1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-1883
(...) Pro Marcello
Caput
1501 1 | tranquillitate et otio perfruare: tum te, si voles, cum et patriae
1502 4 | 30] Id autem etiam si tum ad te, ut quidam falso putant,
1503 2 | sententia qua cum antea tum hodie vel maxime usus es
Pro Milone
Caput
1504 3 | cum virtuti Milonis favet, tum de se, de liberis suis,
1505 3 | clariores hac luce fuerint, tum denique obsecrabo obtestaborque
1506 | nocturna vis esset inlata? Quis tum non gemuit? Quis non arsit
1507 2 | illis quidem oculis, quibus tum solebat cum omnibus omnia
1508 1 | lacrimae nostrae, quibus ego tum vos mirifice moveri sentiebam;
1509 1 | desiderio mei, quem qui tum interemisset, non de impunitate
1510 2 | impetus factus est, quae tum non modo occasio, sed etiam
1511 1 | Semper ille antea cum uxore, tum sine ea; numquam nisi in
1512 1 | numquam nisi in raeda, tum in equo; comites Graeculi
1513 1 | castra Etrusca properabat, tum nugarum in comitatu nihil.
1514 1 | nihil. Milo, qui numquam, tum casu pueros symphoniacos
1515 1 | exoletos, semper lupas duceret, tum neminem, nisi ut virum a
1516 2 | accessit Clodius, propius quam tum cum ad ipsos penetrarat,
1517 2 | molibus oppresserat. Vestrae tum [arae] vestrae religiones
Pro Murena
Caput
1518 6 | civium postulabat. Quod si tum, cum res publica vim et
1519 7 | vere accusari in amicitia, tum, etiam si falso accuseris,
1520 8 | 8] Neque enim, si tibi tum cum peteres <consulatum
1521 12 | stipendia in eo bello quod tum populus Romanus non modo
1522 24 | periculo cum re publica tum etiam nostris rebus perfrui
1523 26 | Qviritivm mevm esse aio.' Quid tum? 'inde ibi ego te ex ivre
1524 26 | cum ceteris rebus absurdum tum vero in illo: 'Svis vtrisqve
1525 26 | duce redibant. Haec iam tum apud illos barbatos ridicula,
1526 38 | multitudine, cum apud suos gratia, tum vero in consule declarando
1527 38 | sumpsit, ipse cum fortis tum etiam felix.' Hoc quanti
1528 49 | inflatum cum spe militum <tum> conlegae mei, quem ad modum
1529 51 | 51] Tum igitur, his rebus auditis,
1530 51 | indicavit atque induit. Tum enim dixit duo corpora esse
1531 52 | 52] His tum rebus commotus et quod homines
1532 52 | commotus et quod homines iam tum coniuratos cum gladiis in
1533 55 | tranquillitatem vitae secuti sunt, tum vero in his L. Murenae tantis
1534 56 | cum sunt gravia, iudices, tum illud acerbissimum est quod
1535 56 | re umquam alienus fuit, tum ea condicione nobis erat
1536 58 | sapientissimi homines qui tum rem illam iudicabant ita
1537 68 | Murena illa esse commissa; tum egomet tibi contra legem
1538 78 | L. Murenae gratia facio, tum me pacis, oti, concordiae,
1539 82 | vim tribuniciam viderint, tum se facilius inermem et debilitatum
1540 86 | miseri et cum corporis morbo tum animi dolore confecti, L.
Pro Plancio
Caput
1541 1 | ne quid ipse offendam, et tum denique cum respondero criminibus,
1542 2 | etiam minus esset ferendum. tum enim magistratum non gerebat
1543 1 | sunt sollicitudine quam tum erant studio. etenim est
1544 2 | scivit legem de publicanis tum cum vir amplissimus consul
1545 2 | causa est, an et agitata tum cum ista in senatu res agebatur,
1546 2 | copiosissime a Q. Hortensio, cui tum est senatus adsensus? hoc
1547 1 | senatus. etenim quis te tum audiret illorum, aut quid
1548 2 | pronuntiasse, divisisse; tum mirabor te eis armis uti
1549 3 | cum scientia certissima, tum dolor gravissimus esse debuerit,
1550 1 | rebus summa auctoritate, tum harum ipsarum legum ambitus
1551 2 | populi voluntate hos quos iam tum coniunctos fuisse dicis
1552 1 | eductus ad consules qui tum in crimen vocabatur se inique
1553 2 | cum huius quem defendo, tum communis periculi causa,
1554 2 | me hercule hoc dicam: sic tum existimabam, nihil homines
1555 | immo ex Sicilia,' inquam. tum quidam, quasi qui omnia
1556 1 | mihi profuerit quam si mihi tum essent omnes gratulati.
