1-500 | 501-1000 | 1001-1226
Academica
Liber, Caput
1 I, 2 | 2] Tum ille: 'Rem a me saepe deliberatam ei
2 I, 3 | fratrem Antiochum. quam ob rem da quaeso te huic etiam
3 I, 4 | id unum sciat, ob eamque rem se arbitrari ab Apolline
Brutus
Caput
4 4 | occidit, cum lugere facilius rem publicam posset, si viveret,
5 7 | auctoritatis armis egere rem publicam, quae didiceram
6 16 | tibi profecto emetiar, sed rem ipsam nondum posse videor;
7 25 | exercitatione quadam sive natura, rem unam esse omnium difficillumam.
8 45 | enim in constituentibus rem publicam nec in bella gerentibus
9 47 | oratoris esse maxume proprium, rem augere posse laudando vituperandoque
10 54 | discordias, eique ob eam rem honores amplissumos habitos
11 76 | scripsere' inquit 'alii rem vorsibus'; et luculente
12 82 | aut permoveret, ut augeret rem, ut miserationibus, ut communibus
13 86 | eodem modo a consulibus rem esse prolatam. tum Laelium,
14 88 | Addebat etiam, idque ad rem pertinere putabat, scriptores
15 103 | Gaioque Carbone talis mens ad rem publicam bene gerendam fuisset
16 108 | Lentulus ille princeps ad rem publicam dumtaxat quod opus
17 112 | solum, sed, quod maxume rem continebat, fidem. habebat
18 115 | convolsam penitus scimus esse rem publicam, cum essent eo
19 145 | esset, tum verbis erat ad rem cum summa brevitate mirabiliter
20 152 | didicisset artem, quae doceret rem universam tribuere in partes,
21 197 | scalmum repperisset ob eamque rem aedificare navem concupivisset,
22 212 | Gracchi privatus in libertatem rem publicam vindicavit, Q.
23 215 | neque cuiquam bono oratori rem ullam ex illis quinque partibus
24 227 | 227] Rem videbat acute, componebat
25 231 | causa quam dicis, quam ob rem de iis qui vivunt nihil
26 239 | erat oratione satis amplus, rem prudenter videbat; actio
27 258 | loquebantur. sed hanc certe rem deteriorem vetustas fecit
28 276 | duo summe tenuit, ut et rem inlustraret disserendo et
29 277 | indicia quaestiones manifestam rem deferre diceret deque eo
30 303 | exercitationibus maxumis consecutus. rem complectebatur memoriter,
31 317 | Hortensio mihi magis arbitrabar rem esse, quod et dicendi ardore
32 322 | qui ius civile didicisset rem ad privatas causas et ad
33 331 | cupimus, tibi optamus eam rem publicam in qua duorum generum
Commentariolum petitionis
Caput
34 I | consulatu putari. Quam ob rem quoniam ab hac laude proficisceris
35 II | Non. Sed virtute. Quam ob rem? Quod Antonius umbram suam
36 II | civium, cuius primus ad rem publicam aditus in equitibus
37 III | velit uno suffragio duas in rem publicam sicas destringere? ~
38 IV | esse non amicos. Quam ob rem cum et summum locum civitatis
39 VIII | VIII. Quam ob rem omnis centurias multis et
40 IX | Valde ego te volo et ad rem pertinere arbitror semper
41 IX | nulla impensa per te alii rem, alii honestatem, alii salutem
42 X | invidere coegit. Quam ob rem Epicharmeion illud teneto,
De divinatione
Liber, Par.
