisque
565 I, 111 | aequabilitas [cum] universae vitae, tum singularum actionum, quam
566 I, 117 | maxima inbecillitas consilii, tum id sibi quisque genus aetatis
567 I, 119 | quid deceat, exquirimus, tum in tota vita constituenda
568 I, 123 | cum omni aetati turpis, tum senectuti foedissima est.
569 I, 124 | abiectum neque se efferentem, tum in re publica ea velle,
570 I, 134 | sed cum reliquis in rebus tum in sermone communi vicissitudinem
571 I, 134 | in moribus; quod maxime tum solet evenire, cum studiose
572 I, 158 | aiunt, suppeditarentur, tum optimo quisque ingenio negotiis
573 I, 158 | socium studii quaereret, tum docere, tum discere vellet,
574 I, 158 | studii quaereret, tum docere, tum discere vellet, tum audire,
575 I, 158 | docere, tum discere vellet, tum audire, tum dicere. Ergo
576 I, 158 | discere vellet, tum audire, tum dicere. Ergo omne officium,
577 II, 162 | opes, ad copias [; in quo tum quaeri dixi, quid utile,
578 II, 162 | quid utile, quid inutile, tum ex utilibus quid utilius
579 II, 176 | leges moresque constituti, tum iuris aequa discriptio certaque
580 II, 192 | aliquantum cum ad cetera, tum ad amicitias comparandas.
581 II, 198 | cum omni carere dedecore, tum vero iis vitiis, quibus
582 II, 198 | ad se convertit et rapit, tum quis non admiretur splendorem
583 II, 203 | aliter iustitia non esset), tum propter amplificationem
584 II, 207 | proficiscitur a modestia, tum pietate in parentes, in
585 II, 208 | optume iam facere, quod etiam tum poterat domi cum laude meditari. ~
586 II, 211 | cum periculosum ipsi est, tum etiam sordidum ad famam
587 II, 218 | Crassus cum cognomine dives tum copiis functus est aedilicio
588 II, 221 | temporibus necessaria et tum ipsum et ad facultates accommodanda
589 II, 224 | cum ex ipso fructus est, tum etiam ex ceteris. Temeritate
590 II, 225 | in dando munificum esse, tum in exigendo non acerbum
591 II, 226 | largitione beneficia dantur, haec tum in universam rem publicam
592 II, 226 | in universam rem publicam tum in singulos cives conferuntur.
593 II, 226 | multa praeclara maiorum, tum quod optime constituti iuris
594 II, 234 | agendo multa populariter, tum illud male, 'non esse in
595 II, 236 | fortuna reservavisset et tum essem natus, quando Romani
596 II, 236 | invasit. Itaque facile patior tum potius Pontium fuisse, si
597 II, 243 | suum hospitem, venit, qui tum regnabat alter post Alexandream
598 II, 245 | At vero hic nunc victor tum quidem victus, quae cogitarat,
599 II, 245 | cogitarat, cum ipsius intererat, tum ea perfecit, cum eius iam
600 II, 250 | dixisset: "Quid faenerari?", tum Cato: "Quid hominem," inquit, "
601 III, 256 | inculta ac deserta sit, tum nullus feracior in ea locus
602 III, 257 | honestam ingredi cogitant, tum haud scio an nemini potius
603 III, 284 | Mihi utrumvis satis est et tum hoc tum illud probabilius
604 III, 284 | utrumvis satis est et tum hoc tum illud probabilius videtur
605 III, 286 | speciem utilitatis attulerit, tum non utilitas relinquenda
606 III, 289 | erat autem regius pastor), tum in concilium se pastorum
607 III, 298 | nostra res publica cum saepe, tum maxime bello Punico secundo,
608 III, 300 | id numquam esse utile, ne tum quidem, cum id, quod utile
609 III, 309 | diem. Cum ille promisisset, tum Pythius, qui esset ut argentarius
610 III, 310 | 59] Tum Canius "quaeso", inquit, "
611 III, 331 | officio viri boni functus est tum, cum praetor esset, collegiumque
612 III, 332 | eam rem fieri, quod sibi tum proposuerat, valde utile
613 III, 337 | quidem cum saepe alias, tum Pyrrhi bello a C. Fabricio
614 III, 351 | retinuit nec suorum. Neque vero tum ignorabat se ad crudelissimum
615 III, 351 | conservandum putabat. Itaque tum, cum vigilando necabatur,
616 III, 360 | Numicius, Q. Maelius, qui tum tribuni pl. erant, quod