1557 3 | tu autem, Laterensis, qui tum lacrimas meas gratas esse
1558 1 | me adfectum esse cupio, tum nihil est quod malim quam
1559 2 | susceptum est. sed recordare qui tum fuerint consulum nomine
1560 1 | fuisse praeclarum, si finem tum vincendi viderem, quem profecto
1561 2 | potes ex multis audire qui tum adfuerunt, constat invitissimis
1562 1 | adsecutos putavi. ego vero si tum illorum impiorum ferro ac
1563 | respicio etiam salutem cum meam tum meorum, certe non modo non
1564 | videam esse celebratas? tum hercule me confitear non
1565 1 | vel maxime cum vetustas tum amicitia, cum mei fratris
1566 1 | cum mei fratris conlegia tum rei publicae causa sociarat. ~
1567 2 | posset opibus suis sustinere. tum consilio repente mutato
1568 3 | rem cum auditu crudelem tum visu nefariam! o reliquos
1569 1 | hos, hos—quos enim ego tum alios animo intuebar?—omnia
1570 1 | imploras? nihil tibi ego tum de meis opibus pollicebar,
1571 3 | meum debilitare cum luctu tum etiam metu commutatae vestrae
Pro Quinctio
Caput
1572 II | volneribus mederi debeam tum id facere cogar cum etiam
1573 IV | ipsius erant privatae. Ibi tum vir optimus Sex. Naevius
1574 V | ut curet quod dixisset. Tum iste vir optimus vereor
1575 V | difficiliore condicione dissolvit. Tum appellat ultro Naevium ut,
1576 VII | certum auxilium petitum, ita tum disceditur ut Idibus Septembribus
1577 VIII | Recusabant qui aderant tum Quinctio, demonstrabant
1578 X | propterea quod et ab illo qui tum dixit iam informata causa
1579 XI | vitamque eripere conatur? Huic tum molestus esse videlicet
1580 XI | interficere nefarie cupis, eum tum pudenter appellare nolebas.
1581 XIII | dicat et, eam cum orarit, tum denique vocem accusatoris
1582 XIX | Quinctium defendi aut quo modo? tum cum postulabas ut bona possideres?
1583 XXI | omnium denique illorum qui tum et poterant per vim et scelus
1584 XXII | vincebant effecisti. ~Quod si tum par tibi ius cum Alfeno
1585 XXII | ipse coercebitur."—Quid tum?—"Tu aliquem patronum invenies,
1586 XXV | XXV. Tum mihi Roscius et alia multa
1587 XXV | qui in scaena spectetur, tum vir eius modi est ut solus
1588 XXVI | sciebas. Quid? cum iussisset, tum mittere nonne poteras? Postulaturus
1589 XXVI | procurator P. Quincti tibi tum satis daret et iudicium
1590 XXVII | ET ABDVCERE LICEBIT. Quid tum? DOMINVM, inquit, INVITVM
1591 XXVIII | contra istum potentia sua tum tantum modo superiorem fuisse,
1592 XXIX | creditoribus nemo neque tum idem fecerit neque nunc
1593 XXIX | in vivorum quidem numero tum demonstrat fuisse. Tum illam
1594 XXIX | numero tum demonstrat fuisse. Tum illam incredibilem celeritatem
Pro Rabirio
Caput
1595 2 | defendendum est adhortata, tum vero, ut id studiosissime
1596 20 | atque eius aetatis, qui tum magnam partem rei publicae
1597 21 | Q. Catulus omnesque qui tum erant consulares pro salute
1598 21 | hic Q. Catulus, admodum tum adulescens, cum hic C. Curio,
1599 26 | periculi aetas illa qua tum fuit; Q. vero Catulum, patrem
1600 26 | Crassum, M. Antonium, qui tum extra urbem cum praesidio
1601 27 | equitibus Romanis, dicemus qui tum una cum senatu salutem rei
1602 27 | ordinum omnium hominibus qui tum arma pro communi libertate
1603 27 | cum semper in re publica, tum in magistratibus gerendis,
1604 29 | aeternae videntur esse, tum maxime quod optimi et sapientissimi
1605 31 | iudicium vocas, pubesque tum fuerit, quin arma ceperit,
1606 31 | coniecturam facere potes quid tum fecerint abs te capitis
1607 38a | universo populo Romano, tum vero equestri ordini longe
Pro Rabirio Postumo
Caput
1608 4 | cum magnitudine animi, tum liberalitate vitam patris
1609 4 | infelix pecuniam credidit, nec tum primum; nam regnanti crediderat
1610 6 | cur ille qui accipiebat tum sumeret, quaerere. non enim
1611 11 | non sunt. quo teste? A quo tum appellatus nusquam est.
