(...) Tusculanae
     Liber, Caput
1501     Tusc, XXX    |       praemolestiam appellabant, quod esset quasi dux consequentis molestiae.
1502     Tusc, XXXII  |        flagitia non probaremus, nulla esset omnino; quid ait ex tragoedia
1503     Tusc, XXXV   |              Etenim si naturalis amor esset, et amarent omnes et semper
1504     Tusc, XXXVI  |       Archytae, qui cum vilico factus esset iratior, 'Quo te modo' inquit '
1505     Tusc, XXXVII |              modo autem, si naturalis esset ira, aut alius alio magis
1506     Tusc, XXXVII |            alius alio magis iracundus esset, aut finem haberet prius
1507     Tusc, XXXVII |              finem haberet prius quam esset ulta, ulciscendi lubido,
1508     Tusc, III    |             eloquentiam cum admiratus esset Leon, quaesivisse ex eo,
1509     Tusc, III    |          quaestu et lucro ducerentur, esset autem quoddam genus eorum,
1510     Tusc, III    |               ut illic liberalissimum esset spectare nihil sibi adquirentem,
1511     Tusc,  IV    |               omni disputatione, quid esset simillimum veri, quaereremus.
1512     Tusc, VII    |           disputata sunt. Quod ni ita esset, cur Stoicus, si esset quaesitum,
1513     Tusc, VII    |            ita esset, cur Stoicus, si esset quaesitum, satisne ad beate
1514     Tusc, VII    |              multa diceret? Cui satis esset rispondere se ante docuisse
1515     Tusc, VII    |               esse nisi quod honestum esset, hoc probato consequens
1516     Tusc, VII    |            legibus suis paruisset, ut esset contra fortunam semper armatus,
1517     Tusc, VII    |             bene beateque vivendi, ut esset semper denique beatus. ~[
1518     Tusc, VIII   |            beatus posse, cum in malis esset; in malis autem sapientem
1519     Tusc,  IX    |         diceret, qui, nisi quod turpe esset, nihil malum duceret; tu
1520     Tusc,  XI    |             esse solum, quod honestum esset, sed si ita esset, tum <
1521     Tusc,  XI    |            honestum esset, sed si ita esset, tum <fueritne consentaneum>,
1522     Tusc, XII    |               in Gorgia Socrates, cum esset ex eo quaesitum, Archelaum
1523     Tusc, XIII   |              sed etiam quod ita ortum esset e terra, ut stirpibus suis
1524     Tusc, XIV    |     prohibiturum quaesiverunt, num se esset etiam mori prohibiturus:
1525     Tusc,  XV    |               cuiusque animi adfectus esset, talem esse hominem; qualis
1526     Tusc,  XV    |                qualis autem homo ipse esset, talem eius esse orationem;
1527     Tusc, XIX    |          utrum malles te, si potestas esset, semel ut Laelium consulem
1528     Tusc,  XX    |          consequebatur. ~[58] Qui cum esset bonis parentibus atque honesto
1529     Tusc, XXI    |         tyrannus ipse iudicavit, quam esset beatus. Nam cum quidam ex
1530     Tusc, XXI    |              qui aut libertate dignus esset aut vellet omnino liber
1531     Tusc, XXIII  |                66] Quo cum patefactus esset aditus, ad adversam basim
1532     Tusc, XXXII  |           apposuit tantum, quod satis esset, nullo apparatu. Cum postridie
1533     Tusc, XXXII  |              ut diceret, si quid opus esset, 'Nunc quidem paululum'
1534     Tusc, XXXIV  |          cibarius in casa panis datus esset, nihil visum est illo pane
1535     Tusc, XXXIV  |     contentius ambularet quaesitumque esset ex eo, quare id faceret,
1536     Tusc, XXXV   |           convivio admodum delectatus esset vidissetque eum postridie,
1537     Tusc, XXXVI  |             quod praeter modum iustus esset? Quantis igitur molestiis
1538     Tusc, XXXVII |             aut Polemo Arcesilam, quo esset beatior? Quanti vero ista
1539     Tusc, XXXVIII|            accepimus; cum, quorum res esset, sua ipsi non videbant,
1540     Tusc, XXXIX  |              vero, quod credibile vix esset, cum in philosophia multo
1541     Tusc, XXXIX  |             respondisse, puero ut uno esset comitatior. Ut enim vel
1542     Tusc, XXXIX  |           alii saepe, quod ante pedes esset, non viderent, ille <in>