617 III, 364 | decem nobilissimis, qui tum erant missi, novem revertisse
618 III, 372 | scientiae genere gaudere, tum et praesens tecum propediem,
De oratore
Liber, Caput
619 I, I | graves communium temporum tum varii nostri casus fefellerunt;
620 I, VII | familiares et in quibus magnam tum spem maiores natu dignitatis
621 I, VII | conlocarent, C. Cotta, qui [tum] tribunatum plebis petebat,
622 I, VII | ventum esset, [dicebat] tum Scaevolam duobus spatiis
623 I, VII | 29] Tum Crassum "immo vero commodius
624 I, IX | 35] Tum Scaevola comiter, ut solebat, "
625 I, X | in te impetum fecissent, tum singulae familiae litem
626 I, XI | 45] Tum ille "non sum" inquit "nescius,
627 I, XI | eloquentissimo, Platoni, cuius tum Athenis cum Charmada diligentius
628 I, XIII | ego cum ipsis philosophis [tum] Athenis disserebam; cogebat
629 I, XIII | sermoni interesset; ac iam tum erat adulescentulus his
630 I, XIV | medico amicoque usi sumus tum eloquentia vincebat ceteros
631 I, XVI | qui aliquid fingunt, etsi tum pictura nihil utuntur, tamen,
632 I, XVII | 74] Tum ridens Scaevola "non luctabor
633 I, XVIII | 80] Tum Antonius "probas mihi" inquit "
634 I, XVIII | venissem Athenas, compluris tum ibi dies sum propter navigandi
635 I, XX | eloquendi celeritatem incitaret; tum etiam exemplorum copia nitebatur.
636 I, XX | 93] Quid multa? Sic mihi tum persuadere videbatur neque
637 I, XXII | 99] Tum ille "immo vero," inquit "
638 I, XXII | 100] Tum Cotta "quoniam [id,] quod
639 I, XXII | QVIBVS SCIAM POTEROQVE." Tum ille "nam quod tu non poteris
640 I, XXIII | dicendo semper putavi deum, tum vero tibi numquam eloquentiae
641 I, XXIV | 110] Tum Antonius vehementer se adsentiri
642 I, XXVII | XXVII] Tum Antonius "saepe, ut dicis,"
643 I, XXVIII | 129] Tum Crassus "atqui vide" inquit "
644 I, XXIX | perfecta potest pervenire?" Tum ille "ego vero," inquit "
645 I, XXX | 134] Tum Crassus adridens "quid censes,"
646 I, XXX | nihil quisquam egregium, tum certe hoc, quod tu expetis,
647 I, XXX | 136] Tum Sulpicius "o diem, Cotta,
648 I, XXXI | 137] Tum Crassus "atqui arbitror,
649 I, XXXI | dixero, quam existimaturum tum, cum ea audire cupiebas,
650 I, XXXI | dispensare atque componere; tum ea denique vestire atque
651 I, XXXI | controversiam constituendam; tum id, quod nos intenderemus,
652 I, XXXII | deinde ut plane et dilucide, tum ut ornate, post ad rerum
653 I, XXXIII | et succedant necesse est; tum ipsa conlocatio conformatioque
654 I, XXXV | vellent ab eo peroratum. Tum Scaevola "quid est, Cotta?"
655 I, XXXVII | elegantem hominem et ornatum tum praecipue in hoc efferendum
656 I, XXXVIII | in mancipio lumina, uti tum essent, ita recepit; Fufius
657 I, XXXVIII | autem defenderem eum hac tum mente fuisse, qui testamentum
658 I, XLII | 189] Tum sunt notanda genera et ad
659 I, XLII | quaedam membra dispertiat, tum propriam cuiusque vim definitione
660 I, XLIV | prudentia ceteris gentibus, tum facillime intellegetis,
661 I, XLVI | civitatis atque imperi, tum monumenta rerum gestarum
662 I, XLVI | inter hostium tela versari; tum, qui scelus fraudemque nocentis
663 I, XLVIII | 209] Tum Crassus "perge modo," inquit "
664 I, XLVIII | administrator quidam belli gerendi, tum adiungeremus de exercitu,
665 I, XLVIII | alios cum ex nostra civitate tum ex ceteris.
666 I, LII | universum senatum, cuius tum causam agebas, ausus es
667 I, LIII | et invidia et odio populi tum Galba premeretur, hisce
668 I, LV | amplexus es, video quid egeris; tum, cum dicebas, videbam; primum
669 I, LVI | mentem venit ita respondere?" Tum ille fidenter homo peritissimus
670 I, LVIII | hanc artem efficere possit, tum esse illam artem futuram;
671 I, LVIII | 247] tum autem quod amore patriae
672 I, LXII | 263] Tum Crassus "operarium nobis
673 I, LXII | operam." Placuit sic omnibus. Tum Scaevola "sane" inquit "
674 II, I | 2] Quos tum, ut pueri, refutare domesticis
