1-500 | 501-1000 | 1001-1375
(...) De oratore
Liber, Caput
501 II, LXXXVII | 356] Qua re confiteor equidem huius
502 II, LXXXVII | esse sensum videndi; qua re facillime animo teneri posse
503 II, LXXXVII | sine loco non potest. Qua re ne in re nota et pervulgata
504 II, LXXXVII | non potest. Qua re ne in re nota et pervulgata multus
505 II, LXXXVIII| vellet, perscribere. Qua re hac exercitatione non eruenda
506 II, XC | coniuncte est visus de utraque re dicere." "Ille vero" inquit
507 III, I | profligasset, consilium senatus a re publica repudiaret.
508 III, III | non vidit, et vixisse cum re publica pariter et cum illa
509 III, V | possunt. Nam cum omnis ex re atque verbis constet oratio,
510 III, IX | enucleatum, in sua quaque re commorans, honeste cedens,
511 III, XII | 44] Qua re cum sit quaedam certa vox
512 III, XII | 46] Qua re Cotta noster, cuius tu illa
513 III, XIII | qui patronum adhibet, de re sua diceret.
514 III, XIV | solis esse tribuendum. Qua re omnis istos me auctore deridete
515 III, XVI | eique multi, qui aut in re publica propter ancipitem,
516 III, XVI | aut, qui minus ipsi in re publica versarentur, sed
517 III, XVI | et ingeniis abundarent, a re autem civili et a negotiis
518 III, XVI | ornate dicendi scientiam re cohaerentis disputationibus
519 III, XVII | sapienter, hac praesertim re publica.
520 III, XVII | oratori coniuncta maxime; qua re istos sine ulla contumelia
521 III, XVII | quod negant versari in re publica esse sapientis;
522 III, XIX | 70] Qua re, si hac eloquentia atque
523 III, XX | veneram, suscensuissem; qua re hoc, quod complector tantam
524 III, XXI | 81] Qua re Coracem istum veterem patiamur
525 III, XXII | perfecta quaeri solet. Qua re si iam me vultis esse oratorem,
526 III, XXIII | 89] Qua re nihil est quod quisquam
527 III, XXIV | quae dicam, de me, non de re putare dicere? Sed iam,
528 III, XXVI | 101] Qua re "bene et praeclare" quamvis
529 III, XXVI | orator explicare possit; qua re, ut ante dixi, primum silva
530 III, XXVII | tamen quia de universa re tractari solent, communes
531 III, XXIX | consecutio: nam quid in re sit, coniectura quaeritur,
532 III, XXX | rem pertinet, si qua in re discrepavit ab Antoni divisione
533 III, XXX | natura et genere et universa re cognita de singulis reis
534 III, XXX | traducendos putavit; qua re non est paucorum libellorum
535 III, XXXI | quibus dicitur, exsistit ex re naturalis quidam splendor
536 III, XXXII | ipso Platonis libro de omni re, quaecumque in disceptationem
537 III, XXXII | conventu poscere qua de re quisque vellet audire; cui
538 III, XXXIII | hac" inquit "una, Catule, re, sed in aliis etiam compluribus
539 III, XXXIII | conlectam gratiam tardior in re publica capessenda fuit?
540 III, XXXV | dignae atque eo, qui in re publica vellet excellere,
541 III, XLI | 167] Sumpta re simili verba illius rei
542 III, XLVII | numerorum et minuti pedes. Qua re primum ad heroum nos [dactylici
543 III, XLVIII | conversiones Graeci nominant. Qua re aut paria esse debent posteriora
544 III, LIII | Nam et commoratio una in re permultum movet et inlustris
545 III, LIII | subiectio; quae et in exponenda re plurimum valent et ad inlustrandum
546 III, LIII | 203] et ab re digressio, in qua cum fuerit
547 III, LV | alias summissius; omnique in re posse quod deceat facere
548 III, LVII | 215] Ac sine dubio in omni re vincit imitationem veritas,
549 III, LIX | 222] Qua re oculorum est magna moderatio;
550 III, LIX | animorum declarandos dedit, qua re in hac nostra actione secundum
551 III, LIX | quaedam vis a natura data; qua re etiam hac imperiti, hac
552 III, LX | viros in eam fraudem in re publica esse delapsos; quamquam
De partitione oratoria
Caput
553 5 | ducuntur ex locis aut in re ipsa insitis aut assumptis.
554 6 | C.P. Quae inhaerent in ipsa re. C.F. Testimoniorum quae
555 19 | verbis semel una quaque re dicenda, nulli rei nisi
556 52 | amplificandum dantur confirmata re aliqua aut reprehensa.
