Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
rborum 1
rd 1
rdaster 1
re 1375
rea 1
reapse 6
reatina 1
Frequency    [«  »]
1427 quibus
1426 quem
1392 causa
1375 re
1361 eius
1316 ille
1312 illa
Marcus Tullius Cicero
Operum collectio

IntraText - Concordances

re

1-500 | 501-1000 | 1001-1375

Academica
     Liber, Caput
1 I, 2 | promptu, quod ista ipsa de re multum ut dixi et diu cogitavi. 2 I, 4 | audio?' ~'Quanam' inquam 'de re?' ~Va. 'Relictam a te veterem 3 I, 5 | dicibant, neque ulla alia in re nisi in natura quaerendum 4 I, 11 | verbo antea nemo tali in re usus esset, plurimisque 5 I, 11 | quod omnia quae essent in re comprehenderet, sed quia 6 I, 12 | deduceret, ut cum in eadem re paria contrariis in partibus 7 II | Academicas qui sibi adhuc de re tanta deliberandum esse Brutus Caput
8 7 | propria cum praestantis in re publica viri tum bene moratae 9 7 | civitatis. quod si fuit in re publica tempus ullum, cum 10 10 | omnis quae me angebat de re publica cura consederit. 11 11 | te animo venimus, ut de re publica esset silentium 12 13 | quidem quod volui tanta in re consecutus sum. sed scire 13 19 | litterae. nam ut illos de re publica libros edidisti, 14 85 | ut opinor, consules de re atroci magnaque quaererent. 15 85 | decrevisse senatum, ut de ea re cognoscerent et statuerent 16 86 | dixisse Laelium. cum consules re audita 'amplius' de consili 17 103 | iratus accesserat, ab ipsa re publica est interfectus; 18 135 | conlega M. Silanus dicebant de re publica quod esset illis 19 147 | ingenium fuisse in nostra re publica. ~ 20 154 | eruditi hominis in utraque re consideratam tarditatem 21 155 | consuli nolebat, ne qua in re inferior esset quam Scaevola —, 22 157 | inquit, a principio, de re publica ut sileremus; itaque 23 165 | privatis amicis eius, in re publica ipsius dignitati 24 178 | aequalis P. Cethegus, cui de re publica satis suppeditabat 25 182 | sciri in tanta et tam vetere re publica maxumis praemiis 26 199 | intellegens imperito? magna re et difficili; si quidem 27 200 | iudices, ut aut doceri de re idque etiam voltu probare 28 208 | modum adversarius de quaque re adseveret, maxime autem 29 216 | verissime iudicari potest, nulla re una magis oratorem commendari 30 217 | Octavi, conlegae tuo gratiam re feres; qui nisi se suo more 31 222 | oratorem ita dumtaxat cum de re publica diceret, L. autem 32 241 | peracuta atque magna nec alia re ulla probabilis, et L. Octavius 33 268 | iudiciis fortasse melius, in re publica quod erat esse iudicares 34 269 | contemnendus in dicendo; de re publica vero non minus vemens 35 275 | distinguebatur omnis oratio. 'qua de re agitur' autem illud, quod 36 311 | Tumultus interim recuperanda re publica et crudelis interitus 37 323 | pares honore essemus, aliqua re superiores videremur. sic 38 330 | ipso testimonium meorum de re publica consiliorum darent. ~ 39 332 | sollicitudo, quod et ipse re publica careas et illa te. Commentariolum petitionis Caput
40 I | addisceres, sed ut ea quae in re dispersa atque infinita 41 I | semper cum optimatibus de re publica sensisse, minime 42 III | esset genere, superior nulla re paene, superavit. Qua re 43 III | re paene, superavit. Qua re tibi, si facies ea quae 44 V | scio, nam interfui; qua re hoc tibi faciendum est, 45 V | illorum molestus nulla in re umquam fuisti, sic cura 46 XI | benignitatem, rumorem, speciem in re publica. Primum id quod 47 XI | late patet: [et] est in re familiari, quae quamquam 48 XI | honorifice promitti volunt. Qua re hoc quidem facile praeceptum 49 XII | alterius quam qui utuntur. Qua re satius est ex his aliquos 50 XIII | satis fiat oratione omnibus, re operaque multis, perficiatur 51 XIV | voluntatum varietatem. Qua re etiam atque etiam perge 52 XIV | magno opere necessarios. Qua re si advigilamus pro rei dignitate, De consulatu suo Caput
53 2 | Graiorum vocibus errant,~re vera certo lapsu spatioque De divinatione Liber, Par.