43 I, 4 | somnia graviora, si quae ad rem publicam pertinere visa
44 I | nomen ex inventore repperit, rem ipsam inventor ex somnio -
45 I, 34 | quae tamen ductae ut in rem apte cadant fieri credo
46 I, 45 | pulcherrume~auguratum est rem Romanam publicam summam
47 I, 54 | ascendit in Ariu pagum, detulit rem; Areopagitae comprehendi
48 I, 55 | illum etiam debilem factum rem ad amicos detulisse, quorum
49 I, 67 | 67 Sed hoc minus ad rem; illud, quod volumus, expressum
50 I, 68 | te ipso non commenticiam rem, sed factam eiusdem generis
51 I, 77 | repente concidit nec eam rem habuit religioni, obiecto
52 I, 81 | Pythiam: ~"Ego providebo rem istam et albae virgines." ~
53 I, 89 | eodem sacerdotio praediti rem publicam religionum auctoritate
54 I, 96 | quidem, qui Lacedaemoniorum rem publicam temperavit, leges
55 I, 109 | queam disputare quam ob rem quidque fiat, et tantum
56 I, 109 | eveniat et quid quamque rem significet crebra animadversione
57 I, 125 | causarum, cum causae causa nexa rem ex se gignat. Ea est ex
58 I, 131 | eveniat, et quid quamque rem significet, perspicere non
59 II, 138 | civilibus nec tueri meo more rem publicam nec nihil agere
60 II, 179 | fieret, non cur fieret, ad rem pertinere; quasi ego aut
61 II, 198 | ara exstitisse, eoque die rem praeclare esse gestam non
62 II, 209 | multum iis utimur? Bellicam rem administrari maiores nostri
63 II, 210 | ille dicebat, si quando rem agere vellet, ne impediretur
64 II | animo esse poteris, ut ad rem gerendam non superstitionem
65 II, 223 | et ad quam quisque maxume rem aptus futurus sit; cetera
66 II, 231 | 98 Et, si ad rem pertinet quo modo caelo
67 II, 237 | 104 Videsne, ut ad rem dubiam concessis rebus pervenerit?
68 II, 244 | iidem versus alias in aliam rem posse accommodari viderentur.
69 II, 245 | diligentiam, non insani. Quam ob rem Sibyllam quidem sepositam
70 II, 257 | somniis, et quid quamque rem sequatur, intellegunt, aut
71 II, 282 | 149 Quam ob rem, ut religio propaganda etiam
De fato
Caput
72 3 | ornamenta dicendi. Quam ob rem, inquam, quoniam utriusque
73 9 | non videt, quae quamque rem res consequatur. Ut enim
74 9 | sedere eos et ambulare et rem agere aliquam principalibus
75 23 | rationem induxit ob eam rem, quod veritus est, ne, si
76 33 | enim efficientibus quamque rem cognitis posse denique sciri
77 36 | causa, quoniam nulla eam rem sua vi efficit, cuius causa
78 41 | adiuvantes et proximae. Quam ob rem, cum dicimus omnia fato
79 42 | 42] Quam ob rem, qui ita fatum introducunt,
80 47 | aliquid factum est quam ob rem naturalem motum sui ponderis
De finibus
Liber, Par.