557 54 | causa erit tenenda et pro re agenda; nam haec quia videntur
558 102 | secundus quod non sit in re quod ab adversario ponatur
559 108 | abducere vel alio se eadem de re contrarie scripto defendere,
560 114 | et talia sunt quae aut in re ipsa aut etiam ante quam
561 127 | concedendum ut is qui de re confiteatur verbi se interpretatione
562 127 | ea cum secum faciat non re sed depravatione verbi se
563 133 | qui scripto nitetur, eum re exposita recitatione uti
De provinciis consularibus
Caput
564 18 | succedendum nondum putarem. Qua de re dicam, Patres conscripti,
565 24 | possum esse bene merenti de re publica non amicus. Etenim,
566 25 | Ego me a C. Caesare in re publica dissensisse fateor
567 25 | C. Caesaris consilia in re publica non maxime diligebatis,
568 28 | ornamentis dabant; in ea quoque re sic sum locutus, ut omnes
569 32 | et ea victoria contentus re publica metu liberata quievit.
570 33 | cuperet. Nemo sapienter de re publica nostra cogitavit
571 | cursuque populari, bene gesta re publica, referunt aspectum
De re publica
Liber
572 I | primum labores qui sint re publica defendenda sustinendi,
573 I | plerumque homines nulla re bona dignos, cum quibus
574 I | instituta et suscepta mihi de re publica disputatio; quae
575 I | gesserint, tamen quoniam de re publica multa quaesierint
576 I | omnis paene video in media re publica esse versatos. neque
577 I | contigit ut idem et in gerenda re publica aliquid essemus
578 I | de virtutibus denique de re publica disputet, numeros
579 I | obstitit et nox.' atque hac in re tanta inest ratio atque
580 I | familia atque in hac tam clara re publica natus, quaerit quo
581 I | non quaerit cur in una re publica duo senatus et duo
582 I | volui, quod erat aequum de re publica potissimum principem
583 I | etiam pro his dicam—si de re publica quid sentias explicaris,
584 I | praestiterit nemo, usuque idem in re publica rerum maximarum
585 I | enim est periculum ne te 'e re publica disserentem deficiat
586 I | prius. quare quoniam de re publica quaerimus, hoc primum
587 I | Africanus 'ita disseram de re tam inlustri tamque nota,
588 I | enim homines et in maxima re publica summa cum gloria
589 I | inpendentis, in gubernanda re publica moderantem cursum
590 I | facillimam autem in ea re publica esse posse concordiam,
591 I | qui sunt cives in eadem re publica. quid est enim civitas
592 I | optimatium mordicus tenent, re autem carent eo nomine.
593 I | cor igitur dubitas quid de re publica sentias? in qua
594 I | igitur concedis <it>idem in re publica singulorum dominatus,
595 I | magis in nostra quam in omni re publica noscere.' ~(65)
596 I | minime facile eas in ea re publica futuras puto. sed
597 I | sentit et sapit, et sua re gesta laetatur, tuerique
598 I | necesse sit in eius modi re publica plena libertatis
599 I | consectans proterve bene saepe de re publica meritos, populo
600 I | placet enim esse quiddam in re publica praestans et regale,
601 I | eitaque ad exemplum nostra re publica, accommodabo ad
602 II | oratione sed defixa in una re publica. quare perge ut
603 II | curiatim. cuius excellens in re militari gloria magnaeque
604 II | mihi videtur ex omnibus in re publica vidisse plurimum.' '
605 II | curavitque, quod semper in re publica tenendum est, ne
606 II | quod proprium sit in nostra re publica, quo nihil possit
607 II | modi, nihil ut tale ulla in re publica reperiatur. haec
608 II | fuerint modo. (43) nam in qua re publica est unus aliquis
609 II | tyranni inventa nobis in ea re publica quam auspicato Romulus
610 II | civitatis sed in amplissima re publica enitar, ut cuiusque
611 II | erat cuiusque gratior in re publica virtus, quod in
612 II | singulos cives opera consilio re tuebantur. ~(60) Quo in
613 II | non de nostra sed de omni re publica quaesisset Laelius.
614 II | nihil esse quod adhuc de re publica dictum putemus,
615 III | populis. sed quoniam de re publica loquimur, sunt<que>
616 III | plures vero boni in qua re publica rerum potientur,
617 III | nunc, cum de ipsa regali re publica quaerimus. quare
618 IV | et id hominibus effici ex re publica debet partim institutis,
619 V | nec bene vivi sine bona re publica posset, nec esse
620 VI | regno, ille me de nostra re publica percontatus est,
621 VI | omnia, ipsum autem nulla ex re alia nasci potest; nec enim
Cato Maior de senectute
Caput
622 1 | Ille vir haud magna cum re, sed plenus fidei; ~quamquam
623 5 | Nihil igitur adferunt qui in re gerenda versari senectutem
624 2 | illum quasi desipientem a re familiari removerent iudices.