675 II, I | scribo, hoc novum; nam iam tum ex me audiebas mihi illum
676 II, III | fere secunda, cum etiam tum in lecto Crassus esset et
677 II, IV | 15] Tum Crassus "equidem, quaecumque
678 II, IV | 16] Tum Caesar "equidem," inquit "
679 II, IV | 17] Tum ille "ego me hercule" inquit, "
680 II, V | 19] Tum Catulus "ne Graeci quidem,"
681 II, VI | Quando denique nihil ages?" Tum illud addidi "mihi enim
682 II, VII | 26] Tum Caesar "equidem," inquit "
683 II, VII | Catulus. "Vt hic sitis hodie." Tum, cum ille dubitaret, quod
684 II, VII | sententia tam facile promisit." ~Tum omnes oculos in Antonium
685 II, X | 39] Tum Catulus "etsi," inquit "
686 II, X | exprimere subtiliter visus es, tum laudare copiosissime; quod
687 II, X | humanitatis atque inurbanum." Tum Antonius "heri enim" inquit "
688 II, XIII | ad ceteras res inlustris tum ad historiam scribendam
689 II, XIII | dictitarunt; et hos ipsos libros tum scripsisse dicitur, cum
690 II, XVII | 71] Tum Catulus "praeclare mihi
691 II, XVII | tamquam machinatione aliqua tum ad severitatem tum ad remissionem
692 II, XVII | aliqua tum ad severitatem tum ad remissionem animi, tum
693 II, XVII | tum ad remissionem animi, tum ad tristitiam ad laetitiam
694 II, XVIII | 74] Tum Catulus "quo ista maiora
695 II, XVIII | et de [omni] re militari. Tum, cum ceteri, qui illum audierant,
696 II, XIX | post memoriae mandare, tum ad extremum agere ac pronuntiare;
697 II, XIX | deinde contraria refutare; tum autem alii conclusionem
698 II, XIX | polliceor me demonstraturum, sed tum, cum doceo et explano; attentum
699 II, XIX | et superare mendosum est; tum verborum omnium definitiones,
700 II, XXI | sit visum inter eum, qui tum erat et qui anno ante fuerat.
701 II, XXII | diligentissime persequatur]; tum accedat exercitatio, qua
702 II, XXII | Theramene audimus; omnes etiam tum retinebant illum Pericli
703 II, XXIII | filium fuisse Demostheni; tum Phalereus ille Demetrius
704 II, XXIII | exercitationibus crebris atque magnis tum scribendo maxime persequatur;
705 II, XXIII | scriptitasse arbitror." Tum ille "quasi vero" inquit "
706 II, XXV | Carboni tribuno plebis alia tum mente rem publicam capessenti
707 II, XXV | exercitationemque paene puerilem: tum et in sensum et in mentem
708 II, XXVI | quoddam habet ambigui; quod tum explicatur, cum ea verba,
709 II, XXVI | non minus nosse debeant, tum illud est frequentissimum
710 II, XXVIII | 124] Tum Crassus, "tu vero," inquit "
711 II, XXIX | 126] Tum Catulus "ego vero" inquit "
712 II, XXXI | quae veniant in iudicium tum, cum de facto quaeratur:
713 II, XXXIII | inquit "ista" Antonius "tum a Crasso discemus, cum se
714 II, XXXIV | res delata ad nos erit, tum denique scrutari locos,
715 II, XXXV | quae cum omnibus in rebus tum in causis defendendis plurimum
716 II, XXXVI | 152] Tum Catulus "est," inquit "ut
717 II, XXXVI | 153] Tum ille "verum" inquit "ex
718 II, XXXVII | Italia Pythagoreorum fuit tum, cum erat in hac gente magna
719 II, XLII | duobus reliquis dixero, tum erit denique de disponenda
720 II, XLIII | benevolentiam cum erga oratorem tum erga illum, pro quo dicet
721 II, XLV | tam integrae sententiae, tum verae, tam novae, tam sine
722 II, XLVII | ipse captus. Sensi equidem tum magno opere moveri iudices,
723 II, XLVII | omnibus verbis, quae a me tum sunt habita, si dolor afuisset
724 II, XLVIII | nullas et prope necessarias. Tum illa, quae modo Crassus
725 II, XLVIII | causa iustiorem fuisse. Tum omnen, orationem traduxi
726 II, XLVIII | equitum Romanorum, apud quos tum iudices causa agebatur,
727 II, XLIX | causam nostram converteram, tum admiscere huic generi orationis
728 II, XLIX | tua, Sulpici, est a nobis tum accusatio victa." ~
729 II, L | manibus elaberetur, quam mihi tum est elapsa illa ipsa causa.
730 II, LI | debuerit, aut in rem publicam, tum excitatur, si non tam acerbum
