Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
tullo 2
tullum 1
tullus 3
tum 1883
tumens 1
tumescit 2
tumet 1
Frequency    [«  »]
2001 tamen
1904 ab
1890 neque
1883 tum
1875 ac
1872 ea
1857 te
Marcus Tullius Cicero
Operum collectio

IntraText - Concordances

tum

1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-1883

(...) In Catilinam
     Oratio, Caput
1001 III, 20 | Itaque illorum responsis tum et ludi per decem dies facti 1002 III, 21 | eomparari, et ea per cives, quae tum propter magnitudinem scelerum 1003 III, 24 | postea Cinna cum Mario; tum vero clarissimis viris interfectis 1004 IV, 5 | abdicare praetura coegistis, tum quod eum et ceteros, de 1005 IV, 12 | exercitu venisse Catilinam, tum lamentationem matrum familias, 1006 IV, 12 | lamentationem matrum familias, tum fugam virginum atque puerorum 1007 IV, 13 | consilium? Largitionis voluntas tum in re publica versata est 1008 IV, 13 | persecutus. Ille etiam grave tum vulnus accepit, ne quid 1009 IV, 14 | summa cura atque diligentia, tum etiam multo maiore populi 1010 IV, 16 | patriae solum cum sit carum, tum vero dulce atque iucundum? In L. Calpurnium Pisonem Caput
1011 IV | initium ludi compitalicii tum primum facti post L. Iulium 1012 IV | publicae, qui te consulem tum Romae dicis fuisse, verbo 1013 VI | improbissime respondendo, tum turpissime ructando eiecisti. 1014 IX | expetebam. Consulem ego tum quaerebam, consulem inquam, 1015 IX | obtuli. Itaque discessu tum meo omnes illi nefarii gladii 1016 X | saltatorium versaret orbem, ne tum quidem fortunae rotam pertimescebat. 1017 X | praevaricatore quondam, tum ultore, armis teneretur, 1018 X | dicere, sed certe silentio: tum Romae fuisse consules quisquam 1019 XI | universam rem publicam, tum illam ipsam urbem meminerant 1020 XI | revellente revocarant. An tum eras consul cum in Palatio 1021 XII | furorique cessisset? Ac ne tum quidem emersisti, lutulente 1022 XIII | statuit esse non posse? An tum eratis consules cum, quacumque 1023 XVII | XVII] Ne tum quidem, Paule noster, tabellas 1024 XXI | plurimae leges veteres, tum lex Cornelia maiestatis, 1025 XXIII | publicam dignior, mecum fuit tum cum te quidam non longe 1026 XXVIII | cum istum adulescentem iam tum hac dis irata fronte vidisset, 1027 XXIX | Cedant arma togae." Quid tum? "Haec res tibi fluctus 1028 XXX | atque belli, poetarum more tum locutus hoc intellegi volui, 1029 XXXI | Nonne ad te L. Lentulus, qui tum erat praetor, non Q. Sanga, 1030 XXXII | odisse potuit umquam, ne tum quidem cum dissidebamus. 1031 XXXV | Quod cum peraeque omnes, tum acerbissime Bottiaei, Byzantii, 1032 XL | abiecta ad portam reliquisti, tum tu ipse de te "FECISSE VIDERI" 1033 Fr | annis in eam civitatem—nam tum erat ...—ascendit. Prius 1034 Fr | quem ego, si mihi potestas tum omnium fuisset, unum potissimum In Vatinium Caput
1035 3 | inconstantiam tuam cum levitate tum etiam periurio implicatam 1036 6 | populi Romani summa voluntate tum optimi cuiusque singulari 1037 10 | sunt inflata rumpantur, tum memoriter respondeto ad 1038 15 | impulisset, quod in illo viro et tum ferendum esset et maximis 1039 18 | tribuno plebis esset etiam tum in re publica lex Aelia 1040 25 | opprimere voluisti: qui si tum illam labem pestemque vicisset, 1041 25 | voluisti: L. Paulum, qui tum quaestor Macedoniam obtinebat, 1042 31 | funestum intulisti. quis tum non ingemuit, quis non doluit 1043 34 | sunt constituta? sciasne tum fugisse Memmium, accusatores 1044 38 | rationibus dissensisset; tum quaesisse quendam, de Vatinio Laelius de amicitia Caput
1045 2 | 2] Cum saepe multa, tum memini domi in hemicyclio 1046 2 | sermonem illum incidere qui tum forte multis erat in ore. 1047 2 | capitali odio a Q. Pompeio, qui tum erat consul, dissideret, 1048 3 | 3] Itaque tum Scaevola cum in eam ipsam 1049 4 | res cum omnium cognitione tum nostra familiaritate visa 1050 5 | 5] Sed ut tum ad senem senex de senectute, 1051 5 | amicissimus scripsi de amicitia. Tum est Cato locutus, quo erat 1052 8 | acceperis cum summi viri tum amicissimi morte, ferre 1053 13 | nunc quidem deleta est, tum florebat, institutis et 1054 13 | sapientissimus est iudicatus, qui non tum hoc, tum illud, ut in plerisque, 1055 13 | iudicatus, qui non tum hoc, tum illud, ut in plerisque, 1056 23 | commoditates amicitia contineat, tum illa nimirum praestat omnibus, 1057 25 | orationis tuae. ~Scaevola: Tum magis id diceres, Fanni, 1058 25 | disputatum, adfuisses. Qualis tum patronus iustitiae fuit 1059 26 | bona, cum difficile est, tum ne aequum quidem obsistere. ~ 1060 37 | sibi faciendum putaret. Tum ego: 'Etiamne, si te in 1061 39 | consules, collegas in censura; tum et cum iis et inter se coniunctissimos 1062 39 | Carbo, C. Cato, et minime tum quidem C. frater, nunc idem 1063 40 | cum in ceteris peccatis, tum si quis contra rem publicam 1064 48 | est cum multis in rebus, tum in amicitia tenera atque 1065 53 | fit plerumque, ceciderunt, tum intellegitur quam fuerint 1066 53 | Tarquinium dixisse ferunt, tum exsulantem se intellexisse 1067 57 | ab indigno, supplicare, tum acerbius in aliquem invehi 1068 61 | emendati mores amicorum sint, tum sit inter eos omnium rerum, 1069 70 | virtutis omnisque praestantiae tum maximus capitur, cum in 1070 74 | habere necessarios quos tum eodem studio praeditos dilexerunt. 1071 76 | Erumpunt saepe vitia amicorum tum in ipsos amicos, tum in 1072 76 | amicorum tum in ipsos amicos, tum in alienos, quorum tamen 1073 82 | ipsum esse virum bonum, tum alterum similem sui quaerere. 1074 84 | amicos habere arbitrantur, tum se denique errasse sentiunt, 1075 85 | rebus neglegentia plectimur, tum maxime in amicis et diligendis 1076 88 | offensionumque dantur, quas tum evitare, tum elevare, tum 1077 88 | dantur, quas tum evitare, tum elevare, tum ferre sapientis 1078 88 | tum evitare, tum elevare, tum ferre sapientis est; una 1079 92 | iudicium veri idque adulterat), tum amicitiae repugnat maxime; Orator Caput
1080 11 | eam quidem cum antiquam tum subobscuram aut reprehensionis 1081 15 | quaedam et magnifica didicisse tum uberem et fecundum fuisse 1082 17 | innumerabilia; quae sola tum quidem tradebantur ab eis 1083 52 | sequatur quocumque torqueas, tum et naturae variae et voluntates 1084 59 | et mutabit: omnis sonorum tum intendens tum remittens 1085 59 | omnis sonorum tum intendens tum remittens persequetur gradus. 1086 60 | potest, quantam adferet tum dignitatem tum venustatem! 1087 60 | quantam adferet tum dignitatem tum venustatem! In quo cum effeceris 1088 60 | ineptum sit aut vultuosum, tum oculorum est quaedam magna 1089 68 | iungendorumque verborum, tum etiam non nulli eorum voluntati 1090 74 | cum in factis saepissime tum in dictis valet, in vultu 1091 78 | venustius, sed non ut appareat. Tum removebitur omnis insignis 1092 92 | sedate placideque liquitur, tum inlustrant eam quasi stellae 1093 111 | delabitur. Clamores tamen tum movet et tum in dicendo 1094 111 | Clamores tamen tum movet et tum in dicendo plurimum efficit, 1095 116 | ostendit quam brevissime; tum, ut scis, explicato genere 1096 117 | solet, sed cum explanatius tum etiam uberius et ad commune 1097 | orationem. Quod cum statuerit, tum ut quidque erit dicendum 1098 124 | Dein si tenuis causa est, tum etiam argumentandi tenue 1099 125 | eloquentiae possit expromi, tum se latius fundet orator, 1100 125 | se latius fundet orator, tum reget et flectet animos 1101 125 | grave aut elegans excidat, tum sunt maxime luminosae et 1102 149 | nam esset cum infinitus tum puerilis labor; quod apud 1103 174 | deinde causa, post natura, tum ad extremum usus ipse explicetur 1104 174 | poetas autem cum voluptate, tum dicitur numeros secutus, 1105 174 | cum iucunditatis causa tum ut varietas occurreret satietati. 1106 178 | aures; quod cum in plerisque tum in hoc genere nimium quod 1107 187 | permixta oratio quoniam tum stabilis est tum volubilis, 1108 187 | quoniam tum stabilis est tum volubilis, necesse est eius 1109 202 | transferunt verba cum crebrius tum etiam audacius et priscis 1110 204 | quem Graeci periodon, nos tum ambitum, tum circuitum, 1111 204 | periodon, nos tum ambitum, tum circuitum, tum comprehensionem 1112 204 | ambitum, tum circuitum, tum comprehensionem aut continuationem 1113 205 | 205] Tum autem in omnibusne numeris 1114 209 | utare, cum satietatem adfert tum quale sit etiam ab imperitis 1115 209 | quam diu retinenda sit, tum quot modis commutanda. 1116 210 | contendisse declarant. Id autem tum valet cum is qui audit ab 1117 212 | Fluit omnino numerus a primo tum incitatius brevitate pedum, 1118 212 | incitatius brevitate pedum, tum proceritate tardius. Cursum 1119 235 | aut Demosthenes utitur, tum illos existimabo non desperatione Paradoxa Stoicorum Parad., Caput