625 1 | ante eum consulem se pro re publica quarto consulatu
626 1 | libro, qui est de tuenda re familiari, qui Oeconomicus
627 1 | illi quaerenti, qua tandem re fretus sibi tam audaciter
628 3 | vinculis relaxaverint. Qua re, si haec ita sunt, sic me
629 4 | ea, quae ex me audistis, re experti probare possitis. ~
In Catilinam
Oratio, Caput
630 I, 3 | fuit ista quondam in hac re publica virtus, ut viri
631 I, 9 | Hos ego video consul et de re publica sententiam rogo
632 I, 12 | interfici iussero, residebit in re publica reliqua coniuratorum
633 I, 28 | persaepe etiam privati in hac re publica perniciosos cives
634 I, 28 | numquam in hac urbe, qui a re publica defecerunt, civium
635 I, 31 | sic hic morbus, qui est in re publica, relevatus istius
636 I, 32 | unius cuiusque, quid de re publica sentiat. Polliceor
637 II, 4 | ne vobis quidem omnibus re etiam tum probata si illum,
638 II, 19 | volunt, honores, quos quieta re publica desperant, perturbata
639 II, 23 | perierit, scitote hoc in re publica seminarium Catilinarum
640 III, 5 | Illi autem, qui omnia de re publica praeclara atque
641 III, 6 | civitatis viris, qui audita re frequentes ad me mane convenerant,
642 III, 13 | senatum consului, de summa re publica quid fieri placeret.
643 III, 15 | hominum perditissimorum poena re publica conservata reliquorum
644 III, 15 | gesta, haec una conservata re publica constituta est.
645 III, 17 | inventum, quam haec tanta in re publica coniuratio manifesto
646 III, 26 | mei, unoque tempore in hac re publica duos civis extitisse
647 III, 27 | comparatum est, magna in re publica dignitas, quae me
648 III, 29 | est invidia in conservanda re publica suscepta, laedat
649 III, 29 | gloriam. Denique ita me in re publica tractabo, ut meminerim
650 IV, 6 | consulis. Ego magnum in re publica versari furorem
651 IV, 7 | in inprobos civis in hac re publica esse usurpatum recordatur.
652 IV, 9 | Caesaris, quoniam hanc is in re publica viam, quae popularis
653 IV, 10 | praemium decrerit, quid de tota re et causa iudicarit. At vero
654 IV, 11 | iudico. Nam ita mihi salva re publica vobiscum perfrui
655 IV, 13 | Largitionis voluntas tum in re publica versata est et partium
656 IV, 13 | accepit, ne quid de summa re publica deminueretur; hic
657 IV, 15 | confirmatam meo perpetuam in re publica tenuerimus, confirmo
658 IV, 19 | vox, quae debet esse in re publica princeps, officio
659 IV, 20 | gesta, mihi uni conservata re publica gratulationem decrevistis. ~
660 IV, 24 | salute Italiae, de universa re publica decernite diligenter,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
661 II | cupidum provinciae, multa in re publica molientem patientia
662 III | civicam coronam deberi a re publica dixit. Mihi togato
663 III | sed ut nemini conservata re publica, singulari genere
664 X | putem qui senatum esse in re publica non putavit, et
665 XII | est ille annus denique in re publica, cum obmutuisset
666 XII | est ille vir passus in ea re publica quam ipse decorarat
667 XIII | consules cum, quacumque de re verbum facere coeperatis
668 XIII | foro bonis omnibus, capta re publica, contra omnis leges
669 XIV | sed, si quid mihi potest a re publica esse seiunctum,
670 XXV | detuli, neque alia ulla in re legi tuae parvi. Quas rationes
671 XXX | laude meriti, non ita de re publica, non consularis,
672 XXXII | C. Caesarem non eadem de re publica sensisse quae me
673 XXXVIII | Epicureorum similitudinem in re militari imperioque videatis,
674 XL | faciem denique ac nomen a re publica detestantur. Legati
675 XLI | videre te volui; vidi. Qua re si tibi evenerit quod metuis
In Vatinium
Caput
676 1 | despectum vellem dimittere. qua re ne tibi hunc honorem a me
677 3 | accusando, sed nulla umquam de re fuisse, paulo ante imprudens
678 7 | 7] qua re peto a te ut mihi ignoscas,
679 15 | iam violentior aliqua in re C. Caesar fuisset, si eum
680 18 | plebis esset etiam tum in re publica lex Aelia et Fufia,
681 21 | consulem non dicam bene de re publica sentientem, ne tu
682 21 | progredientem, nihil in re publica molientem, tantum
683 24 | principe iuventutis cum re publica coniunctiore etiam
684 | atque noctes de laude et de re publica cogitantem? promulgarisne,
685 28 | quidem C. Antonius hac una re miseriam suam consolatur,
686 33 | venisset, fecerisne quod in hac re publica non modo factum
687 35 | ut patres conscripti ex re publica funditus tollerentur?
688 37 | audire (de) te cupio, qua re, cum ego legem de ambitu
689 39 | te velis esse neque ulla re populo gratius facere possis?
690 41 | verum tamen quaero, cum in re publica administranda T.