54 I, 6 | dixit. Quod illi in aliqua re invitissumis Stoicis Stoico 55 I, 17 | Graiorum vocibus errant,~re vera certo lapsu spatioque 56 I | auspices declarant, qui re omissa nomen tantum tenent. 57 I, 31 | scriptum videmus, invenit. Qua re celebrata, cum vicini omnes 58 I | sapientissimus vir et eventus ac re comprobavit contemnamus; [ 59 I, 45 | minus mirandum est; sed in re tanta haud temere visa se 60 I, 57 | mortuum erutum esse, cauponem re patefacta, poenas dedisse. 61 I, 77 | cum accederent, Flaminius re nuntiata suo more neglexit. 62 I, 82 | 82 Quam quidem esse re vera hac Stoicorum ratione 63 I, 86 | nuper inventa est, hac de re communis vita dubitavit, 64 I, 95 | non videt in optuma quaque re publica plurimum auspicia 65 I, 99 | disputavisset mirifice ad verbum cum re convenisse, tum insolenter, 66 I, 111 | terrarum; alii autem in re publica esercitati, ut de 67 II, 133 | et diu cogitanti quanam re possem prodesse quam plurimis, 68 II, 135 | adnumerandi sunt sex de re publica, quos tum scripsimus, 69 II, 137 | utinam! quorum tamen in re publica late patere poterit 70 II, 139 | molestiis hac potissimum re levaretur et prodessemus 71 II, 139 | prodessemus civibus nostris qua re cumque possemus. In libris 72 II, 139 | putabamus. Nunc quoniam de re publica consuli coepti sumus, 73 II, 144 | disseruntur, nec earum, quae in re publica versantur, quarum 74 II, 156 | certum est quid quaque de re quoque tempore futurum sit, 75 II, 157 | extra fatum, nihil levari re divina potest. Hoc sentit 76 II | Causarum enim ignoratio in re nova mirationem facit; eadem 77 II, 192 | me mures corroserunt, de re publica debui pertimescere, 78 II, 193 | Causam igitur investigato in re nova atque admirabili, si 79 II | si quis aliquid ex sua re atque ex suo sermone dixerit 80 II, 232 | praedicta cotidie videat re et eventis refelli. ~ 81 II, 243 | senatu putabatur eum, quem re vera regem habebamus, appellandum De fato Caput
82 1 | axiomata vocant; quae de re futura cum aliquid dicunt 83 9 | Haec disserens, qua de re agatur, et in quo causa 84 22 | causa fieri si minus verbis, re cogitur confiteri. Non enim 85 44 | veniant, verbis eos, non re dissidere. ~ 86 48 | quod omne pondus nulla re inpediente moveatur et feratur De finibus Liber, Par.
87 I, | extremum malorum? qua de re cum sit inter doctissimos 88 I, | habeat, non admodum flagitem. re mihi non aeque satisfacit, 89 I, | voluptatis, sic in omni re doloris amotio successionem 90 II, | est iubere dicere, qua de re quis vellet audire. audax 91 II, | et aperte loqui, nec de re obscura, ut physici, aut 92 II, | perspiciendi quid in quaque re sit scientiam et iudicandi 93 II, | debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. 94 II, | tenebris'? hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus 95 II, | patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. ~ 96 II, | ad plebem vellentne de ea re quaeri. quo plebiscito decreta 97 II, | satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta 98 II, | Romano, omnia pericula pro re publica, mori pro patria, 99 II, | 89] qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate 100 II, | iniquum, hac quidem de re; tu enim ista lenius, hic 101 III, | si hoc verbo in tam clara re utendum est, videbatur. 102 III, | inquam, tuum fuerit, cum re idem tibi, quod mihi, videretur, 103 III, | moderatos aut audivimus in re publica fuisse aut ipsi 104 III, | sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi 105 III, | fortunate vivere, nulla re impediri, nulla prohiberi, 106 III, | timere, sic nemo ulla in re potest id, quod malum esse 107 III, | sententias eorum philosophorum re inter se magis quam verbis 108 III, | esse dicamus. neque ab ulla re, quae non sit in bonis, 109 III, | praecipua, et illa reiecta. re enim intellecta in verborum 110 III, | qui mortem oppetat pro re publica, quod deceat cariorem 111 IV, 1 | Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? ~ 112 IV, 2 | Peripateticis Academicisque, qui re consentientes vocabulis 113 IV, 3 | III. Quam multa illi de re publica scripserunt, quam 114 IV, 3 | philosophia, de capessenda re publica, [de temperantia, 115 IV, 5 | pauca; de maximma autem re eodem modo, divina mente 116 IV, 7 | ac contineret. Atque ita re simpliciter primo collocata 117 IV, 11 | non nullas valere utraque re; deinde disputat, quod cuiusque 118 IV, 17 | errare Zenonem, qui nulla in re nisi in virtute aut vitio 119 IV, 20 | omnis controversia aut de re soleat aut de nomine esse, 120 IV, 20 | dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, 121 IV, 22 | XXII. Si de re disceptari oportet, nulla 122 IV, 22 | attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? ~ 123 IV, 22 | prima specie admirationem, re explicata risum moverent. 