1612 13 | quae quidem cum saepe ante, tum in hac ipsa causa nuper
1613 13 | frequens restitit, et, quamquam tum propter multorum delicta
1614 34 | datam. 'non est,' inquit, 'tum Alexandrinis testibus creditum.'
1615 34 | rem? 'quia nunc aiunt quod tum negabant.' quid ergo?
1616 35 | dicentibus? at, si verum tum severissima fronte dixerunt,
1617 35 | dixerunt, nunc mentiuntur; si tum mentiti sunt, doceant nos
1618 36 | Graecorum; umeris gestum agebant tum temporis, credo, causa;
1619 40 | cursus atque ostentatio, tum subinvisum apud malivolos
Pro Roscio Amerino
Caput
1620 8 | nonne cum multa indigna tum vel hoc indignissimum est
1621 15 | vicinitatis facile primus, tum gratia atque hospitiis florens
1622 16 | nobilitatis fautor fuisset, tum hoc tumultu proximo, cum
1623 56 | suffringantur, quod acres sint etiam tum, cum suspicio nulla sit.
1624 57 | Deinde, si voletis, etiam tum cum verisimile erit aliquem
1625 62 | vita hominis perditissima, tum singularis audacia ostendatur
1626 69 | consilio sapientiaque potuisse, tum ex hac re vel maxime quod
1627 78 | pertinet, de quorum audacia tum me dicturum pollicitus sum,
1628 81 | 81] Ei denique qui tum armati dies noctesque concursabant,
1629 84 | audio, testis prodierit; tum alias quoque suas palmas
1630 93 | facultates consideremus. Erat tum multitudo sicariorum, id
1631 94 | caedibus velim commemorare quae tum factae sunt ista eadem ratione
1632 137 | verbis quidem vituperare, tum vero in isto beIlo non recreatus
1633 142 | populoque Romano debet esse, tum vero optimo et nobilissimo
Pro Roscio Comoedo
Caput
1634 33 | fuit. Neque id est mirum. Tum enim propter rei publicae
1635 33 | omnium fortunae sunt certae; tum erat ager incultus sine
1636 39 | omnino exegisse nihil. Quid tum? Non exitum exactionis,
1637 47 | est, cum dicit iniuratus. Tum enim forsitan improbis nimis
1638 50 | cum est veritate falsum, tum ratione quoque est incredibile;
1639 51 | pensio solvenda esset, non tum cum prima? nam iam antea
1640 53 | societatis fuisset petisset, quod tum redactum esset aequaliter
1641 53 | suae partis esset, non quod tum abstulit soli sibi exegit?