81 I, | igitur possumus. ~Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
82 I, | attingere itaque ** attulit rem commenticiam: declinare
83 I, | perdiscere ludus esset. Quam ob rem dissentientium inter se
84 I, | faciam igitur, inquit: unam rem explicabo, eamque maximam,
85 I, | neque disputatione, quam ob rem voluptas expetenda, fugiendus
86 I, | doloremque laudantium, totam rem aperiam eaque ipsa, quae
87 I, | quod ipsum nullam ad aliam rem, ad id autem res referuntur
88 I, | etiam labefactant saepe rem publicam.
89 I, | nunc ab Epicureis. sed ad rem redeamus; de hominibus dici
90 II, | vidit. negat enim definiri rem placere, sine quo fieri
91 II, | facilius paterer—, sed etiam rem unam ex duabus facere conamini,
92 II, | quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam
93 II, | significat ad unam hanc rem natum hominem, ut frueretur
94 II, | aperte cepit pecunias ob rem iudicandam, ut anno proximo
95 II, | P. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret,
96 II, | hereditate dives ob eamque rem laetus. magni enim aestimabat
97 II, | mortem, ut in acie sit ob rem publicam interfectus. ~
98 II, | quam dicatis voluptatem. rem videlicet difficilem et
99 II, | Sed haec nihil sane ad rem; illa videamus, quae a te
100 II, | posse divelli ob eamque rem colendam esse, quod, <quoniam>
101 II, | vetant in dolore. quam ob rem turpe putandum est, non
102 II, | comitatu, si ea nullam ad aliam rem nisi ad voluptatem conquiruntur? ~
103 III, | alia, sed tamen omnes, quae rem ullam virtutis expertem
104 III, | enim Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam,
105 III, | argumenti videtur quam ob rem illa, quae prima sunt adscita
106 III, | accessione virtutem ob eamque rem trium earum rerum, quas
107 III, | cupiditatibus, ut eandem illam rem, quam adipisci scelere quovis
108 III, | dialecticis summaque eloquentia rem in summum discrimen adduxit,
109 III, | satis esse causae, quam ob rem quibusdam anteponerentur,
110 III, | satis habere causae, quam ob rem reicerentur, ut dolorem,
111 III, | et reicienda; alia ob eam rem praeposita dicentur, quod
112 III, | alia autem ob utramque rem, ut integri sensus, ut bona
113 III, | etiam viris, idque propter rem ipsam, non propter usum,
114 III, | famae tamen esse propter rem, etiam detracto usu, consulendum. ~
115 III, | sapiens ut relinquat. quam ob rem cum vitiorum ista vis non
116 III, | 62] Pertinere autem ad rem arbitrantur intellegi natura
117 III, | velit gerere et administrare rem publicam atque, ut e natura
118 IV, 3 | audiunt, vides. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet
119 IV, 6 | tandem attulerit, quam ob rem ab inventoribus tamquam
120 IV, 7 | conservetur suo. Ad hanc rem aiunt artis quoque requisitas,
121 IV, 14 | vacuitatem doloris. quam ob rem utique idem faciunt, ut
122 IV, 16 | Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate
123 IV, 19 | dialectici, si ea, quae rem aliquam sequantur, falsa
124 IV, 20 | quam maxime aptis, id est rem declarantibus.
125 IV, 24 | fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter
126 IV, 26 | quam bonum'. - Nihil ad rem! - 'Ne sit sane; at certe
127 IV, 27 | tecum, quam cuique verso rem subicias; nulla erit controversia.
128 V, 31 | eo instrumento ad ullam rem illustriorem satis ornatus
129 V, 38 | demonstrandum est. quam ob rem ordiamur ab eo, quod primum
130 V, 39 | ea via diligendi ad aliam rem quampiam referatur, non
131 V, 39 | ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem,
132 V, 40 | odisse videatur. Quam ob rem etiam sessiones quaedam
133 V, 45 | putent, nec id ob aliam rem, sed propter ipsos, necesse
134 V, 46 | spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant?
135 V, 48 | attore animo sunt, capessunt rem publicam honoribus imperiisque
136 V, 52 | pertectam atque absolutam. rem unam praeclarissimam omnium
137 V, 53 | bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam.
138 V, 53 | vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam
139 V, 53 | unam aliquam aut alteram <rem> a nobis, sed totam ad se
140 V, 54 | enim est aliud, quam ob rem mihi percipi nihil posse
141 V, 56 | tam docuerim gradus istam rem non habere quam virtutem,
De haruspicum responso
Caput
142 3 | sum duobus, qui me, qui rem publicam cum defendere deberent,
143 15 | est in eos qui universam rem publicam oppugnassent, teneri.
144 15 | meam domum violasset contra rem publicam esse facturum.
145 16 | Valerio pro maximis in rem publicam beneficiis data
146 41 | erat omnino illis qui tum rem publicam gubernabant molestum;
147 43 | discordias!—P. Clodio gradus ad rem publicam hic primus <fuit>
148 54 | regalem potestatem, quamquam rem publicam reciperarat.
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
149 19 | possunt una in civitate multi rem ac fortunas amittere, ut
150 19 | A quo periculo prohibete rem publicam, et mihi credite
151 28 | sed etiam confecta, nullam rem esse declarant in usu positam
152 49 | oblatum et datum est, in rem publicam conservandam atque
153 53 | omnia, ut neque privatam rem transmarinam neque publicam
154 61 | Huic praeesse? Praefuit. Rem optime ductu suo gerere?