731 II, LII | etiam vitiis atque peccatis, tum, si erunt honestiora atque
732 II, LII | accipiuntur, si dicuntur dolenter, tum adflicta et prostrata virtus
733 II, LIV | et ipso genere sermonis) tum vero in hoc altero dicacitatis
734 II, LV | ei relictum putaretur." Tum ex libro tertio, in quo
735 II, LVI | 228] Tum Antonius "ego vero ita fecissem,"
736 II, LVII | 231] Tum Sulpicius "quid igitur?
737 II, LVII | 234] Tum ille "iocabatur" inquit "
738 II, LIX | clausulam: tota Tarracina tum omnibus in parietibus inscriptas
739 II, LIX | exprimantur, ut eis, qui audiunt, tum geri illa fierique videantur.
740 II, LX | inquit "rogare?" Philippus. Tum quaesitor properans "modo
741 II, LXIII | videtur, salsissimus. Hoc tum est venustum, cum in altercatione
742 II, LXIV | Haec aut frigida sunt aut tum salsa, cum aliud est exspectatum.
743 II, LXV | fingere, ingenium potui"; tum hic "audiamus" inquit "disertum":
744 II, LXVI | in dicendo intorquenti: "tum ut diceret, si quid vellet,
745 II, LXVII | cumque oratoriis dictionibus tum urbanis sermonibus accommodatum.
746 II, LXVIII | exclamat Nasica domi non esse, tum Ennius "quid? Ego non cognosco
747 II, LXIX | non cum a moroso dicuntur; tum enim non sal, sed natura
748 II, LXXI | et cum doctior per te, tum etiam audacior factus iam
749 II, LXXII | permoventur, vidi atque cognovi, tum constituo quid habeat causa
750 II, LXXIII | 296] Tum Iulius "ego me hercule,"
751 II, LXXIII | 297] tum illum mihi respondere memini,
752 II, LXXIV | eique artem memoriae, quae tum primum proferebatur, pollicitus
753 II, LXXVII | omnibus rebus consideratis tum denique id, quod primum
754 II, LXXVIII | sententiis, apta verbis, tum vero causarum propria esse
755 II, LXXVIII | bracchium concalfecerit, tum se solere pugnare; neque
756 II, LXXVIII | penitus ex ea causa quae [tum] agatur, effloruisse. ~
757 II, LXXIX | principiis, quod et attenti tum maxime sunt, cum omnia exspectant
758 II, LXXX | est L. Crassi oratio; sin tum est brevitas, cum tantum
759 II, LXXXI | in controversiam veniat; tum suggerenda sunt firmamenta
760 II, LXXXI | superioribus orationis locis tum maxime extremo ad mentis
761 II, LXXXIII | totidem medicinae opponuntur: tum obiurgatio, si est auctoritas;
762 II, LXXXIII | obiurgatio, si est auctoritas; tum admonitio quasi lenior obiurgatio;
763 II, LXXXIII | quasi lenior obiurgatio; tum promissio, si audierint,
764 II, LXXXIII | si audierint, probaturos; tum deprecatio, quod est infirmum,
765 II, LXXXIV | quae iucunda et grata, tum etiam illa, quae mirabilia
766 II, LXXXVI | cuiusque sepeliendi fuisse; hac tum re admonitus invenisse fertur
767 II, LXXXVIII| quidem, cum te, Catule, tum etiam L. Crasso audiente,
768 II, LXXXIX | facilitatem agnoscimus tuam, tum admiramur istam scientiam
769 II, LXXXIX | 364] Tum ille "adimere" inquit "omnem
770 II, XC | 365] Tum ille "ut ita ista esse concedam,"
771 II, XC | 366] Tum Sulpicius "an ergo" inquit "
772 II, XC | 367] Tum Caesar "si, quod difficilius
773 II, XC | fidem tuam putas pertinere?" Tum Cotta ridens "possem tibi,"
774 III, I | omnium consensu sic esse tum iudicatum ceteros a Crasso
775 III, II | 5] Permulta tum vehementissima contentione
776 III, II | institisset, contueremur: namque tum latus ei dicenti condoluisse
777 III, III | cum horum ipsorum sit, qui tum cum illo postremum fere
778 III, III | vidit eorum ipsorum, qui tum adulescentes Crasso se dicarant,
779 III, III | Crasse, cum vitae flore tum mortis opportunitate divino
780 III, IV | doctrina praestans omnibus, tum in suo genere perfectus,
781 III, V | maximis causis saepe vidisset, tum dedita opera quiescentibus
782 III, V | 18] Tum Crassus "an me tam impudentem
783 III, V | 19] Tum Crassus "cum auctoritas
784 III, V | auctoritas atque amicitia vestra tum Antoni facilitas eripuit"