124 IV, 22 | anteponebas? Praesertim cum in re publica princeps esse velles 125 IV, 26 | Aristone verbis concinere, re dissidere, cum Aristotele 126 IV, 26 | cum Aristotele et illis re consentire, verbis discrepare? 127 IV, 26 | discrepare? cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate 128 IV, 28 | incidunt; cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, 129 V, 32 | eorum docuisset qualem in re publica principem [esse] 130 V, 32 | Theophrastus: quae essent in re publica rerum inclinationes 131 V, 34 | est eam quoque ab aliqua re esse constitutam et profectam. ~ 132 V, 39 | membrorum. Qua quidem de re quamquam assentior iis, 133 V, 43 | summum et ultimum nec ulla in re peccare posset. Nunc vero 134 V, 48 | animo moveri semper et, cum re nulla impediantur necessaria, 135 V, 50 | veneno ut caveret, nostra in re publica [Lucretia] et quae 136 V, 50 | ea laudemus, nulla alla re nisi honestate duci? ~ 137 V, 51 | potui, quia dubitatio in re nulla erat, persecutus—sed 138 V, 57 | praescribi solet, 'DE EADEM RE [FECIT] ALIO MODO'. Hoc 139 V, 58 | in verbis, ego positam in re putabam. Si satis erit hoc 140 V, 58 | Lucilius, non contigit, ut ea re minus  a)ge/lastoj       De haruspicum responso Caput
141 3 | pactionis funditus una cum re publica oppressum exstinctumque 142 13 | quae ipsius urbis, ulla de re, ne de capite quidem virginum 143 20 | 20] Qua re, ne plura de re minime loquar 144 20 | 20] Qua re, ne plura de re minime loquar dubia, adhibete 145 20 | praecinere fateatur? De ea re scriptum est: Postiliones 146 35 | contaminavit ut id nulla re possit nisi ipsius supplicio 147 36 | praesidium postulassent. Qua re autem de iis dici suspicer 148 38 | non deorum. Homines te in re foedissima defenderunt, 149 39 | impiorum mentibus figuntur. Qua re miserior es cum in omnem 150 40 | nvminis deficiantvr, ~ßywa re ad wnwm imperiwm pecvniae 151 44 | enim potest cuiquam male de re publica merendi iusta esse 152 46 | hominem atque optime de re publica saepe meritum impurissimi 153 47 | quibusdam haerent ea tela in re publica quae, quam diu haerebant 154 50 | adversarii defenderunt; ne a re publica rei publicae pestis 155 53 | communi salute diiunctae. Qua re cum di immortales monent 156 60 | 60] Qua re, id quod extremum est in 157 61 | 61] Qua re hunc statum qui nunc est, 158 61 | qualiscumque est, nulla alia re nisi concordia retinere De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio Caput
159 6 | omnibus rebus tum summa in re militari tradita est; agitur 160 14 | 14] Qua re si propter socios, nulla 161 15 | vectigal conservari potest: qua re saepe totius anni fructus 162 18 | multorum civium calamitatem a re publica seiunctam esse non 163 19 | labefacta motu concidant. Qua re videte num dubitandum vobis 164 19 | plurimorum civium coniunctae cum re publica defendantur. ~ 165 27 | verba fecisse videor, qua re esset hoc bellum genere 166 37 | hominem magnum aut amplum de re publica cogitare, qui pecuniam, 167 37 | autem nomino neminem; qua re irasci mihi nemo poterit, 168 43 | nemini dubium est quin ea re idem ille imperator plurimum 169 49 | 49] Qua re,—cum et bellum sit ita necessarium 170 51 | omissis auctoritatibus ipsa re ac ratione exquirere possumus 171 52 | Obsolevit iam ista oratio, re multo magis quam verbis 172 63 | hominum auctoritate. Qua re videant ne sit periniquum 173 64 | Sin autem vos plus tum in re publica vidistis, vos eis 174 66 | spiritus capere possit? Qua re, etiam si quem habetis qui 175 68 | 68] Qua re nolite dubitare quin huic 176 68 | constantia singulari. Que re videte ut horum auctoritatibus 177 69 | videmus, quid est quod aut de re aut de perficiendi facultate 178 69 | possum, id omne ad hanc re conficiendam tibi et populo De inventione Liber, Caput