Pro Scauro
Caput
1642 6 | deformitate summa fuisse, tum etiam senectute. qua re
1643 9 | consuetudo inter eos fuisset, tum etiam nuptiis iungerentur,
1644 11 | more ex oppido exissent, tum illa est a liberto suspendisse
1645 22 | accusationis, postea de Sardis, tum etiam pauca de Scauro; quibus
1646 22 | quibus rebus explicatis tum denique ad hoc horribile
1647 35 | frater iam non petit. quid tum? si ille retentus a cuncta
1648 4 | 49] . . . tum. te vero, M. Scaure, equidem
Pro Sestio
Caput
1649 2 | cum multa sunt indigna, tum nihil minus est ferendum
1650 9 | curavit. qua de causa et tum conventus ille Capuae, qui
1651 11a | arcessivi cum illo exercitu quem tum secum habebat; quibus hic
1652 11b | tribunorum plebis novorum, qui tum extremis diebus consulatus
1653 19 | horrido ut Capua, in qua ipsa tum imaginis ornandae causa
1654 19 | de supercilio dicam, quod tum hominibus non supercilium,
1655 20a | audacem cum amicum et adfinem tum etiam fortem et gravem consulem. ~
1656 25b | 25b. hic tum senatus sollicitus, vos,
1657 25b | querelis bonorum omnium tum etiam precibus senatus,
1658 26 | se domi continebat. qua tum superbia caenum illud ac
1659 26 | patrimoni dicam, quod ille tum cum quaestum faceret amisit?
1660 27 | mutasse vestem? quae quidem tum mutatio non deprecationis
1661 28 | errare homines si etiam tum senatum aliquid in re publica
1662 29a | eius erat unice diligebat, tum pro re publica vel mortem
1663 30 | iuberi: atque illis erat tum reditus in suas civitates,
1664 32 | aliquod commune consilium quod tum non honorificentissime de
1665 33a | vestro, illa omnia quae tum contra me contraque rem
1666 40a | maximum, duo, qui privati tum essent, et <populo Romano>
1667 40b | improba conferebatur; qui tum, quamquam ob alias causas
1668 40b | videbantur. illi autem aliquo tum timore perterriti, quod
1669 43 | 43. scio enim tum non mihi vestrum studium,
1670 47 | aequo animo oppetenda? quid? tum mortemne fugiebam? an erat
1671 47 | versabatur? non haec denique a me tum tamquam fata in ipsa re
1672 47 | morte restingui, alii autem tum maxime mentis sapientium
1673 55 | cum earum quae latae sunt, tum vero quae promulgatae fuerunt.
1674 56 | exsules Byzantium condemnati tum cum indemnati cives e civitate
1675 62 | improborum virtute sedavit. adiit tum periculum, sed adiit ob
1676 63 | senatu caruisset, quo si tum veniret me tamen socium
1677 63 | videre posset, is aequo animo tum, me expulso et meo nomine
1678 63 | nomine cum universo senatu tum sententia sua condemnata,
1679 71 | ipsis evenissent ea quae tum homines precabantur! neque
1680 72 | equidem audita dico: quae tum frequentia senatus, quae
1681 73 | 73. tum princeps rogatus sententiam
1682 76 | corporibus obtexit, vitamque tum suam noctis et fugae praesidio
1683 77a | 77a. meministis tum, iudices, corporibus civium
1684 81 | latrone repetituri? an etiam tum quiesceretis, cunctaremini,
1685 83 | 83. ac si tum P. Sestius, iudices, in
1686 85 | omnia hominum cum egestate tum audacia perditorum clamore,
1687 91 | mansuetudinem transduxerunt. tum res ad communem utilitatem,
1688 91 | quas publicas appellamus, tum conventicula hominum, quae
1689 91 | civitates nominatae sunt, tum domicilia coniuncta, quas
1690 118 | dispicientis, in eo homine cui tum petenti iam aedilitatem
1691 122 | pelli, pulsum patimini!~quae tum significatio fuerit omnium,
1692 125a | 125a. Ubi erant tum illi contionum moderatores,
1693 130 | auctoritate P. Servili (tum incredibili) quadam gravitate