Laelius de amicitia
Caput
691 14 | venisses, triduum disseruit de re publica; cuius disputationis
692 15 | coniuncta cura de publica re et de privata fuit, quocum
693 24 | mortales et intellegunt et re probant. Itaque si quando
694 24 | perseveraret. Stantes plaudebant in re ficta; quid arbitramur in
695 25 | hortis Scipionis, cum est de re publica disputatum, adfuisses.
696 26 | generorum, praesertim in re bona, cum difficile est,
697 33 | incidere saepe, vel ut de re publica non idem sentiretur;
698 42 | ab amicis in magna aliqua re publica peccantibus non
699 64 | recte: ~Amicus certus in re incerta cernitur, ~tamen
700 64 | deserunt. Qui igitur utraque in re gravem, constantem, stabilem
701 66 | Tristitia autem et in omni re severitas habet illa quidem
702 76 | 76] Atque in omni re considerandum est et quid
703 77 | dissensionem autem, quae erat in re publica, alienatus est a
704 89 | impellitur. Omni igitur hac in re habenda ratio et diligentia
705 96 | quam consul sum factus; ita re magis quam summa auctoritate
706 103 | comparare. In hac mihi de re publica consensus, in hac
707 103 | Numquam illum ne minima quidem re offendi, quod quidem senserim,
Orator
Caput
708 6 | nec postea defecerunt. Qua re non est cur eorum qui se
709 18 | eloquentiae, quam cernebat animo, re ipsa non videbat. Vir autem
710 36 | 36] Sed in omni re difficillimum est formam,
711 65 | exquirunt quam probabilis, a re saepe discedunt, intexunt
712 71 | considerandum; quod et in re de qua agitur positum est
713 | etiam adversariorum, nec re solum sed saepe verbo; etsi
714 | sed saepe verbo; etsi sine re nulla vis verbi est, tamen
715 76 | consuetudinem imitans, ab indisertis re plus quam opinione differens.
716 77 | ingratam neglegentiam de re hominis magis quam de verbis
717 92 | per similitudinem ab alia re aut suavitatis aut inopiae
718 92 | idem significet sumptum ex re aliqua consequenti.