785 III, XII | simillimum dixit sibi videri." Tum ille "tu vero, quod monuit
786 III, XVI | venustate et subtilitate tum vero eloquentia, varietate,
787 III, XVII | Cynici primum, deinde Stoici, tum ab Aristippo, quem illae
788 III, XIX | aut, si id non possis, tum ostendere, quod is fecerit,
789 III, XXII | 82] Tum Catulus "haudquaquam hercule"
790 III, XXIV | 91] Tum Crassus "quorsum igitur
791 III, XXVIII | reticere intelleguntur, tum iudicio viderentur. ~
792 III, XXXI | numquam cognoscet omnino, tum, quotienscumque opus erit,
793 III, XXXIII | 132] Tum Crassus "non in hac" inquit "
794 III, XXXIII | Hippocrates ille Cous, fuisse tum alios medicos, qui morbis,
795 III, XXXIII | vellent, omnia, quae quidem tum haec civitas nosset, solitos
796 III, XXXIII | investigarit et scierit tum etiam conscripserit.
797 III, XXXIV | illi male dicerent (quod tum Athenis fieri licebat),
798 III, XXXVI | 144] Tum Cotta "equidem," inquit "
799 III, XXXVI | 146] Tum Caesar "unum" inquit "me
800 III, XXXVI | tamen permulta nescio; quae tum denique, cum causa aliqua,
801 III, XXXVII | 148] Tum Crassus "pervulgatas res
802 III, XXXVIII | coniungendis verbis, ut haec: tum pavor sapientiam omnem mi
803 III, XLV | formamus et fingimus. Itaque ut tum graves sumus, tum subtiles,
804 III, XLV | Itaque ut tum graves sumus, tum subtiles, tum medium quiddam
805 III, XLV | graves sumus, tum subtiles, tum medium quiddam tenemus:
806 III, XLIX | videri velle videamur." Tum Catulus "erras," inquit "
807 III, XLIX | legem cum exercitatione tum stilo, qui et alia et hoc
808 III, L | notet, cum in omni genere tum in hoc ipso magna quaedam
809 III, L | minus habent instrumenti, tum multo ostendunt magis in
810 III, LII | 200] Tum denique hic nobis orator
811 III, LII | dixi, rationem tenuerimus, tum est quasi luminibus distinguenda
812 III, LIII | qua cum fuerit delectatio, tum reditus ad rem aptus et
813 III, LIII | rationis apta conclusio; tum augendi minuendive causa
814 III, LIII | eitioque sententiae suae; tum illa, quae maxime quasi
815 III, LIII | tractatur; deinde dubitatio, tum distributio, tum correctio
816 III, LIII | dubitatio, tum distributio, tum correctio vel ante vel postquam
817 III, LIII | impulsio, anteoccupatio; tum duo illa, quae maxime movent,
818 III, LIV | et eiusdem verbi crebra tum a primo repetitio, tum in
819 III, LIV | crebra tum a primo repetitio, tum in extremum conversio et
820 III, LVIII | morbo, exsilio atque inopia: tum pavor sapientiam omnem mi
821 III, LVIII | se sibi alacriter dare, tum ad te ludibunda docte et
822 III, LVIII | innuptis iunxit nuptiis, ego tum gravida, expletis iam fui
823 III, LIX | deferamur; oculi sunt, quorum tum intentione, tum remissione,
824 III, LIX | quorum tum intentione, tum remissione, tum coniectu,
825 III, LIX | intentione, tum remissione, tum coniectu, tum hilaritate
826 III, LIX | remissione, tum coniectu, tum hilaritate motus animorum
827 III, LX | hominis cum diligentiam tum etiam doctrinam et scientiam."
828 III, LXI | vero esse iam iudico et tum iudicavi, cum me consule
De partitione oratoria
Caput
829 3 | oratoris, deinde in orationem, tum in quaestionem. C.F. In
830 7 | infixa sunt rebus ipsis, [tum ex toto, tum ex partibus,
831 7 | rebus ipsis, [tum ex toto, tum ex partibus, tum ex notatione,
832 7 | ex toto, tum ex partibus, tum ex notatione, tum ex eis
833 7 | partibus, tum ex notatione, tum ex eis rebus quae quodammodo
834 7 | totum de quo disseritur; tum definitio adhibetur, tum
835 7 | tum definitio adhibetur, tum partium enumeratio, tum
836 7 | tum partium enumeratio, tum notatio verbi; ex eis autem
837 21 | aequalitatemque verborum; tum ex contrariis sumpta verbis,
838 21 | constructioque verborum tum coniunctionibus copuletur,
839 21 | coniunctionibus copuletur, tum dissolutionibus relaxetur.