1694 130 | Servilio dicenti etiam tum tradidit, nec illam divinam
1695 131a | virorum, cum omnibus Metellis tum vero uni viro fortissimo
1696 131b | filiae, quam ex gravissimo tum primum desiderio luctuque
1697 141 | magnitudo animi videtur, tum in tanta gloria insistentes
Pro Sulla
Caput
1698 1 | communi ambitionis invidia tum singulari Autroni odio everteretur,
1699 8 | vehementem et acrem quam mihi tum tempus et res publica imposuit
1700 12 | eximium in rem publicam, tum propter summam familiaritatem
1701 12 | patrem tuum cum communibus tum praecipuis patris tui periculis
1702 13 | quibus ipsis periculum tum conflari putabatur, qui
1703 19 | memoria refricare coeperat, tum denique ei resistebam, neque
1704 21 | regnum, sed repressum. An tum in tanto imperio, tanta
1705 36 | essentne eadem voluntate. Quid tum Cassius? Si respondisset
1706 38 | antea: ne si argueret quidem tum denique, cum esset interrogatus,
1707 40 | vos profecto animum meum tum conservandae patriae cupiditate
1708 42 | posse, C. Cosconium, qui tum erat praetor, M. Messalam,
1709 42 | praetor, M. Messalam, qui tum praeturam petebat, P. Nigidium,
1710 47 | aetas, amicitia nostra, tum nondum statuo te virium
1711 49 | dissimilis illa contentio. Tum adflicto P. Sulla consulatus
1712 49 | campo in foro vinceretis; tum qui contra vos pro huius
1713 51 | facere voluerunt, Autronium tum in campo vidimus —sed quid
1714 51 | nos? ego vidi; vos enim tum, iudices, nihil laborabatis
1715 51 | firmo amicorum Catilinae tum et Autroni copias et conatum
1716 52 | Num quis est igitur qui tum dicat in campum aspirasse
1717 52 | aspirasse Sullam? Atqui, si tum se cum Catilina societate
1718 52 | fuit atque acerbissima. Tum Catilinae dies exeundi,
1719 52 | Catilinae dies exeundi, tum ceteris manendi condicio,
1720 52 | ceteris manendi condicio, tum discriptio totam per urbem
1721 52 | incendiorum constituta est; tum tuus pater, Corneli, id
1722 56 | deinde est profectus non tum primum sed cum in isdem
1723 56 | Mauretaniae rege contracta. Tum autem, illo profecto, Sulla
1724 66 | vim quid ageretur, quis tum nostrum Sullam aut Caecilium
1725 66 | importunissimo cum honoris tum etiam calamitatis socio
1726 78 | natura cuiusque cum animi tum corporis, regit quaesitor,
1727 81 | illumque laudarunt.' Nulla tum patebat, nulla erat cognita
1728 87 | misericordia civium adducti tum fuimus tam vehementes quam
1729 93 | impetrare causa ipsa debet, tum est vestri animi atque virtutis
Timaeus
Caput
1730 <LIV2 | essent, ornatus omnibus, tum acer investigator et diligens
1731 <LIV2 | conferatur, id quod medium est tum primum fit tum postremum,
1732 <LIV2 | medium est tum primum fit tum postremum, postrema autem
1733 <LIV2 | ita ut modo locuti sumus tum denique cum corpus ei effecisset
1734 <LIV2 | inde quae tertiae tripla, tum sextam octuplam primae,
1735 <LIV2 | et voluntate genuisset, tum denique omne quod erat concretum
1736 <LIV2 | animo mentique denuntiat, tum opiniones adsensionesque
1737 <LIV2 | ipsi volunt creati sunt, tum ad eos is deus qui omnia
1738 <LIV2 | vestram quam illa quibus estis tum cum gignebamini conligati.
1739 <LIV2 | ad corpora [necessitate] tum accessio fieret tum abscessio,
1740 <LIV2 | necessitate] tum accessio fieret tum abscessio, principio necesse
1741 <LIV2 | muliebrem transferet, et si ne tum quidem finem vitiorum faciet
1742 <LIV2 | innatam et insitam: quod tum eveniet cum illa quae ex
1743 <LIV2 | tenebantur, sed vi magna tum ferebant tum ferebantur.