719 104 | enim nunc de nobis, sed de re dicimus; in quo tantum abest
720 107 | ut adulescentis non tam re et maturitate quam spe et
721 116 | verbis mens nostra de quaque re atque involuta rei notitia
722 127 | aliquanto nervosius et ita de re communia dicentur, ut et
723 137 | multis modis eadem et una in re haereat in eademque commoretur
724 141 | umquam dubitavit quin in re publica nostra primas eloquentia
725 158 | postulabat. Ex usu dicunt et e re publica, quod in altero
726 162 | brevius quam si haec de re una disputarem—est enim
727 164 | 164] Qua re bonitate potius nostrorum
728 199 | ambitus, non abiciendus. Qua re cum aures extremum semper
729 210 | Saepe etiam in amplificanda re concessu omnium funditur
730 218 | 218] Qua re etiam paeana qui dixit aptiorem,
731 237 | videri. Nec in hac is modo re quae ad vulgi adsensum spectet
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
732 I, 7 | putaverunt appellanda, cum re ac factis longe aliter iudicavissent.
733 III, 20 | gubernator an paleae, in re aliquantum, in gubernatoris
734 III, 25 | in sede ac domo atque in re publica conlocavit; multitudine
735 IV, 27 | magistratibus senatus nomen in re publica non erat; praedonum
736 IV, 28 | civitatem sum, cum esset in re publica consul, qui tum
737 V, 35 | improbi servi. Nec hoc tam re est quam dictu inopinatum
738 VI, 47 | modica), de me silebo, de re loquar.
739 VI, 52 | est, nihil adpetunt, nulla re egent, nihil sibi deesse
Philippicae
Oratio, Caput
740 I, 1 | usquam discedebam nec a re publica deiciebam oculos
741 I, 2 | eas, quas habebat domi de re publica, principes civitatis
742 I, 3 | potestatis obsederat, funditus ex re publica sustulit; de qua
743 I, 3 | publica sustulit; de qua re ne sententias quidem diximus.
744 I, 4 | recentem memoriam funditus ex re publica sustulisset.~
745 I, 11 | esse confido, priusquam de re publica dicere incipio,
746 I, 14 | inveniretur. Qua quidem ex re magnum accipio dolorem,
747 I, 15 | quid efficere posset in re publica, cogitavit, sed
748 I, 18 | actum eius, qui togatus in re publica cum potestate imperioque
749 I, 19 | melior, utilior, optima etiam re publica saepius flagitata,
750 I, 27 | vos mihi, Dolabella, pro re publica dicenti non oportebit.
751 I, 27 | consuetudinem meam [quam in re publica semper habui] tenuero,
752 I, 27 | libere, quae sentiam de re publica, dixero, primum
753 I, 27 | defendendi causa; iis, qui pro re publica, quae ipsis visa
754 I, 33 | Carum esse civem, bene de re publica mereri, laudari,
755 II, 4 | te ullo modo nisi eversa re publica fore incolumem putabas.
756 II, 5 | nefario scelere? Qua in re non tam iucundum mihi videri
757 II, 7 | gladiatore nequissimo, de re publica graviter querens
758 II, 11 | meus, patres conscripti, re vester fuit. Quid enim ego
759 II, 12 | Catulo, cuius semper in hac re publica vivet auctoritas;
760 II, 14 | ecquid ad eum umquam de re publica rettulisti? At ad
761 II, 15 | propinquum habeas, ad eum de re publica nihil referas, referas
762 II, 22 | tamen. Quod igitur, cum re agebatur, nemo in me dixit,
763 II, 23 | in eo non tu quidem tota re, sed, quod maximum est,
764 II, 24 | semper et de Pompeio et de re publica consilia fuerunt.
765 II, 34 | regem, sed etiam regnum de re publica sustilissem et,
766 II, 36 | umquam; non est tuum de re publica bene mereri; habet
767 II, 38 | quidem erat magnum, de summa re publica dissentientis in
768 II, 55 | perfecit quae senatus salva re publica ne fieri possent
769 II, 56 | Nihil horum. At vir bonus et re publica dignus. Nihil id
770 II, 64 | subiecta praeconis! Una in illa re servitutis oblita civitas
771 II, 79 | inductus, elusus. Qua in re quanta fuerit uterque vestrum
772 II, 91 | dictaturae nomen in perpetuum de re publica sustulisti; quo
773 II, 92 | haec manent, quae stante re publica manere non possunt,
774 II, 107 | bustum in foro evertit! Qua re tibi nuntiata, ut constabat
775 II, 113 | otio consulentes, tamen a re publica revocabuntur. Et
776 II, 116 | interfectus, aut tu es ulla re cum eo comparandus. Fuit
777 II, 117 | fortibus didicisse, quam sit re pulchrum, beneficio gratum,
778 II, 118 | mecum, ut voles, redi cum re publica in gratiam. Sed
779 II, 119 | ita cuique eveniat, ut de re publica quisque mereatur.~
780 III, 4 | ignarus rerum, tam nihil de re publica cogitans, qui hoc
781 III, 5 | liberavit. Qui nisi in hac re publica natus esset, rem
782 III, 6 | intervallo loqui nobis de re publica licet, sileri potest.
783 III, 13 | potestatem nobis de tota re publica fecisse dicendi.
784 III, 14 | iudicetur non verbo, sed re non modo non consul, sed
785 III, 20 | adfuit? Num putatis aliqua re tristi ac severa? vino atque
786 III, 23 | venisset, D. Carfulenum bene de re publica sentientem senatu
787 III, 24 | senatus adesset, cum de re publica relaturus fuisset,
788 III, 30 | senatus consultis bene et e re publica factis reliquas
789 III, 37 | haberi sententiaeque de summa re publica libere dici possint,
790 III, 37 | libere dici possint, de ea re ita censeo, uti C. Pansa
791 III, 37 | consulem designatum, optime de re publica mereri, cum senatus