179 I, 5 | et infirmiores sint, hac re maxime bestiis praestare, 180 I, 5 | videtur adeptus is, qui, qua re homines bestiis praestent, 181 I, 5 | bestiis praestent, ea in re hominibus ipsis antecellat. 182 I, 11 | esse controversiam, quod de re ipsa non conveniat; non 183 I, 23 | audiendo. Nam ex hac quoque re non minus quam ex primis 184 I, 24 | interponi oportet; aut pro re, in qua offenditur, aliam 185 I, 24 | quae probatur; aut pro re hominem aut pro homine rem, 186 I, 24 | aliquorum iudicium simili de re aut auctoritatem proferre 187 I, 25 | non inutile est ab aliqua re nova aut ridicula incipere 188 I, 25 | fastidium aut subamara aliqua re relevatur aut dulci mitigatur, 189 I, 29 | opportunus ad eandem rem, qua de re narrabitur, fuisse ostendetur; 190 I, 30 | tum, cum ab adversariis re exposita nostra nihil interest 191 I, 33 | Cognosces et quid facere in hac re te velim". ~Itaque quemadmodum 192 I, 36 | constantem et absolutam aliqua in re perfectionem, ut virtutis 193 I, 42 | autem est id, quod ab aliqua re praepositione negationis 194 I, 42 | quaeri solet, quid ex quaque re evenerit, eveniat, eventurum 195 I, 42 | colligi possit, quid quaque ex re soleat evenire, considerandum 196 I, 43 | aemuli; deinde ecquae de ea re aut eius rei sit lex, consuetudo, 197 I, 49 | Conlatio est oratio rem cum re ex similitudine conferens. ~ 198 I, 56 | ne multo indignius sit id re et iudicio vestro mutari, 199 I, 57 | Ratiocinatio est oratio ex ipsa re probabile aliquid eliciens, 200 I, 59 | vicissitudines nulla in re umquam mutatae quicquam 201 I, 82 | ostendetur. Deinde, quid res cum re differat, demonstrabimus: 202 I, 92 | iis, qui audiunt, aut ea re, qua de agitur, indignum 203 I, 93 | quod ab eodem de eadem re diverse dicitur: ut, si 204 I, 94 | virtute dicat; aut si rem cum re ita comparabit, ut alteram 205 I, 95 | 95] aut si, cum de certa re quaeretur, de communi instituetur 206 I, 102 | sit, sibi quoque tali de re quid liceat, intellegere 207 I, 107 | is, qui audit, videre et re quoque ipsa, quasi assit, 208 II, 27 | stultitiae, qui tali in re possit veritatem ignorare.  209 II, 28 | consilio sit; aut si ea re hominibus Graecis inperitis 210 II, 32 | peccasse aut in aeque magna re aut in maiore aut in minore, 211 II, 32 | possit demonstrare aliqua in re eius aliquod factum avarum. ~ 212 II, 33 | vitiis esse doceas, et ex ea re non esse mirandum, qui in 213 II, 33 | esse mirandum, qui in illa re turpis aut cupidus aut petulans 214 II, 33 | petulans fuerit, hac quoque in re eum deliquisse.  Quantum 215 II, 34 | superiorem vitam ex hac re inprobari, et aut potestatem 216 II, 35 | aut periculo aut utraque re, cum necesse non esset, 217 II, 39 | negotio, hoc est, quae ab re separari non possint.  Quo 218 II, 39 | quaesita videatur; quid in ipsa re gerenda, quid postea consecutum 219 II, 41 | hoc est, quid ex quaque re soleat evenire, magno opere 220 II, 43 | deverterit, deinde cenaritIn re nox, somnus.  Post rem, 221 II, 45 | constetne oratio aut cum re aut ipsa secum; hoc huiusne 222 II, 50 | eiusdem esse, qui in illa re peccarit, et hoc quoque 223 II, 55 | Maiestatem minuere est aliquid de re publica, cum potestatem 224 II, 58 | causae subscriptum et ea re nomen extra ordinem sit 225 II, 60 | iudicari aut quid statui de ea re conveniat. ~ 226 II, 61 | constituta, an recte sine ulla re eiusmodi res agatur.Locus 227 II, 62 | quisquam de filii pupilli re testari; an heredes secundi 228 II, 68 | quod cuique aut ex ipsa re aut ex simili aut maiore 229 II, 80 | iudicari aut statui de ea re convenerit; ac simul ostendere 230 II, 84 | apertam, ut iudicium de ea re fieri nihil adtinuerit. ~ 231 II, 90 | demovebitur, ut in hac eadem re, si quaestor mortuus esset 232 II, 94 | Locos autem communes ex ipsa re, si quid indignationis aut 233 II, 97 | enim subito accrevit et ea re traduci non potuerunt".  234 II, 97 | Iudicatio est: cum in ea re contra legem redemptor [ 235 II, 97 | aliquid] fecerit, qua in re studio eius subita fluminis 236 II, 101 | defendenda commorabitur et in ea re adaugenda, quae voluntati 237 II, 118 | demonstrandum, si quid ex re ipsa dabitur facultatis, 238 II, 119 | adversarius intellegat, alia in re lege cautum esse doceatur. ~ 239 II, 124 | aut sic, ut in eiusmodi re et tempore hoc voluisse 240 II, 133 | mutare non possint, eam re ipsa et iudicio maximo commutare. ~ 241 II, 135 | turpe aut nefas esse tali in re non diligentissime legi 242 II, 135 | ita cautum una quaque de re, ita, quod oportuerit, exceptum, 243 II, 139 | accidisset, facturum fuisse; ea re legis scriptorem certo ex 244 II, 143 | 143] Quacumque autem in re, quamvis leviter probabili, 245 II, 150 | genere; deinde idcirco de hac re nihil esse scriptum, quod, 246 II, 151 | ostendetur; deinde, quid res cum re differat, demonstrabitur, 247 II, 158 | altera ex vi, altera ex re et personis consideratur.  248 II, 165 | contrarium est diffidentia et ea re vitium est; audacia non 249 II, 168 | commodum revertitur, ut in re publica quaedam sunt, quae, 250 II, 174 | dari posse.  Nam, qua in re fieri poterit, ut, cum incolumitati 251 II, 174 | Ita in huiusmodi quoque re, cum incolumitati videbimur 252 II, 174 | possumus adipisci.  Qua in re vel concedere alteri vel De lege agraria Oratio, Caput