1744 <LIV2 | sed vi magna tum ferebant tum ferebantur. Ita totum animal
1745 <LIV2 | ii splendore consedit, tum vel eadem species vel interdum
1746 <LIV2 | noctesque oculis cognitae, tum mensum annorumque conversiones
Topica
Caput
1747 3 | incredibili quadam cum copia tum etiam suavitate. ~
1748 8 | assumuntur extrinsecus. In ipso tum ex toto, tum ex partibus
1749 8 | extrinsecus. In ipso tum ex toto, tum ex partibus eius, tum ex
1750 8 | toto, tum ex partibus eius, tum ex nota, tum ex eis rebus
1751 8 | partibus eius, tum ex nota, tum ex eis rebus quae quodam
1752 9 | totum de quo disseritur tum definitio adhibetur, quae
1753 10 | 10] —tum partium enumeratio, quae
1754 10 | rerum; non est igitur liber;—tum notatio, cum ex verbi vi
1755 31 | Notionem appello quod Graeci tum ¶nnoian tum pròlhcin. Ea
1756 31 | quod Graeci tum ¶nnoian tum pròlhcin. Ea est insita
1757 33 | 33] Partitione tum sic utendum est, nullam
1758 74 | etiam necessitas fidem, quae tum a corporibus tum ab animis
1759 74 | fidem, quae tum a corporibus tum ab animis nascitur. Nam
1760 86 | flebiles; rursusque oratio tum iracundiam restinguens,
1761 86 | iracundiam restinguens, tum metum eripiens, tum exsultantem
1762 86 | restinguens, tum metum eripiens, tum exsultantem laetitiam comprimens,
1763 86 | exsultantem laetitiam comprimens, tum aegritudinem abstergens.
1764 91 | nomen. Iuris autem partes tum eitae, cum aequitatis. Deliberandi
1765 96 | 96] Tum enim defenditur non id legem
1766 96 | differentes accipi possint. Tum opponitur scripto voluntas
1767 96 | sententia valere debeant. Tum legi lex contraria affertur.