155 61 | triumphare? At eam quoque rem populus Romanus non modo
156 70 | omnium mentis eorum qui ad rem publicam adeunt maxime perspiciunt,
157 71 | 71] Quam ob rem quicquid in hac causa mihi
De inventione
Liber, Caput
158 I, 2 | congregavit et eos in unam quamque rem inducens utilem atque honestam
159 I, 4 | suo iudicio dignus, qui rem publicam gereret, videretur.
160 I, 5 | 5] Nam quo indignius rem honestissimam et rectissimam
161 I, 5 | iucunda fiat. Nam hinc ad rem publicam plurima commoda
162 I, 8 | dividat, causam esse dicat rem, quae habeat in se controversiam
163 I, 10 | necesse est; nam in quam rem non inciderit, in ea nihil
164 I, 11 | num quid sit incommodi ad rem publicam perventurum. ~N
165 I, 11 | ostendere alio nomine illam rem, de qua agitur, appellare
166 I, 23 | inmortales aut ad summam rem publicam pertinere; et si
167 I, 24 | in qua offenditur, aliam rem, quae probatur; aut pro
168 I, 24 | re hominem aut pro homine rem, ut ab eo, quod odit, ad
169 I, 24 | maiorem aut minorem agi rem in praesenti demonstrare. ~
170 I, 28 | procedetur, et si nullam in rem aliam transibitur; et si
171 I, 29 | dicatur, ne quam in aliam rem transeatur, ne ab ultimo
172 I, 29 | prodeatur, ne quid, quod ad rem pertineat, praetereatur;
173 I, 29 | locus opportunus ad eandem rem, qua de re narrabitur, fuisse
174 I, 32 | adversariorum omnia incommoda ad rem publicam pervenisse", is
175 I, 35 | sit occupatus, quo modo rem familiarem administret,
176 I, 36 | et vehementer ad aliquam rem adplicata magna cum voluptate
177 I, 37 | affixa esse videntur ad rem neque ab ea possunt separari.
178 I, 37 | summae, per quam et quam ob rem et cuius rei causa factum
179 I, 37 | quaeritur; deinde ante gestam rem quae facta sint continenter
180 I, 44 | inventum aliquo ex genere rem aliquam aut probabiliter
181 I, 49 | similitudinem. Conlatio est oratio rem cum re ex similitudine conferens. ~
182 I, 49 | E x e m p l u m est, quod rem auctoritate aut casu alicuius
183 I, 54 | assenserit, illam quoque rem, quae sibi displiceat, esse
184 I, 68 | publicae, quod ex legibus omnes rem publicam optime putant administari.
185 I, 68 | putant administari. Quam ob rem igitur leges servari oportet,
186 I, 72 | perspicuum sit, complexionis rem non indigere. Nobis autem
187 I, 73 | diruamus": aut, ut id, quod eam rem, quae conficitur, sequatur
188 I, 74 | quod et inventum aliquam in rem probabile aut necessarium
189 I, 75 | loquimur. Nihil igitur ad hanc rem ratio illa pertinebit; atque
190 I, 82 | rei, qua de agitur, ad eam rem, qua de iudicatum est; et
191 I, 90 | est, quod in aliam quoque rem non probabilem, si nunc
192 I, 90 | commisisset"; aut perspicue turpem rem levi tegere vult defensione,
193 I, 92 | indignum propter inhonestam rem videtur. ~O f f e n s u m
194 I, 94 | de virtute dicat; aut si rem cum re ita comparabit, ut
195 I, 98 | singillatim unam quamque rem adtingere et ita omnes transire
196 I, 99 | admoneas; tum vero personam aut rem aliquam inducere et enumerationem
197 I, 100 | hominem magnum odium aut in rem gravis offensio concitetur.
198 I, 102 | corrigi posse; hanc esse rem, quae si sit semel iudicata,
199 I, 104 | criminatione colligimus et rem verbis quam maxime ante
200 II, 11 | inventa unam quamque in rem exponentur simpliciter sine
201 II, 17 | videtur affectus fuisse, ut rem perspicere cum consilio
202 II, 23 | non quo casu utatur, ad rem pertinere. ~
203 II, 24 | adiumenta ceteraque, quae ad rem pertinebunt, defuisse alicui
204 II, 30 | quae res harum aliquam rem consequatur, facile est
205 II, 31 | et vehementer aliquam ad rem adplicata magna cum voluptate
206 II, 34 | veterem famam hominis nihil ad rem putent pertinere. Nam eum
207 II, 34 | quare non oportere hanc rem ex superiore vita spectari,
208 II, 35 | esset, officii causa aut in rem publicam aut in parentes
209 II, 39 | considerasse, quid sit ante rem factum, ex quo spes perficiundi
210 II, 42 | pertinent ad easdem res, quae rem credibilem aut incredibilem
211 II, 43 | causa, quam exposuimus: ante rem, quod in itinere se tam
212 II, 43 | In re nox, somnus. Post rem, quod solus exierit, quod
213 II, 45 | an factum de industria an rem ipsam consecutum sit; constetne
214 II, 52 | Flaminius, is qui consul rem male gessit bello Punico
215 II, 67 | similitudinem vero aliquam aut ad rem amplificandam saepe sunt
216 II, 84 | honestum in iudicium illam rem pervenire, quam eo modo
217 II, 84 | sit vindicata; postea sic rem fuisse apertam, ut iudicium
218 II, 86 | cum> sui conquestione; rem non ex nomine ipsius negotii,
219 II, 86 | pertineret aut ad aliquam rem, quam caram esse omnibus
220 II, 90 | in hominem certum, sed in rem aliquam causa demovebitur,
221 II, 93 | debet, sed demonstrare eam rem nihil ad se nec ad potestatem
222 II, 100 | inutile esse concedi eam rem, quae ab adversario commisa