253 I, 21 | restitisset; non dico solum hoc in re publica vectigal esse quod 254 I, 22 | existimatis integrum vobis in re publica fore aut in vestra 255 I, 23 | popularem posse in evertenda re publica populares existimari. 256 I, 23 | fidem de foro, dignitatem de re publica sustulistis. 257 II, 2 | beneficiis nullo modo possum. Qua re adhibebitur a me certa ratio 258 II, 2 | acceperim commemorem, qua re dignus vestro summo honore 259 II, 6 | certi homines, si qua in re me non modo consilio verum 260 II, 9 | otio esse possemus. Qua re qui possum non esse popularis, 261 II, 10 | verbis ostentari potest, re vera fieri nisi exhausto 262 II, 15 | et eius modi quam consul re, non oratione popularis 263 II, 30 | lex, ut non intellegam qua re aut hic vetet intercedere 264 II, 32 | potestatem verbo praetoriam, re vera regiam; definit in 265 II, 43 | 43] Hac tanta de re P. Rullus cum ceteris xviris 266 II, 48 | Vt in suis rebus, ita in re publica luxuriosus <est> 267 II, 70 | urbanam plebem nimium in re publica posse; exhauriendam 268 II, 85 | frui parte malitis. Qua re etiam si ad vos esset singulos 269 II, 90 | Numantinum; multae in hac re publica seditiones domesticae 270 II, 100 | omnium consulum gravis in re <publica> custodienda cura 271 II, 100 | a vobis deprecentur. Qua re, modo mihi vita suppetat, 272 III, 2 | contionem mihi rettulisse. Qua re a vobis qui nihil de me De legibus Liber, Caput
273 I, 16 | Quintus? ~Qvintvs: Nulla de re magis. ~Marcvs: Et recte 274 I, 38 | Theophrastum, cum illis congruentes re, genere docendi paulum differentes, 275 I, 45 | ipsius habitu sed ex aliqua re externa iudicet? Est enim 276 I, 53 | istuc modo? ~Marcvs: Quia de re una solum dissident, de 277 I, 53 | Atticvs: Ain tandem? Vna de re est solum dissensio? ~ 278 I, 54 | Probe quidem sentires, si re ac non uerbis dissiderent. ~ 279 I, 55 | esset<que> inter eos de re maxima et de omni uiuendi 280 II, 66 | me scito esse natum. Qua re inest nescio quid et latet 281 II, 74 | populis, favore magis quam re legum nomen tenent. Omnem 282 II, 77 | omnium, qui princeps de re publica conscripsit idemque 283 II, 86 | censes, quom in illis de re publica libris persuadere 284 II, 86 | quae non sint in nostra re publica nec fuerint, tamen 285 II, 94 | autem et praestantissimum in re publica ius est augurum 286 II, 95 | videatur posse. Hac tu de re quaero quid sentias. ~Marcus: 287 II, 99 | initiaque ut appellantur ita re vera principia vitae cognovimus, 288 II, 117 | Brutum reperiebam in hac re idcirco a more maiorum discessisse, 289 II, 129 | eruditissimus, sed etiam civis in re publica maximus tuendaeque 290 III, 136 | deferebaturidque et in re publica nostra maxime valuit, 291 III, 136 | populis, quaeque de optima re publica sentiremus, in sex 292 III, 145 | faciendum fuit quom de optuma re publica quaereretur. Sed 293 III, 146 | popularem atque civilem, de re publica disserebant. Ab 294 III, 146 | mediocriter doctos magnos in re publica viros, et doctissimos 295 III, 146 | doctissimos homines non nimis in re publica versatos multos 296 III, 146 | possumus: qui vero utraque re excelleret, ut et doctrinae 297 III, 151 | potestatem, quae est in re publica nostra. De qua disseri 298 III, 154 | Quam ob rem in ista quidem re vehementer Sullam probo, 299 III, 155 | sed est iniqua in omni re accusanda praetermissis 300 III, 157 | reges non fuerunt, aut plebi re, non verbo, danda libertas. 301 III, 158 | Pompeium vero quod una ista in re non ita valde probas, vix 302 III, 164 | puto. Quo perniciosius de re publica merentur vitiosi 303 III, 165 | Dicam Tite et versabor in re difficili ac multum et saepe 304 III, 168 | animo atque virtute in summa re publica nobiscum versari 305 III, 174 | composita et constituta re publica quicquam agi per 306 III, 179 | censoribus, quando quidem eos in re publica semper volumus esse. 307 III, 180 | Quod ignorari ab iis qui in re publica versantur turpissimum De officiis Liber, Caput