Tusculanae
Liber, Caput
1768 Tusc, I | nostri multum valuerunt, tum plus etiam disciplina. iam
1769 Tusc, IV | dixisset, quid sibi videretur, tum ego contra dicerem. haec
1770 Tusc, V | enectus siti' Tantalus? tum illud, quod 'Sisyphus versat
1771 Tusc, VI | enim miserum esse dicis, tum eum qui non sit dicis esse.
1772 Tusc, XII | animos remanere post mortem, tum, si minus id obtinebis —
1773 Tusc, XII | cum multis aliis rebus, tum e pontificio iure et e caerimoniis
1774 Tusc, XIII | quae tradantur mysteriis: tum denique, quam hoc late pateat,
1775 Tusc, XVI | cum [honore] disciplinae, tum etiam auctoritate, multaque
1776 Tusc, XIX | velimus et visere, id multo tum faciemus liberius totosque
1777 Tusc, XIX | praecipue vero fruentur ea, qui tum etiam, cum has terras incolentes
1778 Tusc, XX | formam, circumscriptionem, tum et habitabiles regiones
1779 Tusc, XX | esset. atque ea profecto tum multo puriora et dilucidiora
1780 Tusc, XXIV | respondentem declarare se non tum illa discere, sed reminiscendo
1781 Tusc, XXIV | collegit atque recreavit, tum adgnoscit illa reminiscendo.
1782 Tusc, XXV | sunt infixa certis locis, tum illa non re sed vocabulo
1783 Tusc, XXVI | generis humani societate, tum ad modestiam magnitudinemque
1784 Tusc, XXVIII | quantam cogitare non possumus, tum vicissitudines dierum ac
1785 Tusc, XXVIII | notantem et significantem dies, tum in eodem orbe in duodecim
1786 Tusc, XXVIII | undique sideribus ornatam, tum globum terrae eminentem
1787 Tusc, XXVIII | herbis prata convestirier, tum multitudinem pecudum partim
1788 Tusc, XXIX | educi e custodia, noluit, et tum, paene in manu iam mortiferum
1789 Tusc, XXXI | sevocamus animum, quid, inquam, tum agimus nisi animum ad se
1790 Tusc, XXXI | fuerunt. quo cum venerimus, tum denique vivemus. nam haec
1791 Tusc, XXXV | an a malis discessisset? tum profecto videretur a bonis.
1792 Tusc, XXXV | quasi vero ista vi quicquam tum potuerit ei melius accidere!
1793 Tusc, XXXV | fortunatum. utrum igitur, si tum esset extinctus, a bonis
1794 Tusc, XXXV | possiderentur. qui, si mortem tum obisset, in amplissimis
1795 Tusc, XXXVII | quis horum miser hodie? ne tum quidem post spiritum extremum;
1796 Tusc, XLIII | proici se iussit inhumatum. tum amici: 'volucribusne et
1797 Tusc, XLV | pertinere. Sed profecto mors tum aequissimo animo oppetitur,
1798 Tusc, XLVI | volet etiam mori; non enim tum cumulus bonorum iucundus
1799 Tusc, XLVI | fortasse, Graeci putant vel tum potius putabant, isque,
1800 Tusc, XLVII | fanum morarenturque iumenta, tum iuvenes i quos modo nominavi
1801 Tusc, XLIX | exanclavisset omnes labores, tum incideret in mortis malum
1802 Tusc, 0 | occupata atque, ut Neoptolemi tum erat, militari, pauca ipsa
1803 Tusc, 0 | idem potest apud omnes; tum valet multum, cum est idoneam
1804 Tusc, 0 | quas ab Hercule acceperat tum consolabantur cum ~E viperino
1805 Tusc, 0 | videamus Herculem ipsum qui tum dolore frangebatur, cum
1806 Tusc, 0 | satelles pastu dilaniat fero.~Tum iecore opimo farta et satiata
1807 Tusc, 0 | inflatu renovatumst iecur,~Tum rursum taetros avida se
1808 Tusc, 0 | Videsne abundare me otio? Quid tum? Fuisti saepe, credo, cum
1809 Tusc, 0 | malum est igitur dolor. "Tum Cleanthem, cum pede terram
1810 Tusc, 0 | recta probanti placebis, tum non modo tete viceris, quod
1811 Tusc, I | fit ut animus de se ipse tum iudicet, cum id ipsum, quo
1812 Tusc, I | magistris traditi sumus, tum ita variis imbuimur erroribus,
1813 Tusc, II | vitia consentiens multitudo, tum plane inficimur opinionum
1814 Tusc, III | aderant, causam disserendi. Tum res acta sic est: ~
1815 Tusc, VIII | vocant, quam soleo equidem tum temperantiam, tum moderationem
1816 Tusc, VIII | equidem tum temperantiam, tum moderationem appellare,
1817 Tusc, IX | non dixi 'invidiam', quae tum est, cum invidetur; ab incidendo
1818 Tusc, XIII | perturbatio miseria est, tum carnificina est aegritudo.
1819 Tusc, XIII | hoc quidem perspicuum est, tum aegritudinem existere, cum
1820 Tusc, XIII | laudantur: ~'Ago cum genui, tum morituros scivi et ei rei
1821 Tusc, XIV | secundae res sunt maxume, tum maxime~Meditari secum oportet,
1822 Tusc, XVI | maeret, cum haec cogitat, sed tum vel maxime sapientiae fungitur
1823 Tusc, XVIII | si vero aliquid etiam—, tum plane luctum omnem absterseris. ~
1824 Tusc, XXII | Cyrenaicorum restat sententia; qui tum aegritudinem censent existere,
1825 Tusc, XXIII | maerentium volumus? hoc enim fere tum habemus in promptu, nihil