1120 IV, 27 | negabis. Non igitur erat illa tum civitas, cum leges in ea 1121 IV, 28 | in re publica consul, qui tum nullus fuerat, esset senatus, 1122 IV, 28 | fuerat, esset senatus, qui tum occiderat, esset consensus 1123 IV, 29 | manarunt, mihi eripuisses, tum ego accepisse me confiterer 1124 IV, 29 | Ergo ego semper civis, et tum maxime, cum meam salutem 1125 V, 33 | ceteras animi labes repellat, tum incipiat aliis imperare, Phaenomena Aratea Pars
1126 Virgo | Ferrea tum vero proles exorta repente 1127 Aries | illae~~~~ ~~~~ ~~~~~~Chelae, tum pectus qua cernitur Orionis.~~~~ ~~~~ ~~~~~~ ~~~~ ~~~~ ~~~~~~ 1128 Equus | Auster :~~~~ ~~~~ ~~~~~~tum fissum tremulo quatietur 1129 Sagitti | versarier orbem.~~~~ ~~~~ ~~~~~~Tum sese Orion toto jam corpore 1130 Delphin | DELPHINUS.~~~~ ~~~~ ~~~~~~Tum magni curvus Capricorni 1131 Ara | caligine tectam,~~~~ ~~~~ ~~~~~~tum validis fugito devitans 1132 Hydra | cernere signis.~~~~ ~~~~ ~~~~~~Tum magnos orbes magno cum lumine 1133 Hydra | petens geminorum illustria ; tum genus ardens~~~~ ~~~~500~~~~~~ 1134 Hydra | signifero solet ex orbi ; tum serius ille,~~~~ ~~~~ ~~~~~~ 1135 Hydra | 625~~~~~~plantam. Tum contra exoritur clarum caput 1136 Hydra | corpora terris.~~~~ ~~~~ ~~~~~~Tum vero fugit Andromeda, et 1137 Hydra | in loca ; tum cedens a puppi linquitur Philippicae Oratio, Caput
1138 I, 1 | etiam verbum usurpavi, quo tum in sedandis discordiis usa 1139 I, 2 | 2] Praeclara tum oratio M. Antoni, egregia 1140 I, 2 | optimas deferebat; nihil tum, nisi quod erat notum omnibus, 1141 I, 5 | audacis sceleratosque servos, tum in impuros et nefarios liberos, 1142 I, 5 | ut mihi mirum videatur tum valde reliquum tempus ab 1143 I, 9 | 9] Tum vero tanta sum cupiditate 1144 I, 14 | unus modo consularis, quod tum accidit, dignus illo honore, 1145 I, 26 | 26] Quid tum? quod ita erit gestum, id 1146 I, 26 | quod vi et armis omne subla tum est? Atque dico de futuris, 1147 I, 29 | quae cum optimi cuiusque, tum etiam multitudinis testimonio 1148 I, 30 | denique fortunae studia tum laudi et gratulationi tuae 1149 I, 31 | quanta sollicitudine civitas tum a te liberata est, cum collegam 1150 I, 32 | umquam frequentior fuit. Tum denique liberati per viros 1151 I, 36 | haerebant! Nisi forte Accio tum plaudi et sexagesimo post 1152 II, 4 | Italia Curio non esset, aut tum, cum es factus, unam tribum 1153 II, 7 | quantum a me beneficium tum acceperit. [IV] At etiam 1154 II, 10 | si meam cum in omni vita, tum in dicendo moderationem 1155 II, 12 | Silano, L. Murenae, qui tum erant consules designati, 1156 II, 12 | vita excedens providit, tum quod te consulem non vidit. 1157 II, 15 | Neminem nominabo; putate tum Phormioni alicui, tum Gnathoni, 1158 II, 15 | putate tum Phormioni alicui, tum Gnathoni, tum etiam Ballioni. 1159 II, 15 | Phormioni alicui, tum Gnathoni, tum etiam Ballioni. O foeditatem 1160 II, 19 | accusa equestrem ordinem, qui tum cum senatus copulatus fuit, 1161 II, 20 | Cedant arma togae'. Quid? tum nonne cesserunt? At postea 1162 II, 21 | Quidnam homines putarent, si tum occisus esset, cum tu illum 1163 II, 34 | cum interficeretur Caesar, tum te a Trebonio vidimus sevocari. 1164 II, 37 | nobilitatis ac iuventutis, tum optimorum civium exercitus; 1165 II, 48 | fax, cuius etiam domi iam tum quiddam molitus est. Quid 1166 II, 48 | rectissime facere posset. Qui tum inde reditus aut qualis? 1167 II, 48 | Suam enim quisque domum tum optinebant, nec erat usquam 1168 II, 51 | esset, consulere velletis, tum iste venditum atque emancipatum 1169 II, 52 | sententia movere potuisset, tum illud multis rebus ante 1170 II, 53 | 53] tum contra te dedit arma hic 1171 II, 57 | esse omnibus, qui in Italia tum fuerunt, quam mihi, qui 1172 II, 59 | Quamquam nemo erat eorum, qui tum tecum fuerunt, qui mihi 1173 II, 62 | equitum constitueretur. Tum existimavit se suo iure 1174 II, 62 | vectigalis Sergio mimo tradere. Tum sibi non hanc, quam nunc 1175 II, 69 | scitis, cum foris clarus, tum domi admirandus neque rebus 1176 II, 71 | propter timiditatem tuam, tum propter libidines defuisti. 1177 II, 74 | tuam prorogatis diebus. Ne tum quidem sequeris. Tam bonus 1178 II, 75 | quid es? Cn. Pompei liberi tum primum patriam repetebant. 