308 I, 7 | ratione suscipitur de aliqua re institutio, debet a definitione 309 I, 16 | maxime perspicit, quid in re quaque verissimum sit quique 310 I, 25 | pecuniam esse ei, qui in re publica princeps vellet 311 I, 33 | Quo in genere etiam in re publica multa peccantur, 312 I, 33 | iudicare. Quocirca in omni est re fugienda talis sollertia. ~ 313 I, 34 | iniuriam tardiores. Atque in re publica maxime conservanda 314 I, 40 | putabat, et erat verbis, re non erat. Semper autem in 315 I, 50 | quadam societate, neque ulla re longius absumus a natura 316 I, 51 | ab Ennio positum in una re transferri in permultas 317 I, 51 | illi accenderit. ~Una ex re satis praecipit, ut quidquid 318 I, 57 | carior quam ea, quae cum re publica est uni cuique nostrum. 319 I, 64 | patiantur, existuntque in re publica plerumque largitores 320 I, 69 | nulli in agris delectati re sua familiari. ~ 321 I, 70 | quod regibus, ut ne qua re egerent, ne cui parerent, 322 I, 71 | graviore causa impediti a re publica recesserunt, cum 323 I, 76 | neque, cum versaremur in re publica, Q. Catulus Cn. 324 I, 77 | Neque enim periculum in re publica fuit gravius umquam 325 I, 80 | 80] Qua re expetenda quidem magis est 326 I, 83 | magis, si plus adipiscare re explicata boni quam addubitata 327 I, 84 | quidem facere vellent, ne re publica quidem postulante, 328 I, 86 | magnae discordiae, in nostra re publica non solum seditiones, 329 I, 86 | gravis et fortis civis et in re publica dignus principatu 330 I, 92 | administrarent, delectarentur re sua familiari, non eam quidem 331 I, 94 | agas considerate omnique in re quid sit veri videre et 332 I, 95 | magis a virtute potest quam re separari. ut venustas et 333 I, 105 | enim quidam homines non re, sed nomine) sed si quis 334 I, 116 | Pauli filius Africanus in re militari. quidam autem ad 335 I, 119 | atque doctrina aut utraque re ornati spatium etiam deliberandi 336 I, 124 | neque se efferentem, tum in re publica ea velle, quae tranquilla 337 I, 125 | minimeque esse in aliena re publica curiosum.--Ita fere 338 I, 125 | tam deceat, quam in omni re gerenda consilioque capiendo 339 I, 128 | Latrocinari, fraudare, adulterare re turpe est, sed dicitur non 340 I, 128 | obscene; liberis dare operam re honestum est, nomine obscenum; 341 I, 133 | elaborandum est, si in omni re quid deceat exquirimus. ~ 342 I, 135 | domesticis negotiis aut de re publica aut de artium studiis 343 I, 144 | enim valdeque vitiosum in re severa convivio digna aut 344 I, 149 | atque magnis est, bene de re publica sentientes ac bene 345 I, 154 | Atque id optimus quisque re ipsa ostendit et iudicat. 346 I, 154 | idem in parentis, in amici re aut periculo fecerit. ~ 347 II, 164 | Primum enim, ut stante re publica facere solebamus, 348 II, 176 | facultatibus et commodis nulla re egeremus. ~ 349 II, 177 | efficere potuisse. Utitur in re non dubia testibus non necessariis. 350 II, 179 | perspiciendo, quid in quaque re verum sincerumque sit, quid 351 II, 183 | postremo, ut saepe in nostra re publica videmus, mercede 352 II, 185 | privatis in rebus et in re publica consequemur. Etenim 353 II, 187 | Externa libentius in tali re quam domestica recordor. 354 II, 187 | imperatoresque ex hac una re maximam laudem capere studebant, 355 II, 192 | gloria, quamquam ea quoque de re duo sunt nostri libri, sed 356 II, 201 | iudicia et in constituta re publica fore putamus? ~ 357 II, 206 | quidem tua laus pariter cum re publica cecidit. Mihi autem 358 II, 210 | desiderent, multique in nostra re publica adulescentes et 359 II, 213 | largitioque, quae fit ex re familiari, fontem ipsum 360 II, 215 | hominibus indigentibus de re familiari impertiendum, 361 II, 216 | adiuvant aut opitulantur vel in re quaerenda vel augenda. ~ 362 II, 221 | toto in iis libris, quos de re publica scripsi, diligenter 363 II, 225 | exigendo non acerbum in omnique re contrahenda, vendundo emendo, 364 II, 228 | magistratibus, vigilantem pro re alterius, eos ipsos, qui 365 II, 235 | tamen de nostra, sed de omni re publica disputo), danda 366 II, 238 | oraclum edidit, Spartam nulla re alia nisi avaritia esse 367 II, 238 | praedixisse. Nulla autem re conciliare facilius benivolentiam 368 II, 244 | magnum dignumque, qui in re publica nostra natus esset! 369 II, 245 | restiti, ut hoc totum malum de re publica tolleretur. Numquam 370 II, 250 | quaereretur, quid maxime in re familiari expediret, respondit: " 371 III, 252 | proxime accedimus. Nam et a re publica forensibusque negotiis 372 III, 255 | quam multis annis stante re publica scripsimus. ~ 373 III, 266 | idem, quid in unaquaque re vitii sit, nequeant iudicare. 374 III, 286 | utilitas, certe in eadem re utilitas et turpitudo esse 375 III, 304 | ex altera autem parte, ea re, quia turpe sit, non esse 376 III, 326 | posset scriptus esse, qui re vera non esset heres, in 377 III, 334 | verbo inter se discrepare, re unum sonare videantur. ~ 378 III, 362 | animadversionesque censorum, qui nulla de re diligentius quam de iure 379 III, 364 | novem revertisse dicit re a senatu non impertrata; 380 III, 365 | vincere aut emori. Qua quidem re audita fractum animum Hannibalis De optimo genere oratorum Pars, Caput