1826 Tusc, XXV | Reddenda terrae est terra, tum vita omnibus~Metenda ut
1827 Tusc, XXVI | illud aegre quod acciderit, tum denique efficitur illa gravis
1828 Tusc, XXVII | circumfusos viderent, nihil aliud tum egisse, nisi ut remiges
1829 Tusc, XXVII | posteaquam Tyrum venissent tum adflictari lamentarique
1830 Tusc, XXVIII | erudiretur. Querebatur igitur se tum, cum illa videre coepisset,
1831 Tusc, XXXI | opinio cotidie recens; quae tum denique non appellatur recens,
1832 Tusc, I | virtutesque, Brute, soleo mirari, tum maxime in is studiis, quae
1833 Tusc, I | divinitus esset constituta, tum progressio admirabilis incredibilisque
1834 Tusc, I | coniectura probabile est, tum quibusdam etiam vestigiis
1835 Tusc, II | perspicuum est et cantus tum fuisse discriptos vocum
1836 Tusc, II | tabulae declarant, condi iam tum solitum esse carmen; quod
1837 Tusc, IV | requiremus. Quod cum saepe alias, tum nuper in Tusculano studiose
1838 Tusc, V | motus turbidos cum irae tum cupiditatis, contrarios
1839 Tusc, VI | placide atque constanter, tum illud g a u d i u m dicitur;
1840 Tusc, VI | et effuse animus exultat, tum illa laetitia gestiens vel
1841 Tusc, VIII | moventem, ex quo illud Enni: ~'Tum pavor sapientiam omnem mi
1842 Tusc, X | venis medullisque insederit, tum existet et morbus et aegrotatio
1843 Tusc, XV | adpetitione nimia, quam tum cupiditatem tum libidinem
1844 Tusc, XV | nimia, quam tum cupiditatem tum libidinem dicimus, inpotentiam
1845 Tusc, XV | quod ei fuerit concupitum, tum ecferetur alacritate, ut '
1846 Tusc, XVI | intellegitur, qualis ille sit, quem tum moderatum, alias modestum
1847 Tusc, XVIII | ipsum per se odiosum est, tum eo molestius, quia sunt
1848 Tusc, XX | filius: ~'Heu me miserum!'~tum severus pater: ~'Dum modo
1849 Tusc, XXII | possum non illum iracundia tum inflammatum fuisse, cum
1850 Tusc, XXIII | iudicio atque sententia, tum est robusta illa et stabilis
1851 Tusc, XXIII | videtur fuisse Ti. Graccho tum, cum consulem languentem
1852 Tusc, XXIV | liberis, cum familia? an tum quoque est utilis? Est igitur
1853 Tusc, XXV | de>decet. An tibi irasci tum videmur, cum quid in causis
1854 Tusc, XXXII | qui ecferunt se laetitia tum cum fruuntur Veneriis voluptatibus,
1855 Tusc, I | venientia metu augentes, tum maerore praesentia rerum
1856 Tusc, II | domiciliis, deinde coniugiis, tum litterarum et vocum communione
1857 Tusc, III | divinarum humanarumque rerum, tum initiorum causarumque cuiusque
1858 Tusc, IX | possit doloribus acerrumis tum, cum maxime contra fortunam
1859 Tusc, X | virtutibus instructos et ornatos tum sapientis, tum viros bonos
1860 Tusc, X | et ornatos tum sapientis, tum viros bonos dicimus. Videamus,
1861 Tusc, X | sunt, pro nihilo ducere: tum poterunt clarissima voce
1862 Tusc, X | censeat 'quam hoc suave est!' tum, cum dolore crucietur, dicturum
1863 Tusc, XI | esset, sed si ita esset, tum <fueritne consentaneum>,
1864 Tusc, XII | Archelaum Perdiccae filium, qui tum fortunatissimus haberetur,
1865 Tusc, XII | cadentibus cum reliquis commodis, tum maxime liberis parebit et
1866 Tusc, XIV | labore ac dolore patiens, tum procul ab omni metu? Atque
1867 Tusc, XIV | temperantia cum a libidine avocet, tum insolenti alacritate gestire
1868 Tusc, XIX | tandem beatior C. Marius tum, cum Cimbricae victoriae
1869 Tusc, XIX | facere praestat iniuriam, tum morti iam ipsi adventanti
1870 Tusc, XX | ipsa, quae concupierat, ne tum quidem, cum omnia se posse
1871 Tusc, XXI | argento auroque caelato. Tum ad mensam eximia forma pueros
1872 Tusc, XXIV | cum subtilitas disserendi, tum veritas iudicandi. ~[69]
1873 Tusc, XXV | existit ad res ponderandas, tum maxume ingenua delectatio
1874 Tusc, XXV | consentiens et paene conspirans, tum summa iucunditas e cotidiano
1875 Tusc, XXVI | oblivisci licebit sui et tum fortunam contemnere, cum
1876 Tusc, XXVI | malum in potestate fortunae, tum dicere se beatum in summo
1877 Tusc, XXXIV | caput erat, delectatum. Tum is qui illa coxerat: 'Minime
1878 Tusc, XXXIV | gignuntur cum copia facili, tum suavitate praestanti! Adde
1879 Tusc, XXXIV | tamquam opimos boves: [100] tum intelleges, qui voluptatem
1880 Tusc, XXXVII | multantur bonis exules'. Quid tum? parumne multa de toleranda
1881 Tusc, XXXIX | studiis oculis non egebat, tum, quod sine oculis fieri
1882 Tusc, XL | stridorem quidem serrae, tum cum acuitur, aut grunditum
1883 Tusc, XL | audiendis voluptatem. ~[117] Tum, ut paulo ante caecos ad
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-1883 |