1179 II, 76 | coloniasque Galliae, e qua nos tum, cum consulatus petebatur, 1180 II, 79 | queror de Dolabella, qui tum est inpulsus, inductus, 1181 II, 80 | cum Caesar ita dixisset, tum hic bonus augur eo se sacerdotio 1182 II, 82 | ita ut adsolet, suffragia; tum secunda classis vocatur; 1183 II, 88 | Caesar acturus. Quaero: Tum tu quid egisses? Audiebam 1184 II, 90 | discedit, audacia. Etsi tum, cum optimum te putabant 1185 II, 99 | auspicia sunt, cum tuorum, tum fis religiosus. Quid? eundem 1186 II, 100 | mense Aprili atque Maio, tum cum etiam Capuam coloniam 1187 II, 114 | bello est persecutus, qui tum rex fuit, cum esse Romae 1188 II, 114 | praeclarum est atque divinum, tum eitum ad imitandum est, 1189 II, 115 | nundinatione tua tuorumque; tum intelleges, quantum inter 1190 III, 3 | quadam mente atque virtute, [tum,] cum maxime furor arderet 1191 III, 7 | veteranorumque fortissimorum virorum, tum legionis Martiae quartaeque 1192 III, 11 | populo Romano bellum gerebat tum cum est expulsus; Antonius 1193 III, 11 | Romanum exercitum adducebat tum, cum a legionibus relictus 1194 III, 12 | omnis servitus est misera, tum vero intolerabile est servire 1195 III, 13 | non posse iudicavistis, tum statuistis etiam intra muros 1196 III, 18 | facti memoriam refricat, tum a sui similibus invidiam 1197 III, 32 | frequentis hic videt nos, tum sperat etiam liberos convenisse.~ 1198 III, 33 | Antoni scelerata arma vitavi, tum cum ille in me absentem 1199 III, 33 | vires reservarem. Si enim tum illi caedis a me initium 1200 IV, 3 | et pestiferum a Brundisio tum M. Antoni reditum timeremus, 1201 V, 1 | exspectabant; nos autem tum, cum maxime consilio nostro 1202 V, 20 | adesse iusserat, venisset, tum vero agmine quadrato in 1203 V, 26 | omni casu rei publicae, tum in bello, et maxime civili, 1204 V, 28 | urbe in Galliam avertit; tum milites veteranos, qui primi 1205 V, 28 | primi Caesarem secuti sunt, tum illa caelestis divinasque 1206 V, 31 | plerumque robustius. Sed tum expectabantur Kalendae Ianuariae, 1207 V, 43 | 43] Quis tum nobis, quis populo Romano 1208 V, 49 | est; qui cum omnibus est, tum optimo cuique carissimus. 1209 VI, 7 | procrastinatio odiosa est, tum hoc bellum indiget celeritatis. 1210 VI, 11 | valde iam diligit; oderat tum cum ille tabulis novis adversabatur; 1211 VII, 7 | formidolosissimi temporis. Tum autem inlustratur consulatus, 1212 VII, 9 | cum singulis hominibus, tum vero universo senatui turpius? 1213 VII, 10 | conparavisset, non hostem tum Antonium iudicavistis, nec 1214 VII, 10 | Antonium iudicavistis, nec tum hostis est a vobis iudicatus 1215 VII, 10 | Caesarem secuti essent, nec tum hostem Antonium iudicastis, 1216 VII, 11 | amplissimis adfecistis, tum non hostem iudicastis Antonium? 1217 VII, 13 | vacationes omnis sustulistis, tum ille hostis non est iudicatus? 1218 VIII, 11 | omnibus bonis utile esset, tum praecipue mihi. Quem enim 1219 VIII, 14 | armis. Num igitur eum, si tum esses, temerarium civem 1220 VIII, 24 | hominem aedilicium? si vero tum fuit aedilis, cum eum iussu 1221 IX, 4 | videmus in rostris. Nemo tum novitati invidebat, nemo 1222 IX, 5 | 5] Reddita est ei tum a maioribus statua pro vita, 1223 IX, 9 | Sulpici ferre didicissent, tum vero denique filium meque 1224 X, 1 | gratum omnibus debet esse, tum vero oratio, qua recitatis 1225 X, 4 | rei publicae causa faveo, tum etiam tua.~ 1226 X, 6 | saepius quam ipse tecum; tum denique amplissimi honoris 1227 X, 14 | virtute rei publicae natus, tum fato quodam paterni maternique 1228 XI, 5 | ut ab eo, qui civis etiam tum speciem haberet, miser. 1229 XI, 5 | incesto ore lacerasset, tum verberibus ac tormentis 1230 XI, 18 | flaminem parere iussit. Sed ne tum quidem populus Romanus ad 1231 XI, 30 | erit, qui eam provinciam tum optinebit, cum C. Cassius 1232 XII, 11 | postulando fore, quam fuerit tum, cum misit mandata ad senatum? 1233 XII, 11 | mandata ad senatum? Atqui tum ea patebat, quae videbantur 1234 XII, 30 | constantiamque praestitero, tum erunt mihi non ii solum, 1235 XIII, 1 | res vero ipsa cum iucunda, tum salutaris. Nam nec privatos 1236 XIII, 6 | tamquam pignora iniuriae': tum Sapientiae vocem audire 1237 XIII, 8 | belli periculo liberavit, tum me eius beneficio plus quam 1238 XIII, 8 | res familiaris cum ampla, tum casta a cruore civili; nemo 1239 XIII, 14 | uti potest pro suo. Quid tum? omniane bonis viris, quae 1240 XIII, 19 | furibundos retardavit; quem tum ille demens laedere se putabat 1241 XIII, 20 | a parricidio deterreret, tum me (testor et vos et populum 1242 XIII, 26 | septemvirales Lento, Nucula, tum deliciae atque amores populi 1243 XIII, 29 | civem cum in ceteris rebus, tum in salute mea singularem, 1244 XIII, 34 | XVII] O miser cum re, tum hoc ipso, quod non sentis, 1245 XIII, 47 | cornua duo tenuerunt Caesaris tum, cum illae vere partes vocabantur? 1246 XIV, 2 | hoc quidem cum turpe est, tum ne dis quidem immortalibus 1247 XIV, 15 | quasi mea voluntate factum, tum in me impetus conductorum 1248 XIV, 17 | utilitate rei publicae, sed tum spe, tum timore moderari?~ 1249 XIV, 17 | rei publicae, sed tum spe, tum timore moderari?~ 1250 XIV, 21 | cecidissent. [VIII] Sed, quod tum non licuit, patres conscripti, Post reditum ad Quirites oratio Caput