792 III, 38 | recte atque ordine exque re publica fecisse et facere.
793 III, 39 | ordinem referrent, ita uti e re publica fideque sua videretur.~
794 IV, 1 | nondum verbo adpellatus, sed re iam iudicatus Antonius.~
795 IV, 8 | senatus D. Brutum optime de re publica mereri, cum senatus
796 V, 1 | videri. Qui enim bellum cum re publica gerunt, hunc diem
797 V, 19 | non venit. Locutus sum de re publica minus equidem libere,
798 V, 22 | centuriones, quos bene sentire de re publica cognoverat, eosque
799 V, 28 | honoribus et praemiis bene de re publica meritorum et merentium:
800 V, 29 | videbitis? Exclusit illum a re publica, distraxit, segregavit
801 V, 32 | Sentiet sibi bellum cum re publica esse susceptum,
802 V, 34 | fortasse serius decernetis. De re publica, quoad rettulistis,
803 V, 36 | provinciae Galliae optime de re publica meritae merentisque
804 V, 36 | eum recte et ordine exque re publica fecisse, idque D.
805 V, 50 | adulescentis. Nihil est illi re publica carius, nihil vestra
806 V, 51 | pertimesceremque in maxima re periculosam opinionem temeritatis.
807 V, 52 | quantus honos; in tali enim re satis est nominari.~
808 VI, 1 | consulibus Kalendis Ianuariis de re publica primum referendi
809 VI, 16 | sed tamen plures, quam re publica dignum est, qui
810 VI, 17 | quos petendis. Rudis in re publica? Quis exercitatior?
811 VI, 18 | Antoni conatus avertere a re publica, furorem extinguere,
812 VII, 4 | populares fuerint, idem in re una maxime populari, quod
813 VII, 9 | modo hostem non verbo, sed re multis decretis iudicaritis,
814 VII, 13 | praesidio sunt specie consuli, re et veritate nobis, omnes
815 VII, 19 | orbis terrae, praesertim in re tam perspicua, consilium
816 VIII, 1 | fuisset, quae solet, et cum re viderent omnes esse bellum
817 VIII, 2 | dicturum fuisse, eamque se ac re publica dignam, nisi propinquitate
818 VIII, 5 | praetermisisset, videbat re publica oppressa nihil posse
819 VIII, 13 | si bonos et utilis et e re publica civis; sin eos,
820 VIII, 14 | OPIMIUS CONSUL VERBA FECIT DE RE PUBLICA, DE EA RE ITA CENSUERUNT,
821 VIII, 14 | FECIT DE RE PUBLICA, DE EA RE ITA CENSUERUNT, UTI L. OPIMIUS
822 VIII, 17 | mihi tecum aut parva de re dissensio? ego huic faveo,
823 VIII, 29 | quam magnum est personam in re publica tueri principis!
824 VIII, 30 | eius, qui eius perpetuam in re publica adiuvanda voluntatem
825 VIII, 30 | animo, semper aliquid pro re publica aut cogitare aut
826 VIII, 32 | abiecerint, partim ita a re publica aversi, ut se hosti
827 VIII, 32 | suum deposuerint et cum re publica in gratiam redierint,
828 IX, 6 | paruisset, munus sibi illud pro re publica susceptum vitae
829 IX, 8 | privastis; quem cum videretis re magis morbum quam oratione
830 IX, 10 | constantiam, fidem, praestantem in re publica tuenda curam atque
831 IX, 17 | f. Lemonia Rufus ita de re publica meritus sit, ut
832 IX, 17 | senatum censere atque e re publica existimare aediles
833 X, 6 | 6] Usum in re publica, Calene, magnum
834 X, 6 | nudatum illum atque solum a re publica relegatum videri.~
835 X, 23 | tribuistis, quorum privatum de re publica consilium et factum
836 X, 25 | ordine recitatae sunt, de ea re ita censeo: 'cum Q. Caepionis
837 X, 25 | Brutum pro consule bene et e re publica pro sua maiorumque
838 X, 26 | consule recte et ordine exque re publica fecisse, senatuique
839 XI, 3 | belli? Omnes, qui libere de re publica sensimus, qui dignas
840 XI, 11 | urbanum cupere dicebat, re certe noluit. Quid Bestiam?
841 XI, 11 | inritas fecimus, bene et e re publica iudicavisse.~
842 XI, 15 | enim severam, gravem, e re publica [dignam] sententiam,
843 XI, 20 | imperium, nomen secuti pro re publica arma ceperant, volebant
844 XI, 26 | exercitum, perspectum animum in re publica liberanda. [XI]
845 XI, 31 | ambove, si eis videretur, re publica recuperata de provinciis
846 XI, 37 | vero veteranos, qui pro re publica arma ceperunt secutique
847 XII, 3 | est novo consilio, si in re nihil omnino novi est? [
848 XII, 10 | est communicata cum iis re publica fidelis esse, qui
849 XII, 25 | morte debent ii, qui in re publica versantur, non culpae
850 XIII, 2 | confirmare voluisset, hominum in re publica sanitas remanere
851 XIII, 6 | his uti velis, si libera re publica possis, nec pro
852 XIII, 7 | interfectis illis fruemur victrice re publica aut oppressi (quod
853 XIII, 7 | proximo civili bello de re publica meritus, ad pacem
854 XIII, 8 | labi potest, voluntate a re publica dissidere nullo
855 XIII, 10 | civem, talis futuros in re publica Antonios? In altero
856 XIII, 30 | Fatum enim meum est sine re publica nec vinci posse
857 XIII, 31 | Marullum, ut Caesetium a re publica removeremus eum,
858 XIII, 34 | 34] [XVII] O miser cum re, tum hoc ipso, quod non
859 XIII, 45 | Pompeianis, sed cum universa re publica bellum est. Omnes
860 XIII, 49 | Antoniis res publica aut cum re publica Antonii redeant
861 XIV, 6 | satis declarat, quid hac de re sentiatis, ad litteras veniam,
862 XIV, 13 | triumphus ac verus, cum bene de re publica meritis testimonium
863 XIV, 14 | eum, qui, ne quid tale in re publica fieri posset, effecerit.