223 II, 104 | aut forti viro, cuius in rem publicam multa sunt beneficia,
224 II, 104 | esset, iudices, a vobis hanc rem hoc postulante impetrari".
225 II, 113 | vixerit, quid sumptus in eam rem aut laboris insumpserit;
226 II, 131 | lege, in quam iurati sitis, rem iudicare; deinde et ipsis
227 II, 132 | praescripto civitatis unam quamque rem administrabit; postea quaerere
228 II, 133 | hoc esse indignius, quam rem verbo et litteris mutare
229 II, 138 | esse legem, quae aliquam rem inutilem aut iniquam fieri
230 II, 140 | exceptionibus caveri; deinde nullam rem neque legibus neque scriptura
231 II, 144 | CAPITO ET QUAM VOLET SIBI REM A MAGISTRATU DEPOSCITO ET
232 II, 146 | utra in aliquam certam rem scripta videatur; nam quae
233 II, 146 | et quae in certam quandam rem scripta est, propius ad
234 II, 152 | rebus et in unam quamque rem tamen singulas esse leges:
235 II, 167 | relinquatur, utramque propter rem amicitiam esse expetendam. ~
236 II, 172 | civitatis, reperias nullam esse rem, quam facere necesse sit,
De lege agraria
Oratio, Caput
237 I, 2 | ut impurus helluo turbet rem publicam, ut a maioribus
238 I, 6 | ornatam nobis maiores nostri rem publicam tradiderunt, iubent
239 I, 9 | 9] Quam ob rem quid putatis impendere hac
240 I, 19 | vos haec, nisi evertere rem publicam cuperetis ac vobis
241 I, 22 | consule expromere quae contra rem publicam iam diu cogitarunt.
242 I, 25 | aliquod aut commodum neque rem ullam quae a tribuno plebis
243 I, 26 | contemnere. ~ Quam ob rem, per deos immortalis! conligite
244 I, 26 | consentite cum bonis, communem rem publicam communi studio
245 II, 8 | Kalendis Ianuariis acceperim rem publicam, Quirites, intellego,
246 II, 30 | curiatam non habet, attingere rem militarem non licet, hic,
247 II, 30 | intercessoris significatura sit, non rem impeditura. ~
248 II, 38 | alivdve qvid,' qua brevitate rem nullam esse exceptam videtis.
249 II, 50 | 50] Quam ob rem, cum intellegam totam hanc
250 II, 58 | cautum est. Audivit hanc rem non a me, sed ab aliis agitari
251 II, 79 | intellegetis, tamenne vexari rem publicam, contemni maiestatem
252 II, 81 | exstitit qui ex ea possessione rem publicam demoveret ex qua
253 II, 87 | oppidum homines nefarie rem publicam vestram transferre
254 II, 87 | maiores nostri nullam omnino rem publicam esse voluerunt,
255 II, 89 | constituunt, molem contra veterem rem publicam comparant. Quod
256 II, 89 | duos adhuc vidimus qui hanc rem publicam Capuam totam transferre
257 II, 90 | in illa urbe contra hanc rem publicam non dico factum,
258 II, 91 | consultis, iniquis imperiis rem publicam miscerent et rerum
259 II, 99 | 99] ut omnem rem publicam vestris militibus,
260 II, 100 | vobis, Quirites, bona fide: rem publicam vigilanti homini,
De legibus
Liber, Caput
261 I, 6 | 6] Quam ob rem adgredere, quaesumus, et
262 I, 6 | quaesumus, et sume ad hanc rem tempus, quae est a nostris
263 I, 12 | respondendum dedisses; quam ob rem, cum placebit, experiendum
264 I, 14 | usu necessarium. Quam ob rem quo me uocas, aut quid hortaris?
265 I, 19 | uetet delinquere, eamque rem illi Graeco putant nomine
266 I, 41 | id est ne malum habeat. O rem dignam, in qua non modo
267 I, 42 | poterit, is qui sibi eam rem fructuosam putabit fore.
268 I, 52 | facienda omnia, controuersam rem et plenam dissensionis inter
269 I, 53 | Marcvs: Quid tandem id ad rem? ~Atticvs: Quia me Athenis
270 I, 53 | litibus conterere, posse rem conuenire, et simul operam
271 I, 54 | Marcvs: Quae quidem ad rem pertineat una: quippe quom
272 I, 62 | intellegendi quid quamque rem sequatur et quid sit quoique
273 II, 69 | Ampio tecum simul diceret, rem publicam nostram iustissimas
274 II, 73 | idcirco minus Coclitem illum rem gessisse tantam fortitudinis
275 II, 73 | cum mente divina. Quam ob rem lex vera atque princeps,
276 II, 78 | sive non fuit, nihil ad rem: loquimur quod traditum
277 II, 79 | nefasque sit dicere ullam rem praestare naturae omnium
278 II, 83 | ne omitti possit, ad eam rem rationem cursus annuos sacerdotes
279 II, 84 | auguranto, quique agent rem duelli quique popularem,
280 II, 87 | Prorsus maiorem quidem rem nullam sciscam aliter, in
281 II, 93 | non possint. Continet enim rem publicam, consilio et auctoritate
282 II, 94 | rescindere? Quid gravius quam rem susceptam dirimi, si unus
283 II, 102 | 39] Quam ob rem ille quidem sapientissimus
284 II, 111 | qui, si nemo sit qui ullam rem ceperit, de creditoribus
285 II, 128 | nisi qui publice ad eam rem constitutus esset dici licebat.
286 II, 132 | quod constituta religione rem publieam contineat maxime. ~
287 III, 143 | rebus semel consulunto; rem populum docento, doceri
288 III, 144 | iisque qui praesint contineri rem publicam, et ex eorum conpositione
289 III, 154 | inflammatus furoribus. Quam ob rem in ista quidem re vehementer