1251 3 | sentiebam, cum fruebar, quam tum, cum carebam, et postea 1252 3 | voluptatis adferunt, quam tum incolumes adferebant. amicitiae, 1253 6 | complecti oratione non possim, tum in studiis vestris tanta 1254 6 | non Q. Metellus Nepos, qui tum consulatum petebat, non 1255 6 | Scipiones; permulti enim tum Metelli aut Metellarum liberi 1256 16 | bene meriti defenderetis; tum [me] in perorando posuit 1257 20 | Quem egomet dicere audivi tum se fuisse miserum, cum careret 1258 22 | negotii quam bonis exaequari. tum etiam ne tam necessarium 1259 25 | immortalium vim et numen tenetis, tum posteris vestris cunctisque Post reditum in senatu Caput
1260 4 | qui haec paene delerunt, tum ego redirem; quo facto utrumque 1261 12 | omnes praetores aedilesque tum abiecerant, inrisit squalorem 1262 14 | Graeculis philosophari, tum est Epicureus, non penitus 1263 17 | senatum atque omnis bonos tum, cum a patria pestem depulissem, 1264 20 | plebis potuit, defendit, tum reliquis officiis, iuxta 1265 23 | cum libenter commemoro, tum non invitus non nullorum 1266 25 | Servilius, vir cum clarissimus tum vero optimus mihique amicissimus, 1267 36 | adaugebo. etenim si eam tum defendebam, cum mihi aliquid 1268 37 | non Q. Metellus Nepos, qui tum consulatum petebat, non Pro Archia Caput
1269 5 | et in Latio vehementius tum colebantur quam nunc eisdem 1270 5 | maximas, alter cum res gestas tum etiam studium atque auris 1271 5 | cum praetextatus etiam tum Archias esset, eum domum 1272 6 | per se dignus putaretur, tum auctoritate et gratia Luculli 1273 7 | civitatibus ascripti fuissent; si tum, cum lex ferebatur, in Italia 1274 8 | potest? Heracliaene esse tum ascriptum negabis? Adest 1275 12 | sit census [ita] se iam tum gessisse pro cive -- eis 1276 16 | conformatioque doctrinae, tum illud nescio quid praeclarum 1277 20 | de eis ipsis rebus quae tum agerentur dicere ex tempore! 1278 25 | scribitur, haec ampla sunt, tum eis certe, qui de vita gloriae 1279 33 | omnia quae gerebam, iam tum in gerendo spargere me ac 1280 34 | comprobari cum dignitate tum etiam vetustate; ingenio Pro Balbo Caput
1281 | beneficiis cum L. Cornelio tum maxima familiaritate coniunctis. 1282 | sunt omnia cum plena laudis tum propria Corneli, nec in 1283 | is iuraret reclamasse. <Tum> Graeci homines spectati 1284 | exstent huius cum fortitudinis tum vero humanitatis, cum animi 1285 | vero humanitatis, cum animi tum consili impressa vestigia? 1286 | in fundo resedisset, ut tum lege eadem is populus teneretur, 1287 | rebus, quo iure uti velint, tum utrum fundi facti sint an 1288 | etiam posse ex foederatis,—tum vero ius omne noster iste 1289 | ceteras iter civitates, tum vero, ut quaeque nobiscum 1290 | de foedere postulaverunt. Tum est cum Gaditanis foedus 1291 | quid ego disputo quae mihi tum, si Gaditani contra me dicerent, 1292 | opere delectare verbo, si tum fit fundus cum scita ac 1293 | et prudentia praestans, tum vel nimium parcus in largienda 1294 | rem publicam defendunt, tum certe dignissimi sunt qui 1295 | arte adspergi videbatis; tum pecuniam L. Corneli, quae 1296 | correpta esse videatur; tum luxuriam, quae non crimine 1297 | communi maledicto notabatur; tum Tusculanum, quod Q. Metelli 1298 | iudices qui adprobarunt. Tum etiam illud cogitate, sic Pro Caecina Caput