840 44 | falsis eadem posse dici, tum ex eis quae sumpserit non
841 82 | accidisse potuerit videri; tum quod quisque senserit, dixerit,
842 88 | cernuntur; nam cum deorum tum parentum patriaeque cultus
843 108 | contrarie scripto defendere, tum disceptatio ex scripti contentione
844 118 | meditata puerilisque dicenda. Tum facienda fides diligenter
845 125 | scribenda lex sit, quaeque tum complecteretur in iudiciis
846 126 | communem sensum vimque verbi, tum similibus exemplisque eorum
847 135 | privatarum cum aliis locis, tum in perorando maxime graviter
848 140 | ducibus aliisve perveneris, tum et haec ipsa melius et multo
De provinciis consularibus
Caput
849 1 | universam rem publicam, tum etiam erga meam salutem
850 2 | cum propter alias causas, tum maxime propter illud insigne
851 | interclusum suis sustinerent, tum, inquam, Byzantii et postea
852 7 | foedissimo tribuno plebis tum in illo naufragio huius
853 7 | gubernare debueras, everteras, tum, inquam, emisti grandi pecunia,
854 13 | consecuti. Qua e poena si tum aliorum opibus, non suis,
855 17 | succedatur statim". Si hic sinat! Tum enim tribunus intercedere
856 22 | cum auctoritate vestra, tum illius P.Servili incredibili
857 28 | respondi; scribendo adfui. Tum quoque homini plus tribui
858 43 | nego. sed, si idem ille tum me salvum esse voluitn cum
859 45 | servarat, oblitine erant tum, cum ille, qui id egerat,
De re publica
Liber
860 I | quid facere potuissem, nisi tum consul fuissem? consul autem
861 I | operam suam rei publicae tum denique si necessitate cogantur?
862 I | autem temporibus cogeretur, tum id munus denique non recusare,
863 I | explicandas tuas litteras'. tum ille (Tubero): 'mihi vero
864 I | praesertim motu rei publicae'. tum Scipio: 'atqui nactus es,
865 I | studiis admoneamur.' ~(15) Tum ille (Tubero): 'visne igitur,
866 I | haberemus! qui cum cetera tum haec caelestia vel studiosissime
867 I | Pythagorae more coniungere.' tum Scipio: 'sunt ista ut dicis;
868 I | Tuberonem iussit adsidere. tum Furius: 'quid vos agitis?
869 I | inciderat?' inquit Philus. tum ille (Scipio): 'de solibus
870 I | Laelium domoque iam exisse. tum Scipio calceis et vestimentis
871 I | adsedit proximus Laelio. ~(19) Tum Philus: 'non mihi videtur'
872 I | consideratioque delectat.' (20) tum Laelius: 'non inpedio, praesertim
873 I | ut uterque possederit.' tum Manilius: 'pergisne eam,
874 I | Mucium consuli.' ~(21) Tum Philus: 'nihil novi vobis
875 I | defectio, et incideret luna tum in eam metam quae esset
876 I | et plena luna defecisset. tum ille cum legatus noster
877 I | esse prodigium, idque et tum factum esse et certis temporibus
878 I | liberavit metu; erat enim tum haec nova et ignota ratio,
879 I | dicitur sustulisse.' ~(26) Tum Tubero: 'videsne, Africane,
880 I | potest, plus egisse Dionysium tum cum omnia moliendo eripuerit
881 I | studia placuerunt.' ~(30) Tum Laelius: 'non audeo quidem'
882 I | possint maiora discere.' ~(31) Tum Tubero: 'non dissentio a
883 I | victuros et beatius.' ~(33) Tum Mucius: 'quid esse igitur
884 I | nobis gratum omnibus.' ~(35) Tum ille (Scipio): 'non possum
885 I | nobis scripta sunt omnia.' tum ille (Scipio) 'permagnam
886 I | nomine; quod si convenerit, tum demum decebit ingredi in
887 I | sermone praetermissa sit.' tum Laelius: 'ego vero istud
888 I | autem est penes delectos, tum illa civitas optimatium
889 I | cognosse sapientis est, tum vero prospicere inpendentis,
890 I | opulentioresque extitissent, tum ex eorum fastidio et superbia
891 I | adsequi poterat Lacedaemo illa tum, cum praestare putabatur
892 I | quae cum in paucis est tum a paucis iudicatur et cernitur,
893 I | opulentos homines et copiosos, tum genere nobili natos esse