290 III, 157 | 25] Quam ob rem aut exigendi reges non fuerunt,
291 III, 160 | principis ordinis consilio rem publicam gubernari velint,
292 III, 166 | vocis quam tabellae. Quam ob rem suffragandi nimia libido
293 III, 169 | 37] Quam ob rem, quoniam non recognoscimus
294 III, 169 | placuit, eamque optimam rem publicam esse dico, quam
295 III, 171 | optimi viri sentiant? Quam ob rem lege nostra libertatis species
296 III, 173 | senatori necessarium nosse rem publicam — idque late patet:
297 III, 174 | praest<abil>ius: impediri enim bonam rem melius quam concedi malae. ~
298 III, 180 | apparitores velint. Quam ob rem si de sacrorum alienatione
De officiis
Liber, Caput
299 I, 1 | facultate. Quam quidem ad rem nos, ut videmur, magnum
300 I, 2 | 2] Quam ob rem disces tu quidem a principe
301 I, 3 | 3] Quam ob rem magnopere te hortor, mi
302 I, 12 | etiam animos et maiores ad rem gerendam facit. ~
303 I, 28 | deserunt. Itaque eos ne ad rem publicam quidem accessuros
304 I, 32 | cuipiam te advocatum in rem praesentem esse venturum
305 I, 35 | non optimam, at aliquam rem publicam, quae nunc nulla
306 I, 42 | iniustitia, ut si in suam rem aliena convertant. ~
307 I, 68 | vinci a voluptate. Quam ob rem et haec vitanda et pecuniae
308 I, 70 | aptior eorum, qui se ad rem publicam et ad magnas res
309 I, 71 | forsitan concedendum sit rem publicam non capessentibus,
310 I, 72 | potest. Capessentibus autem rem publicam nihilominus quam
311 I, 73 | maioraque studia efficiendi rem publicam gerentibus quam
312 I, 73 | vacuitas ab angoribus. Ad rem gerendam autem qui accedit,
313 I, 74 | eoque magis, si sunt ad rem militarem apti et cupidi
314 I, 77 | enim alios omittam, nobis rem publicam gubernantibus nonne
315 I, 78 | deportaturum fuisse, nisi meo in rem publicam beneficio ubi triumpharet
316 I, 84 | nobis cunctando restituit rem.~Noenum rumores ponebat
317 I, 85 | consulunt, partem neglegunt, rem perniciosissimam in civitatem
318 I, 87 | contenderent, uter potius rem publicam administraret,
319 I, 87 | eos, qui suo iudicio tueri rem publicam velint", qualis
320 I, 92 | philosophos et eos, qui rem publicam administrarent,
321 I, 109 | philosophorum,] ob eamque rem ipsam magnum et clarum fuisse.
322 I, 123 | et iuventutem et maxime rem publicam consilio et prudentia
323 I, 155 | nosque ipsi, quicquid ad rem publicam attulimus, si modo
324 II, 190 | extrema scelera metuentes, rem vero publicam penitus amisimus.
325 II, 194 | discrimenque ventum sit, expedire rem et consilium ex tempore
326 II, 195 | opinione probitatis. Quam ob rem intellegentiae iustitia
327 II, 196 | accommodatur oratio. Quam ob rem, ut vulgus, ita nos hoc
328 II, 197 | male existumant. Quam ob rem, ut ante dixi, contemnuntur
329 II, 201 | implicantur, iustitia ad rem gerendam necessaria est,
330 II, 206 | de genere toto. Quam ob rem pergamus ad ea, quae restant. ~
331 II, 215 | putemus omnibus. Quam ob rem id quidem non dubium est,
332 II, 216 | 55] Quam ob rem nec ita claudenda res est
333 II, 226 | dantur, haec tum in universam rem publicam tum in singulos
334 II, 232 | 71] Quam ob rem melius apud bonos quam apud
335 II, 233 | ad universos quaeque ad rem publicam pertinent, disputandum
336 II, 234 | autem videndum erit ei, qui rem publicam administrabit,
337 II, 234 | civitate duo milia hominum, qui rem haberent'. Capitalis oratio
338 II, 235 | Atque etiam omnes, qui rem publicam gubernabunt, consulere
339 II, 236 | modo enim hoc malum in hanc rem publicam invasit. Itaque
340 II, 238 | praesertim in principibus et rem publicam gubernantibus.
341 II, 238 | gubernantibus. Habere enim quaestui rem publicam non modo turpe
342 II, 239 | eamque causam aut agrariam rem temptant, ut possessores
343 II, 243 | statuisset opus esse ad eam rem constituendam pecunia Alexandream
344 II, 245 | habeam pecuniam? Quam ob rem ne sit aes alienum, quod
345 II, 245 | enim ulla res vehementius rem publicam continet quam fides,
346 II, 246 | auferatur, aberunt ii, qui rem publicam tuebuntur, inprimisque
347 II, 246 | belli vel domi poterunt, rem publicam augeant imperio,
348 III, 262 | 11] Quam ob rem de iudicio Panaetii dubitari
349 III, 280 | alteri homini ad nullam rem utili? Minime vero: non
350 III, 288 | 37] Quam ob rem hoc quidem deliberantium
351 III, 294 | anteponenda sunt. At neque contra rem publicam neque contra ius
352 III, 300 | putaverunt totamque eam rem, quam ne audierant quidem,
353 III, 317 | pronuntiavit, cum in vendundo rem eam scisset et non pronuntiasset,
354 III, 325 | erat aequum principes civis rem habere, ad Satrium nihil
355 III, 328 | dixisse Fimbriam se illam rem numquam iudicaturum, ne
356 III, 332 | ita turpe, consulem ob eam rem fieri, quod sibi tum proposuerat,
357 III, 346 | credo, facies enim contra rem publicam, quae debet esse