381 I, 2 | hominibus dicit aliquid, de re parum. In re enim quid optimum 382 I, 2 | aliquid, de re parum. In re enim quid optimum sit quaeritur, 383 IV, 10 | Milone decuisse, ut si de re privata ad unum iudicem 384 IV, 11 | 11] Qua re quoniam non nullorum sermo 385 VI | VI] Qua re si quis erit qui se Thucydideo 386 VI | suspicione eius quod versatur in re civili et forensi; sin Thucydidem De oratore Liber, Caput
387 I, I | videri solent, qui in optima re publica, cum et honoribus 388 I, II | solesque non numquam hac de re a me in disputationibus 389 I, III | fuerint, qui non una aliqua in re separatim elaborarint, sed 390 I, VI | polliceri videtur, ut omni de re, quaecumque sit proposita, 391 I, VI | amplius, quam quod huic generi re quaesita et multum disputata 392 I, VII | homo et consiliorum in re publica socius et summa 393 I, VII | temporibus deque universa re publica, quam ob causam 394 I, VIII | sermo facetus ac nulla in re rudis? Hoc enim uno praestamus 395 I, XV | ita posui "quaecumque de re," licet hinc quantum cuique 396 I, XV | tenent, quae sint in quaque re, multo oratorem melius quam 397 I, XV | 66] Ita si de re militari dicendum huic erit 398 I, XV | 69] Qua re hic locus de vita et moribus 399 I, XVII | quos in ambitione, quos in re publica, quos in amicorum 400 I, XIX | homines Athenienses et in re publica causisque versati, 401 I, XIX | ea, quae statuerentur in re publica de dis immortalibus, 402 I, XXI | ambitione et foro, sit tamen in re positum atque natura: 403 I, XXIII | meo more, quid quaque de re sentiam, dicere. Ac primum 404 I, XXVI | vero nihil potest dignum re, dignum nomine oratoris, 405 I, XXVIII | diligentiae, quam in hac re, is quam constat esse maximam: 406 I, XXX | deducatque, cognoris. Qua re quoniam mihi levius quoddam 407 I, XXXI | personarum et temporum aut de re certis in personis ac temporibus 408 I, XXXI | 139] in utraque autem re quicquid in controversiam 409 I, XXXI | acceperam, ante quam de re diceremus, initio conciliandos 410 I, XXXIII | prudentiae, qui modo insunt in ea re, de qua scribimus, anquirentibus 411 I, XXXIV | disputandumque de omni re in contrarias partis et, 412 I, XXXIV | quicquid erit in quaque re, quod probabile videri possit, 413 I, XXXVII | peritissimus? Verecundius hac de re iam dudum loquor, quod adest 414 I, XXXVII | exponam, quid de quaque re sentiam. ~ 415 I, XXXVIII | suum, quid alienum, qua re denique civis aut peregrinus, 416 I, XXXVIII | nuntius venisset et pater eius re credita testamentum mutasset 417 I, XXXVIII | 176] Quid? Qua de re inter Marcellos et Claudios 418 I, XXXVIII | non abhorrens, simili <in re> quodam modo nuper erravit: 419 I, XLVI | oratoribus, qui versantur in re publica, subiecta esse debet. 420 I, L | 216] Qua re non, si eloquentissimus 421 I, L | quendam hunc et nulla in re tironem ac rudem nec peregrinum 422 I, LVI | appellavit quaesivitque, qua de re ad Crassum rettulisset; 423 I, LVIII | deferunt. An vero, si de re ipsa, si de finibus, cum 424 I, LXII | maximeque eorum, qui de omni re proposita in utramque partem 425 I, LXII | oratorem, praesertim in nostra re publica, nullius ornamenti 426 II, II | 6] Qua re equidem et in nostra civitate 427 II, V | es nosque omnes in nostra re publica volumus esse, horum 428 II, VII | uterque nostrum eadem de re alias aliud defendat, cum 429 II, VII | Vt igitur in eius modi re, quae mendacio nixa sit, 430 II, VIII | animadverterit, quid sit, qua re alii melius quam alii dicant, 431 II, X | personis et in constituta re et definita quaereretur 432 II, XI | illi tribuno plebis pro re publica restitissem, quaeque 433 II, XIII | quidem, quamquam est in re publica versatus, ex numero 434 II, XIII | scripsisse dicitur, cum a re publica remotus atque, id 435 II, XVI | oratori putemus; itemque de re publica, de imperio, de 436 II, XVI | publica, de imperio, de re militari, de disciplina 437 II, XVI | eorum mentis, qui aut de re publica aut de ipsius rebus 438 II, XVIII | imperatoris officio et de [omni] re militari. Tum, cum ceteri, 439 II, XVIII | attigisset, praecepta de re militari dare? Hoc mihi 440 II, XX | idem sentio tanta hac in re tamque immensa posse fieri; 441 II, XX | 85] Qua re ego tibi oratorem sic iam 442 II, XXII | etiam, amissa voce, furit in re publica, Fufius, nervos 443 II, XXIII | existimor: verum et in hoc ex re familiari mea et in illo 444 II, XXIV | quod nemo potest de ea re, quam non novit, non turpissime 445 II, XXIV | operam, ut de sua quisque re me ipse doceat et ut ne 446 II, XXIV | suam et quicquid de sua re cogitarit in medium proferat: 447 II, XXVII | excogitantur ab oratore, sed in re positae ratione tractantur, 448 II, XXVII | oratorem a causa [atque a re] deferuntur; altera est, 449 II, XXVIII | 121] Qua re illam partem superiorem, 450 II, XXVIII | nemo posset; multas etiam e re publica seditiones saepe 451 II, XXIX | delatum esse videatur; qua re, Crasse, neque tu tua suavitate 452 II, XXIX | dicuntur, sunt tamen et re faciliora et praeceptis 453 II, XXXII | didicisse L. Crassum et ea re multa attulisse, quam ob 454 II, XXXIII | putaremus in hominibus, non in re consultationis aut dubitationis 455 II, XXXIV | atque omne, quod erit in re, occurret atque incidet. ~ 456 II, XXXVI | paratum tamen quid de quaque re dicant; sed Aristoteles, 457 II, XXXVIII | 160] qua re istam artem totam dimittimus, 458 II, XXXVIII | aut ad refellendum, aut ex re sua sumi vi atque natura 459 II, XLI | cogitatione defixis et in omni re ad dicendum posita excitatis, 460 II, XLI | oportet quid adferas et qua re ita sit ostendere; ex eisdem 461 II, XLI | quis ea numerare possit, ut re distinguantur, verbis confusa 462 II, XLII | 179] Qua re, nisi quid vobis aliud placet, 463 II, XLII | oratoris in argumentis et in re ipsa per se comprobanda 464 II, XLIII | arguuntur, sed omnis, quorum de re disceptatur; sic enim olim 465 II, XLIII | vel in principiis vel in re narranda vel in perorando 466 II, XLVII | XLVII] Qua re nolite existimare me ipsum, 467 II, XLVIII | ut haec tu adulescens pro re publica queri summa cum 468 II, LI | Enitendum est ut ostendas in ea re, quam defendas, aut dignitatem 469 II, LIII | 215] qua re qui aut breviter aut summisse 470 II, LIV | Ego vero," inquit "omni de re facilius puto esse ab homine 471 II, LIV | 218] qua re mihi quidem nullo modo videtur 472 II, LV | contraria inter sese de re publica capita contulisset, 473 II, LVI | festivitate conditior. Qua re tibi, Antoni, utrumque adsentior 474 II, LVII | 233] Qua re, Caesar, ego quoque hoc 475 II, LIX | facetiarum, quorum alterum re tractatur, alterum dicto: 476 II, LIX | 240] re, si quando quid tamquam 477 II, LIX | 242] In re est item ridiculum, quod 478 II, LX | sunt eius ridiculi, quod in re positum est, quae sunt propria 479 II, LX | ita effinguntur, ut aut re narrata aliqua quales sint 480 II, LXI | facete dicatur, id alias in re habere, alias in verbo facetias; 481 II, LXI | si quando risus coniuncte re verboque moveatur. Sed hoc 482 II, LXII | LXII] Qua re primum genus hoc, quod risum 483 II, LXII | reliquae sunt, quae aut in re, ut ante divisi, positae 484 II, LXII | dixeris, facetum tamen est, re continetur; quod mutatis 485 II, LXII | in verbo posita, non in re; sed non saepe magnum risum 486 II, LXIV | asellum" et cetera; qua re ea quoque, quoniam mutatis 487 II, LXIV | eandem venustatem, non in re, sed in verbis posita ducantur. 488 II, LXIV | ridiculi insigni aliqua et nota re notari volo; est autem ex 489 II, LXVI | significatio est, cum parva re et saepe verbo res obscura 490 II, LXXI | haec autem, quae sunt in re ipsa et sententia, partibus 491 II, LXXIII | quo quisque diceret; qua re non sibi eum disertum, qui 492 II, LXXIII | Antoni, demonstres velim, qua re tu hoc ita magnum putes 493 II, LXXVII | 312] itaque vel re narrata et eita saepe datur 494 II, LXXIX | infrequentibus causis ab ipsa re est exordiri saepe commodius; 495 II, LXXIX | aut ex adversario aut ex re aut ex eis, apud quos agetur, 496 II, LXXIX | 322] ex re, si crudelis, si nefanda, 497 II, LXXX | est non esse obscurum in re narranda quam aut in principio 498 II, LXXXII | aut non sit, in utraque re maxime est quaerendum; inciditur 499 II, LXXXII | 337] Ad consilium autem de re publica dandum caput est 500 II, LXXXVI | sepeliendi fuisse; hac tum re admonitus invenisse fertur


1-500 | 501-1000 | 1001-1375

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2008. Content in this page is licensed under a Creative Commons License