894 I | disputari solent.' ~(54) Tum Laelius: 'quid tu' inquit '
895 I | ac feris testibus. ~(59) Tum Laelius: 'video te Scipio
896 I | plus quam testes valent.' tum Scipio: 'utere igitur argumento
897 I | vellem.' (Scipio) 'quid? tum cum tu es iratus, permittis
898 I | esse nullum potest.' ~(61) Tum Laelius: 'quid quaeso interest
899 I | adsentior.' ~(62) Et Scipio: 'tum magis adsentiare Laeli,
900 I | populum insolentia libertatis; tum exacti in exilium innocentes,
901 I | exacti in exilium innocentes, tum bona direpta multorum, tum
902 I | tum bona direpta multorum, tum annui consules, tum demissi
903 I | multorum, tum annui consules, tum demissi populo fasces, tum
904 I | tum demissi populo fasces, tum provocationes omnium rerum,
905 I | provocationes omnium rerum, tum secessiones plebis, tum
906 I | tum secessiones plebis, tum prorsus ita acta pleraque
907 I | insolentia multitudinem! tum fit illud quod apud Platonem
908 I | libertatem sitiens hausit, tum magistratus et principes,
909 I | ullo domino sint."' ~(68) Tum Laelius: 'prorsus' inquit '
910 I | mea fert, effecero.' ~(71) Tum Laelius: 'tuum vero' inquit '
911 I | habemus, etsi ne nunc quidem, tum vero, quis te possit esse
912 II | domi et militiae cum optime tum etiam diutissime gesserat,
913 II | persaepe commutata esset, tum Theseus tum Draco tum Solo
914 II | commutata esset, tum Theseus tum Draco tum Solo tum Clisthenes
915 II | esset, tum Theseus tum Draco tum Solo tum Clisthenes tum
916 II | Theseus tum Draco tum Solo tum Clisthenes tum multi alii,
917 II | tum Solo tum Clisthenes tum multi alii, postremo exsanguem
918 II | praestitisse, ut omnes qui tum eos agros ubi hodie est
919 II | acciperet ex terra, ut mihi iam tum divinasse ille videatur
920 II | doctusque muri cum Romuli tum etiam reliquorum regum sapientia
921 II | qui cum perflantur ipsi tum adferunt umbram vallibus. ~(
922 II | sui magni hominis et iam tum longe providentis secutus
923 II | ludorum gratia venissent, quos tum primum anniversarios in
924 II | imperio et potestate regia tum melius gubernari et regi
925 II | civis non destitit. (16) tum, id quod retinemus hodie
926 II | f>acilius <intel>legi pos<sit tu>m de Rol<mu>li [iam] immortalitate
927 II | adultum iam et paene puberem?' tum Laelius: 'nos vero videmus,
928 II | generatus; nostri illi etiam tum agrestes viderunt virtutem
929 II | auctoritate declaratum videmus.' tum Scipio: 'falsum est enim
930 II | regnavisset annos, est mortuus.' tum Laelius: 'laudandus etiam
931 II | regnavisset annos.' ~(37) Tum Laelius: 'nunc fit illud
932 II | scintilla ingenii quae iam tum elucebat in puero; sic erat
933 II | Tarquinius, qui admodum parvos tum haberet liberos, sic Servium
934 II | centuriarum in una centuria tum quidem plures censebantur
935 II | in ea sit et senatus, ut tum fuit Romae cum erant reges,
936 II | ipsa morte multavisset, tum vir ingenio et virtute praestans
937 II | Romuli desiderium. itaque ut tum carere rege, sic pulso Tarquinio
938 II | tota sublata est. hac mente tum nostri maiores et Conlatinum
939 II | medicina quaesita est. quo tum consilio praetermisso causa
940 II | maerens ad exercitum qui tum erat in Algido confugisset,
941 II | eius expectaretur oratio, tum Tubero: 'quoniam nihil ex
942 II | SCIPIO, 'et libenter quidem.' tum ille (Tubero): 'laudavisse
943 II | prudentem fortasse quaeris?' tum ille (Scipio): 'istum ipsum' (
944 II | velut a te ipso ordiare.' tum Scipio: 'atque utinam ex
945 II | 69) dici possit'. tum Laelius: 'video iam, illum
946 II | plenam esse iustitiae.' tum Scipio: 'adsentior vero
947 III | cum ad vitam necessaria tum una inmutabilis et aeterna;