358 III, 350 | et fabulas et externa; ad rem factam nostramque veniamus.
359 III, 363 | terrore coactus Pomponius; rem ad populum detulit, docuit,
360 III, 367 | virtutemque censuerunt ob eam rem esse laudandam, quod efficiens
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
361 II, 5 | habent, et ad probandam rem accommodatum ordinem. Sed
362 VII, 20 | utramque partem et meritorum in rem publicam contentionem sane
De oratore
Liber, Caput
363 I, II | qui regere ac gubernare rem publicam possint, multi
364 I, V | 19] Quam ob rem mirari desinamus, quae causa
365 I, VIII | 33] Quam ob rem quis hoc non iure miretur
366 I, VIII | maxime contineri. Quam ob rem pergite, ut facitis, adulescentes,
367 I, IX | eximia ad constituendam rem publicam, num eloquentiae
368 I, IX | transtulit, quod nisi fecisset, rem publicam, quam nunc vix
369 I, IX | ais, civitatum eloquentia rem publicam dissipaverunt. ~
370 I, X | societate coniungitur. Quam ob rem ista tanta tamque multa
371 I, XI | 49] Quam ob rem, si ornate locutus est,
372 I, XI | disputavisse neque ob eam rem philosophiae non satis fecisse,
373 I, XV | 64] Quam ob rem, si quis universam et propriam
374 I, XV | efficiet ut, quamcumque rem a quoquo cognoverit, de
375 I, XX | minaciter terrere possemus et rem gestam exponere et id, quod
376 I, XXIII | non intellego, quam ob rem non, si minus illa subtili
377 I, XXVIII | est requirendus; quam ob rem nihil in hominum genere
378 I, XXIX | hunc Cottam ius civile aut rem militarem iubes discere?
379 I, XXX | adsequetur. Neque vero vos ad eam rem video esse cohortandos,
380 I, XXXI | animos, qui audirent; deinde rem demonstrandam; postea controversiam
381 I, XXXIII | facillime consequi. Quam ob rem in istis ipsis exercitationibus,
382 I, XXXIV | possem comprehendere, eam rem ipsam, quam legissem, verbis
383 I, XXXVIII| atque defendere; quam ob rem hic nobis sit exceptus;
384 I, XLII | philosophi adsumunt, quae rem dissolutam divulsamque conglutinaret
385 I, XLVI | orationem desiderant, quam ob rem existimem publica quoque
386 I, XLVIII | quaereremus quis esset is, qui ad rem publicam moderandam usum
387 I, LIII | nemo est questus, nemo rem publicam imploravit, nemo
388 I, LVI | verum magis quam ad suam rem accommodatum abstulisset,
389 I, LVI | peritissimus confirmare ita se rem habere, ut respondisset,
390 I, LVII | facete, ubi si verba, non rem sequeremur, confici nihil
391 I, LVIII | ipsa, si de finibus, cum in rem praesentem [non] venimus,
392 II, I | qui, quamquam non ita se rem habere arbitrarentur, tamen,
393 II, XI | restitissem, quaeque ab eo contra rem publicam facta arbitrarer,
394 II, XIX | 78] dividunt enim totam rem in duas partis, in causae
395 II, XIX | quaestionis: causam appellant rem positam in disceptatione
396 II, XIX | controversia; quaestionem autem rem positam in infinita dubitatione;
397 II, XIX | extremum agere ac pronuntiare; rem sane non reconditam; quis
398 II, XIX | docilem et attentum; deinde rem narrare, et ita ut veri
399 II, XXIV | 104] Cum rem penitus causamque cognovi,
400 II, XXV | tribuno plebis alia tum mente rem publicam capessenti P. Africanus
401 II, XXVII | causa et genere cognito rem tractare coepi, nihil prius
402 II, XXVIII | 123] Quam ob rem, si vos quoque hoc idem
403 II, XXXII | multa attulisse, quam ob rem postumo non nato Curium
404 II, XXXVIII| illis suis disputationibus rem defendit quam non probarit,
405 II, XXXVIII| quod habeat, aut quippiam, rem illam quod attingat; extrinsecus
406 II, XXXVIII| 166] Sin ab eo, quod rem attingit, plures sunt argumentorum
407 II, XL | eiusdem et eripere et contra rem publicam largiri pecunias."
408 II, XLVII | fuisset oratio mea. Quam ob rem hoc vos doceo, Sulpici,
409 II, LI | quisque debuerit, aut in rem publicam, tum excitatur,
410 II, LIX | maxima digna sunt; quam ob rem materies omnis ridiculorum
411 II, LXI | claudicanti ex vulnere ob rem publicam accepto et ob eam
412 II, LXIII | ridiculum convertas, quam ob rem ita quis vocetur; ut ego
413 II, LXIV | verbum, non ad sententiam rem accipere videare; ex quo
414 II, LXVII | nobis: homo fatuus, postquam rem habere coepit, est emortuus.
415 II, LXXVI | comparatur: nam ut aliquid ante rem dicamus, deinde ut rem exponamus,
416 II, LXXVI | ante rem dicamus, deinde ut rem exponamus, post ut eam probemus
417 II, LXXX | 326] Narrare vero rem quod breviter iubent, si
418 II, LXXXII | publica dandum caput est nosse rem publicam; ad dicendum vero
419 II, LXXXVI | facias, videris. Sed, ut ad rem redeam, non sum tanto ego"
420 II, LXXXIX | esse confideret. Quam ob rem ne frustra hi tales viri
421 II, XC | mihi reliquit Antonius, rem ipse sumpsit."
422 III, I | consilium; illo senatu se rem publicam gerere non posse,
423 III, I | si, cum suis consiliis rem publicam profligasset, consilium