1299 1 | Aebuti impudentiae, quam tum in vi facienda cessit audaciae. 1300 2 | convocandis hominibus et armandis, tum impudens in iudicio, non 1301 2 | aut nos non eo libentius tum audaciae cesserimus quo 1302 3 | venio atque initio veneram. Tum enim nostrae causae spes 1303 3 | confessione adversarii, tum in nostris, nunc vero in 1304 4 | tempore iure fieri potest tum ab se iure factum esse defenderent, 1305 16 | ei negemus addictum aut tum quisquam fuerit qui dubitaret 1306 27 | Caecinae malum minaretur, ibi tum Caecinam postulasse ut moribus 1307 35 | esset, inde deiectus esset, tum per hoc interdictum eum 1308 39 | possessione vestigium fecero, tum expellar ac deiciar, an 1309 61 | quod erit armorum iudicium, tum ista dicito; iuris iudicium 1310 62 | nunc sis impudentior. Nam tum quidem omnis mortalis implorare 1311 65 | rem diceretur. Nam ceteri tum ad istam orationem decurrunt 1312 65 | dignitatemque opponere. Tum illud quod dicitur, 'sive 1313 65 | sive nive,' inrident, tum aucupia verborum et litterarum 1314 65 | tendiculas in invidiam vocant, tum vociferantur ex aequo et 1315 67 | postulasset defendisse, tum illud volgo in iudiciis 1316 80 | certe unde fugit.' 'Quid tum?' 'Praetor,' inquit, 'interdixit 1317 83 | de quo fundo actum sit tum cum Aebutius restituere 1318 89 | Cum verba nos eo ducunt, tum res ipsa hoc sentire atque 1319 90 | defensio, eum deici posse qui tum possideat; qui non possideat, 1320 90 | deici posse nisi inde ubi tum esset; iam posse concedis; 1321 92 | potest, cum possideret, tum deiectum. Ne id quidem satis 1322 94 | dubium est quin, si Caesennia tum possidebat, cum erat colonus 1323 100 | civitatum nemo esse possit, tum amittitur haec civitas denique, 1324 101 | voluit iniuriam facere, tum omnis ceteros novos veteresque Pro Caelio Caput
1325 5 | esse adulescentem non proba tum suis. nemini umquam praesenti + 1326 10 | atque improbo studuerunt), tum existimetur Caelius Catilinae 1327 10 | noverat Catilinam; Africam tum praetor ille obtinebat. 1328 10 | ille obtinebat. Secutus est tum annus, causam de pecuniis 1329 11 | cum disciplina domestica, tum etiam naturali quodam bono 1330 14 | improbos audacesque collegerat, tum etiam multos fortes viros 1331 19 | acute arguteque responderit, tum quaeram denique, ex quo 1332 24 | studio atque humanitatis tum etiam hospitio Dionis tenebantur. 1333 34 | usque a nobis cum in viris tum etiam in feminis repetita 1334 51 | quos Alexandrinus Dio, qui tum apud Lucceium habitabat, 1335 59 | suo praesidio cum patriam, tum etiam me doleret. ~ 1336 63 | tradere, nondum tradidisset, tum repente evolasse istos praeclaros 1337 73 | et possessiones paternae, tum etiam usus quidam provincialis 1338 77 | familiaritate promitto, tum quod durissimis se ipse Pro Cluentio Caput
1339 2 | libentibus aut aequis remittatis; tum autem, cum ego una quaque 1340 2 | patiamini: cum peroraro, tum, si quid erit praeteritum, 1341 1 | posset. Cum haec docuero, tum illud ostendam, quod maxime 1342 | adulescenti in primis, ut tum habebatur, inter suos et 1343 3 | ut a viro non libenter. Tum vero illa egregia et praeclara 1344 3 | pertinuisse hoc ad causam tum, cum reliqua cognoveritis, 1345 1 | mortuo apud Dinaeam, quae tum ei mulieri socrus erat, 1346 2 | praeterea muneribus, quae tum ex tabulis Oppianici recitabantur, 1347 1 | adulescentis pecuniosi, quam clara tum recenti re fuit, quam omnium 1348 3 | ante pedes Q. Manli, qui tum erat triumvir, constituunt; 1349 4 | conviciis perductus erat tum suffragiis populi pervenerat. 1350 4 | manifestam relinquit. Ac tum in Oppianici causa crimen 1351 4 | Asuvianum cum testibus multis tum vero indicio Avilli comprobabatur: 1352 1 | omnes suos perdidisset. Tum repente Anconitanum quendam, 1353 1 | circumforaneum, qui casu tum Larinum venisset, adgreditur 1354 1 | id quod ipsius tabulis tum est demonstratum, transigit. 1355 1 | homines inter se cum forma tum moribus similes, municipum 1356 2 | 47. Itaque tum sic statuit, per C. Fabricium ( 1357 4 | crimen adlatum est. Hic tum C. Fabricius, is de quo 1358 5 | illi quidem ipsi qui mihi tum illam causam commendabant 1359 1 | 51. Hic ego tum ad respondendum surrexi, 1360 1 | perfidiae aut neglegentiae. Tum vero ita sum perturbatus 1361 | agendum; illi aetati qua tum eram solere laudi dari, 1362 1 | lege illa Cornelia quae tum erat, clam an palam de se 1363 1 | actione condemnatus est. Quis tum erat omnium qui Scamandro 1364 2 | 56. Atque hoc tum iudicio facto et Oppianico 1365 2 | coniunctionem impetravit. Hic tum Fabricius non modo ad me 1366 3 | conari impudentiae. Itaque tum ille inopia et necessitate 1367 2 | reliqua posset perorare. Ita tum Fabricius primum suo iudicio, 1368 1 | acceperant, liberarent? Tum vero illa iudicia senatoria, 1369 2 | corrumpendis exercitati, tum autem iudicis, Staieni familiaritatem 1370 3 | remediis subveniendum putavit. Tum ab Staieno, sicut ab homine 1371 1 | sequar: sed quid adfers?' Tum ei HS quadraginta milia, 1372 2 | pecuniae desiderabatur. Tum appellat hilaro vultu hominem 1373 1 | pronuntiari DIXERUNT. Hic tum Oppianicus non magno opere 1374 2 | accederet. Atque etiam casu tum, quod illud repente erat 1375 3 | sententias Oppianicus, quae tum erat potestas, palam ferri 1376 3 | eius modi iudices infesti tum reo venerant; ceteri nocentissimum 1377 1 | 76. Hic tum iniectus est hominibus scrupulus 1378 3 | audierint omnem viri boni qui tum consulto propter in occulto 1379 1 | summa potestate praeditus, tum ad inflammandos animos multitudinis 1380 1 | in hanc flammam recentem tum C. Iunium, qui illi quaestioni 1381 2 | tantum est existimatio; at tum si dicerem, non audirer, 1382 | adeo sic cognoscite. Quis tum auderet dicere nocentem 1383 | nunc audet negare? Quis tum posset arguere ab Oppianico 1384 | tempore infitiari potest? Cui tum liceret docere Oppianicum 1385 | Oppianicum reum factum esse tum denique cum duobus proximis 1386 1 | conciliationem gratiae Staienus tum recenti re, cum faucibus 1387 1 | excogitavit; sive, ut homines tum loquebantur, a P. Cethego 1388 2 | 85. Nam fuisse hunc tum hominum sermonem recordari 1389 3 | 86. Verum alia causa tum Staieni fuit, alia nunc, 1390 3 | te vero illud idem, quod tum explosum et eiectum est, 1391 3 | demiror. Qui enim poterat tum in gratiam redire cum Oppianico 1392 | etiam illud, si placet: tum est condemnatus cum esset 1393 1 | illo populo concitato, cui tum populo mos gestus est, qua 1394 2 | eo codice non haberet qui tum interlitus proferebatur. 1395 1 | inquit 'idcirco infestus tum populus Romanus fuit C. 1396 1 | totius negotii nunc est ac tum fuit? Non opinor ex eis 1397 2 | audiatur tanto silentio, tum Iunio defendendi sui potestas 1398 2 | potestas erepta sit? Quia tum in causa nihil erat praeter 1399 2 | veniebat; gradus illi Aurelii tum novi quasi pro theatro illi 1400 1 | Optimis hercule temporibus, tum cum homines se non iactatione 1401 3 | dicta sunt: hoc dico, eandem tum fuisse P. et L. Cominiis, 1402 1 | 105. Tum etiam illi quinque qui, 1403 1 | hominum rumusculos aucupati, tum illum absolverunt, iam suam 1404 1 | absolutus, sed illam unam nemo tum istorum suam dici vellet. 1405 3 | in iudiciis publicis iam tum florente re publica floruerunt. 1406 | XXXIX. Haec tum agente Quinctio neque in 1407 | iudicia facta commemoras, quid tum esse existimas iudicatum? 1408 1 | me cum huiusce periculi tum ceterorum quoque officiorum 1409 2 | cum fidem et diligentiam tum vim animi libertatemque 1410 2 | nihil denique praeiudicatum. Tum auctoritatem censoriam amplexator, 1411 2 | auctoritatem censoriam amplexator, tum illorum 'iudicium' coniunctum 1412 2 | Lucullus et C. Cassius, in quos tum consules designatos idem 1413 | quae probata non essent, tum illius ipsius iudicii Iuniani; 1414 | genere libentius cum multorum tum hominis eloquentissimi et 1415 1 | censu quaerere. Crassus tum ita Brutum ultus est ut 1416 2 | enim ab illo tempore quod tum erat, neque ab ea causa 1417 2 | neque ab ea causa quae tum agebatur aliena fuerunt; 1418 | SENTENTIAM DIXIT, DIXERIT. Quid tum? QUI EORUM COIT, COIERIT, 1419 | ageret cum illa cuncta quae tum erat nobilitate, nisi ut 1420 1 | factis maiores nostri praemia tum plura peccatis pericula 1421 2 | hoc vero cum infinitum tum obscurum et occultum; FALSUMVE 1422 1 | versetur. Cum haec sunt videnda tum vero illud est hominis magni, 1423 1 | sublevarunt, atque hoc cum ipse tum eius amici necessariique 1424 4 | ut aetas illa fert, sibi tum non pepercisset, aliquot 1425 2 | erat stultus ut illam, quam tum ille vivebat vitam esse 1426 1 | 179. Tum interim Q. Hortensio Q. 1427 3 | Nicostratum eundem illum tum sine causa in quaestionem 1428 2 | vobis dicendum est et quod tum Sassia dictitavit: cum de 1429 2 | cum de furto quaereretur, tum Stratonem isdem in tormentis 1430 3 | editae sunt, illae ipsae quas tum obsignatas esse dixit; in 1431 4 | sine controversia fecerat, tum ille de eo quod quaerebatur 1432 3 | ab eo mortuos accepisset, tum denique in familiae luctum 1433 4 | Fabriciani veneni. Quod iam tum recens suspiciosum ceteris, 1434 3 | honestissimae missae sunt tum homines amplissimi nobilissimique 1435 | Fabricianum venenum. Quod si tum indicatum non esset, non Pro Deiotaro Caput