948 III | ut cum maiorum institutis tum doctrina se instrueret,
949 III | hominem et ordo ordinem, tum quia sibi nemo confidit,
950 III | miserrimum digladiari semper tum faciendis tum accipiendis
951 III | digladiari semper tum faciendis tum accipiendis iniuriis. ita
952 III | rem publicam, quis diceret tum dum crudelitate unius oppressi
953 III | iudicas; quae enim fuit tum Atheniensium res, dum post
954 III | dissipant quae volunt, potesne tum Laeli negare rem esse illam
955 III | rem volumus rem publicam.' tum Laelius: 'ac nullam quidem
956 III | populari rei publicae laudem?' tum ille (Scipio) 'quid? tibi
957 III | meministi, omnes erant idem tum de plebe tum senatores,
958 III | erant idem tum de plebe tum senatores, vicissitudinesque
959 VI | parentibus et propinquis tum in patria maxima est; ea
960 VI | fulgor, qui dicitur Iovis; tum rutilus horribilisque terris,
961 VI | terram identidem. ~(20) Tum Africanus: 'Sentio,' inquit, '
962 VI | intervallis rettulerint, tum ille vere vertens annus
963 VI | tempore iterum defecerit, tum signis omnibus ad principium
964 VI | idque ocius faciet, si iam tum, cum erit inclusus in corpore,
Cato Maior de senectute
Caput
965 1 | perfectamque sapientiam, tum vel maxime quod numquam
966 1 | aequales, deplorare solebant, tum quod voluptatibus carerent
967 1 | quibus vitam nullam putarent, tum quod spernerentur ab eis,
968 3 | bella. Cuius sermone ita tum cupide fruebar, quasi iam
969 2 | familiari removerent iudices. Tum senex dicitur eam fabulam,
970 | Tum equidem in senecta hoc deputo
971 1 | Coruncanius; qui cum ex sua vita, tum ex eius, quem dico, Deci,
972 3 | quam Graeci, qui hoc idem tum compotationem, tum concenationem
973 3 | idem tum compotationem, tum concenationem vocant, ut,
974 3 | esse cum fructu laetius, tum aspectu pulchrius? Cuius
975 4 | hortis etiam et pomariis, tum pecudum pastu, apium examinibus,
976 2 | recedam. In agris erant tum senatores, id est senes,
977 1 | adflarentur ex floribus, tum eum dixisse mirari se non
978 1 | arborum mea manu sunt satae.' Tum Lysandrum intuentem purpuram
979 4 | artibus; idque cum in vita, tum in scaena intellegi potest
980 3 | extremum. Cum enim id advenit, tum illud, quod praeteriit,
981 2 | innumerabilis arripiant, ut eas non tum primum accipere videantur,
982 2 | ex eis, emori, nec vero tum animum esse insipientem,
983 2 | integer esse coepisset, tum esse sapientem. Atque etiam
984 1 | cum excessisset e vita, tum denique victurus esset.
In Catilinam
Oratio, Caput
985 I, 5 | nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, cum
986 I, 7 | diem V Kalendas Novembris, tum cum multi principes civitatis
987 I, 27 | 27] Tantum profeci tum, cum te a consulatu reppuli,
988 I, 29 | vestabuntur urbes, tecta ardebunt tum te non existumas invidiae
989 II, 4 | quidem omnibus re etiam tum probata si illum, ut erat
990 II, 4 | possem, rem huc deduxi, ut tum palam pugnare possetis,
991 III, 3 | salvi esse possemus. Nam tum, cum ex urbe Catilinam eiciebam (
992 III, 3 | quod vivus exierit), sed tum, cum illum exterminari volebam,
993 III, 4 | rem ita comprehenderem, ut tum demum animis saluti vestrae
994 III, 5 | ignorabatur a ceteris. Tum interventu Pomptini atque
995 III, 7 | sciret sine timore indicaret. Tum ille dixit, cum vix se ex
996 III, 9 | eorum legati recepissent. Tum Cethegus, qui paulo ante
997 III, 9 | sententiam; confessus est. Tum ostendi tabellas Lentulo
998 III, 10 | fatis Sibyllinis locutus, tum ille subito scelere demens,
999 III, 12 | unius cuiusque confessio, tum multo certiora illa, color,
1000 III, 18 | gubernatio esse potuisse, tum vero ita praesentes his
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-1883 |