864 XIV, 16 | nihil esse a me umquam de re publica nisi optime cogitatum.
865 XIV, 17 | putarent. Magnus est in re publica campus, ut sapienter
866 XIV, 18 | superatur. Tu, si ego de re publica optime sentiam,
867 XIV, 21 | etiam necesse est, eos, qui re sunt hostes, verbis notari,
868 XIV, 24 | Quam ob rem aut supplicatio re publica pulcherrime gesta
869 XIV, 24 | est. [IX] Quod ergo ille re, id ego etiam verbo, cum
870 XIV, 27 | Quid dicam de Hirtio? qui re audita e castris duas legiones
871 XIV, 35 | militibus promisimus nos re publica reciperata tributuros,
872 XIV, 36 | imperator, proelio audito, re cognita, fortissimo praestantissimoque
873 XIV, 38 | nostris, ea summo studio re publica recuperata persoluturum;
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
874 2 | 2] Qua re, etsi nihil est homini magis
875 8 | tenebris continebantur. qua re hoc maius est vestrum in
876 10 | spiritu dumtaxat viveret, re quidem infra omnes mortuos
877 14 | nullam putavi. itaque neque re publica exterminata mihi
878 20 | interest, quod ille, qua re plurimum potuit, ea ipsa
879 20 | plurimum potuit, ea ipsa re inimicos suos ultus est,
880 24 | mihi neque in consiliis de re publica capiendis diligentiam
881 24 | diligentiam neque in periculis a re publica propulsandis animum
882 24 | hominum voluntatibus pro re publica laedendis libertatem
Post reditum in senatu
Caput
883 5 | caligine et tenebris lucem in re publica Kalendis Ianuariis
884 8 | sententiam de salute mea se et re publica dignam dicere. cum
885 8 | putavit, qua civis optime de re publica meritus nominatim
886 9 | Cinnano tempore fuisse. qua re meam causam semper fore
887 9 | solebat, dum vel unus in re publica consul esset. quod
888 9 | consulibus, quod ante in re publica non fuerat, perenne
889 16 | adducebat, ut, cum illius re similis fuisses, frontis
890 17 | singulari, cum ego una cum re publica non tribunicio,
891 24 | usus esset pro universa re publica apud eos solum,
892 33 | 33] Duae partes esse in re publica cum putarentur,
893 33 | curamque minuerunt. qua re cum viderem senatum ducibus
894 36 | publicam sum pariter cum re publica restitutus, non
895 39 | 39] Qua re, cum me vestra auctoritas
Pro Archia
Caput
896 14 | 13] Qua re quis tandem me reprehendat,
897 15 | semper in administranda re publica proponens animum
898 20 | quodam spiritu inflari. Qua re suo iure noster ille Ennius
899 25 | exiguis sane, continentur. Qua re si res eae quas gessimus
900 29 | manubias Musis consecrare. Qua re in qua urbe imperatores
901 30 | vita civium prope universa re publica gessimus, attigit
902 33 | videamur esse omnes, qui in re publica atque in his vitae
903 34 | 31] Qua re conservate, iudices, hominem
Pro Balbo
Caput
904 | auctoritate de bellis, nihil de re publica gravius, nihil de
905 | Ac mihi quidem hoc dignum re publica videtur, hoc deberi
906 | putanda est. Cuius igitur? Re vera nullius, actione accusatoris
907 | levius sit, cum in tanta re publica versere et maximis
908 | videatur; de nostra vero re publica, de nostro imperio,
909 | condicio infima est, bene de re publica meritos persaepe
910 | telis obiecerint, pro aliena re publica quemquam fore putatis
911 | periculi missos videtis; re denique multo ante Gadibus
912 | notavit? Potuit magis de re iudicare quam cum ad vestrum
913 | cogitatione vestra, quoniam re non potest, ut conspiciatis
914 | dubium quin nullo foedere a re publica bene gerenda impediretur;
915 | negabat hoc beneficium re ipsa sublata valere debere. [
916 | foederatis in defendenda re publica nostra spem praemiorum
917 | atque in maximis causis re ipsa atque usu comprobatum.
918 | erat propositum aliqua ex re praemium civitatis? [ETMLS:
919 | alterius rationis ac partis non re, non verbo, non vultu denique
920 | satis apud illos in hac re ponderis haberet, cum me
921 | avocarem. Etenim contendere de re publica, cum id defendas
922 | populus Romanus, si qui de re simili iudicarunt, si foederati
923 | nolite committere ut in re tam inveterata quicquam
Pro Caecina
Caput
924 1 | hominis esse putavit, qua de re iure disceptari oporteret,
925 2 | tametsi improbe fit in aperta re, tamen malitia est iam usitatum—
926 4 | honestissimis testibus in re perspicua tenerentur; sin
927 5 | 5] Qua in re, si mihi esset unius A.
928 5 | actore causae, nihil est in re praesertim aperta ac simplici
929 5 | quis vobis error in tanta re sit obiectus, omnes potius
930 7 | quis quod spopondit, qua in re verbo se uno obligavit,
931 8 | commodiore iudicio pervenire; qua re aut muta actionem aut noli
932 8 | iniquum sit constituta iam re iudicem quid agi potuerit
933 11 | multa enim, quae sunt in re, quia remota sunt a causa,
934 21 | causae: tam temere istum re commissurum quam verbis
935 22 | prudentissimus Caecina tamen in hac re plus mihi animi quam consili
936 26 | gratias agam, quod et in re misericordem se praebuerit
937 27 | testes nihil de vi, sed de re ipsa atque emptione fundi
938 29 | liquere; cum de incognita re iudicare voluisset, maluisse
939 32 | quod velim; te uti in hac re magistro volo.