1436 1 | vel aetas mea postulare, tum in hac causa ita me multa 1437 7 | facilius cum aequitas tua tum audiendi diligentia minuat 1438 8 | teque cum huic iratum, tum sibi amicum esse cognoverant, 1439 9 | Cum facile orari, Caesar, tum semel exorari soles. Nemo 1440 12 | ornamenta congessissent, tum tu ipse plurima et maxima. 1441 19 | fortuna servavit: negavisti tum te inspicere velle." VII. 1442 19 | comiter et iucunde fuisses, tum illuc isti, ut dixeras: 1443 21 | inquit "eram conscius." Quid tum? Ita ille demens erat, ut 1444 25 | Caecilium excitaverunt. Quo tum rex animo fuit? Qui auctionatus 1445 26 | magistratibus legatisque nostris, tum ab equitibus Romanis, qui 1446 32 | Sulpicio, clarissimo viro, qui tum casu apud Domitium cenabat, 1447 38 | quidem animo cum antea fuit, tum non dubito quin tuis litteris, 1448 39 | sed cum de illo laboro tum de multis amplissimis viris, 1449 41 | missus, cum regum amicissimi, tum tibi etiam, ut spero, probati. ~ Pro Flacco Caput
1450 2 | auctoribus et defensoribus omnium tum salus esset non civium solum 1451 5 | potius aestiment, utrum tum omnes boni duces nostri 1452 FrM | et flagitia protuleris, tum denique quid Tmolitae et 1453 9 | arbitror et magis etiam tum cum plus erat oti fuisse. 1454 10 | qua confidentia dicant; tum intellegetis qua religione 1455 14 | tanta est quanta esse debet, tum excellit in ista provincia 1456 16 | rudes ignarique consederant, tum bella inutilia suscipiebant, 1457 16 | bella inutilia suscipiebant, tum seditiosos homines rei publicae 1458 16 | publicae praeficiebant, tum optime meritos civis e civitate 1459 17 | 17] Quod si haec Athenis tum cum illae non solum in Graecia 1460 2 | civitatibus imperavit. Quod si tum statuit opus esse cum ipsius 1461 3 | primum praedones eos qui tum cum illi bellum maritimum 1462 4 | Cn. Domiti, qui in Asia tum legatus fuit, testimonio 1463 6 | civitates levaret; crimen autem tum videri solet cum aliquis 1464 23 | ephebum Temni cognosses, quia tum te nudus delectarat, semper 1465 26 | flabello seditionis illa tum est egentium contio ventilata. 1466 28 | 56] Quid tum? 'Hanc te,' inquit, 'capere 1467 30 | esse susceptum; sin ille tum motus est temeritate imperitorum 1468 31 | rectissime potuit auferre. Ac tum quidem Tralliani cum ipsi 1469 33 | vera atque integra Graecia; tum se ipsi expendant, tum cum 1470 33 | tum se ipsi expendant, tum cum his comparent, tum, 1471 33 | tum cum his comparent, tum, si audebunt, dignitati 1472 39 | cum saepe antea senatus tum me consule gravissime iudicavit. 1473 48 | monedulae committebant, ne tum quidem hominum venustatem 1474 16 | alia multa certi homines, tum hoc vel maxime moliuntur 1475 24 | et civium commendabam! Tu tum, Flacce, praetor communis 1476 24 | senatum attulisti. Quae tibi tum gratiae sunt a me actae, 1477 25 | metuo ne funesta nobis! Qui tum animus L. Flaccinihil dicam 1478 25 | Sed quid ea commemoro quae tum cum agebantur uno consensu Pro Fonteio Caput
1479 15 | equitatus ad ea bella quae tum in toto orbe terrarum a 1480 43 | incisam ac notatam videmus, tum autem continuae praeturae, 1481 43 | honestus atque integer, tum in re militari cum summi 1482 43 | consili et maximi animi, tum vero usu quoque bellorum 1483 44 | Fuit enim maior talium <tum> virorum in hac re publica 1484 45 | habuerit; scietis fuisse tum M. Cornutum, L. Cinnam, 1485 51 | periuriis intereundum esset! Tum enim vitae socia virtus, Pro Ligario Pars, Caput
1486 III | tenendos putaui, qui mihi tum denique salutem se putauit 1487 IV | desidero, quod homo cum ingenio tum etiam doctrina excellens 1488 V | aliud est nolle misereri. Tum diceres: "Caesar, caue credas; 1489 VI | eorum qui sequebantur; causa tum dubia, quod erat aliquid 1490 VII | senatui necesse erat, uos tum paruistis cum paruit nemo 1491 IX | equidem semper auctor fui, sed tum sero; erat enim amentis, 1492 XII | igitur T. Ligarius, qui tum nihil egit aliud—neque enim Pro Marcello Caput
1493 3 | summo consensu senatus, tum iudicio tuo gravissimo et 1494 3 | id minus mirum fortasse tum, cum esset incertus exitus 1495 1 | sensus ut in pace semper, sic tum etiam in bello congruebant. 1496 1 | insolentiam certorum hominum tum etiam ipsius victoriae ferocitatem 1497 4 | fruere cum fortuna et gloria, tum etiam natura et moribus 1498 1 | quam cum omnibus civibus tum maxime nobis, qui a te conservati 1499 2 | satis te vixisse. Credo: sed tum id audirem, si tibi soli 1500 3 | amplum sit, id est parum tum, cum est aliquid amplius.


1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-1883

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2008. Content in this page is licensed under a Creative Commons License