940 36 | interea, Piso, tanta de re tacebit? quem ad modum te
941 36 | obmutescet, in atrocissima re quid faciat non habebit?
942 37 | esse actionem dicere in re tam insigni tamque atroci
943 43 | appellabitur? et, quod vehemens in re militari putatur, id leve
944 55 | iudicandam verbo ducimur, non re, familiam intellegamus quae
945 57 | aliquid gerant, sed in hac re cognita sententia interdicti
946 58 | 58] Qua re, si ad eum restituendum
947 58 | gerunt, sed quod <hoc> in hac re quaeri nihil attinet. Tam
948 59 | superabis me ipso iudice, re autem ne consistes quidem
949 59 | verbo differre videbitur, re tamen erit unum et omnibus
950 67 | id miror, te hoc in hac re alieno tempore et contra
951 70 | hoc sublato nihil est qua re exploratum cuiquam possit
952 79 | 79] Qua re permagnam initis a nobis
953 81 | verbo aut ambigue posito re et sententia cognita non
954 85 | iure dicere neque in hac re quam ego protuli quaeri
955 85 | modo posse defendere in qua re tu velis verba spectari
956 85 | spectari oportere, in qua re nolis non oportere. ~
957 86 | iam antea dixi, non solum re et sententia sed verbis
958 96 | esse et fateris; qua in re primum illud concedis, non
959 96 | et eodem modo de utraque re traditum nobis est, et,
960 97 | non iudicaverunt; postea re quaesita et deliberata sacramentum
961 102 | potest quod vos <ea> de re iudicare non debetis; deinde
Pro Caelio
Caput
962 15 | naturaque volnus aut in re atque fortuna? ubi denique
963 15 | auditum? Nimium multa de re minime dubia loquor; hoc
964 22 | crimina refellemus; res cum re, causa cum causa, ratio
965 40 | sectam rationemque vitae re magis quam verbis secuti
966 55 | ipso nulla suspicio est, in re nihil est argumenti, in
967 56 | Caelio, nisi iterum eadem de re suo familiari absoluto nomen
968 59 | quam in rostris, quam in re publica floruisset, integerrima
969 66 | possent? Nullum argumentum in re, nulla suspicio in causa,
970 78 | iudicium vocarit, ipse esse in re publica civis turbulentus;
971 78 | ducem vidistis, hominem sine re, sine fide, sine spe, sine
Pro Cluentio
Caput
972 1 | veneficii criminum, qua de re lege est haec quaestio constituta.
973 2 | quo modo mihi in utraque re sit elaborandum, altera
974 2 | autem, cum ego una quaque de re dicam et diluam, ne ipsi
975 1 | audiebant cum una quaque de re a P. Cannutio, homine eloquentissimo,
976 1 | quam clara tum recenti re fuit, quam omnium sermone
977 3 | est qui dubitet, quin hac re comperta manifestoque deprehensa
978 4 | reum citatum esse illum, ut re semel atque iterum praeiudicata
979 2 | constitutumque inter eos alia de re fuisse, ut medicamentum,
980 2 | sollicitatione Diogenis recenti re secum Cleophantum collucutum
981 3 | videremur, verbo ille reus erat, re quidem vera et periculo
982 2 | iudicio facto et Oppianico re et existimatione iam, lege
983 1 | paucis verbis accusat, ut de re iudicata, Cannutius: incipit
984 1 | commoveri. Postea quam de re coepit dicere, ad ea quae
985 1 | Multa dici possunt qua re ita necesse fuerit iudicari,
986 2 | Oppianico, purgo Habitum. Qua re, etsi satis docui rationem
987 2 | cognomine videretur – 'qua de re mecum locutus es, quaerunt
988 1 | suspicio pecunia oppugnatum, re illa incognita, primo condemnare
989 1 | 81. Qua re invidia remota, quam dies
990 2 | additum neque detractum de re familiari latere. Anni sunt
991 3 | Oppianico videretur. Qua re si istinc causa corrumpendi
992 1 | gratiae Staienus tum recenti re, cum faucibus premeretur,
993 2 | improbitatem versari in re publica nollet et quod videret
994 3 | Acci, tua est. Ille, cum re premeretur, quodcumque diceret,
995 1 | ego haec pluribus quasi de re obscura disputo, cum ipsa
996 1 | populo mos gestus est, qua de re Iunius causam dixerit: quemcumque
997 2 | statu suo declinarint. Qua re eorum qui absolverunt misericordiam
998 2 | paulo posterius patefacta re maluerunt.
999 3 | publicis iam tum florente re publica floruerunt. Ex eodem
1000 1 | auctoritatem censoriam. Qua de re ante quam dicere incipio,
1-500 | 501-1000 | 1001-1375 |