424 III, II | bonis omnibus; sed ei tamen rem publicam casus secuti sunt,
425 III, III | rostris, in quibus ille rem publicam constantissime
426 III, IV | nosmet ipsi ob amorem in rem publicam incredibilem et
427 III, V | sedem habere possunt, si rem subtraxeris, neque res lumen,
428 III, VIII | Limatus alter et subtilis, rem explicans propriis aptisque
429 III, XVIII | sequamur, nullam umquam rem dicendo expedire possimus.
430 III, XIX | quae ad virtutem, quae ad rem publicam pertinebant, cognitionem
431 III, XX | leges, iura describat, rem publicam regat, omniaque,
432 III, XX | omniaque, ad quamcumque rem pertineant, ornate copioseque
433 III, XXI | adferre potest, quam ob rem voluptas sit summum bonum,
434 III, XXI | sinamus in infulis tantam rem tamquam puerilis delicias
435 III, XXIII | curiam, qui causas, qui rem publicam spectet, opus esse
436 III, XXVI | eloquentiae est amplificare rem ornando, quod valet non
437 III, XXIX | tractatur, cum quid quamque rem sequatur, anquiritur, ut
438 III, XXX | disceptationum omnium nihil sane ad rem pertinet, si qua in re discrepavit
439 III, XXXII | intellegi potest ita se rem habere, ut tu, Crasse, dicis,
440 III, XXXIII | honores adipiscendos et ad rem publicam gerendam nudi veniunt
441 III, XXXV | neque infantiam eius, qui rem norit, sed eam explicare
442 III, XXXVI | desiderat, quaero. Quam ob rem, nisi forte es iam defessus
443 III, XXXVIII| quae aut clariorem faciunt rem, ut illa omnia: inhorrescit
444 III, XLI | Africani "castratam" esse rem publicam, nolo "stercus
445 III, XLI | rei propria deinceps in rem aliam, ut dixi, transferuntur. ~
446 III, LIII | delectatio, tum reditus ad rem aptus et concinnus esse
447 III, LV | 210] Quam ob rem quoniam de ornatu omni orationis
448 III, LIX | scaenicus, sed universam rem et sententiam non demonstratione,
449 III, LXI | Bithyniae rege dixit. Quam ob rem recte vides, Catule; nihil
De partitione oratoria
Caput
450 4 | Quattuor. Earum duae valent ad rem docendam, narratio et confirmatio,
451 20 | haec pars orationis quae rem constituat paene ante oculos,
452 41 | saepe ex paribus. Quam ob rem descriptiones quoque sunt
453 62 | 62] Quam ob rem prius de proposito dicamus,
454 70 | tertium iudiciorum. Quam ob rem de primo primum, si placet,
455 71 | vitiis, vituperanda. Quam ob rem finis alterius est honestas,
456 71 | posita sunt augentur. Quam ob rem ex eis quae ante dicta sunt
457 82 | 82] Quam ob rem omnis vis laudandi vituperandique
458 93 | causis eis quae quamque rem efficiant est videndum.
459 95 | earumve rerum quae ad quamque rem efficiendam pertinent possimus
460 105 | qui per vim multitudinis rem ad seditionem vocavit,'
461 105 | voluntate populi Romani rem gratam et aequam per vim
462 111 | praecipiebantur, quam ob rem aut utilitatem viderentur
463 111 | colligere debebit, quam ob rem et utilia illi quem arguet
464 113 | utilitatis impellit. Quam ob rem sint haec dicta de causis. ~
465 117 | opinione maiorum, qui eam rem totam nisi probassent certe
466 132 | quamque defendet ipse eam rem et sententiam quemvis prudentem
467 134 | confirmatione usus amplificet rem lege laudanda audaciamque
De provinciis consularibus
Caput
468 1 | clarissimum et cum in universam rem publicam, tum etiam erga
469 14 | credi litteris iis, quae rem publicam bene gestam in
470 14 | publicae cognosset, bene rem publicam geri non potuisse,
471 23 | universis. Hic me meus in rem publicam animus pristinus
472 35 | imperatorem incensum ad rem publicam bene gerendam revocare
473 40 | Posteaquam sum penitus in rem publicam ingressus, ita
474 45 | viri, quorum ego consilio rem publicam conservavi et quorum
De re publica
Liber
475 I | cum ita dicunt accedere ad rem publicam plerumque homines
476 I | periculosum sit. quam ob rem neque sapientis esse accipere
477 I | animo praeditis ulla sit ad rem publicam adeundi causa iustior,
478 I | neve ab isdem lacerari rem publicam patiantur, cum
479 I | nulla necessitate premente rem publicam regere nesciant.
480 I | haberetur, dubitationem ad rem publicam adeundi in primis
481 I | existimo, etiamsi qui ipsi rem publicam non gesserint,
482 I | domos nostras quaeque ad rem publicam pertinent? siquidem
483 I | persona hominis gravissimi; rem enim magnam <erat> adsecutus,
484 I | naturae, quae vetat ullam rem esse cuiusquam, nisi eius
485 I | interpretabatur. quam ob rem Tubero semper mihi et doctrina
486 I | vitae vel etiam ad ipsam rem publicam conferre possumus.
487 I | patiuntur. (32) quam ob rem si me audietis adulescentes,
488 I | vel officium puto. quam ob rem ut hae feriae nobis ad utilissimos
489 I | exemplum cui malimus adsimulare rem publicam. ~(Laelius) 'non
490 I | anteferre illis audeo. quam ob rem peto a vobis ut me sic audiatis:
491 I | fueris tenemus. quam ob rem si ut dicis animum quoque
492 I | pecuniae. hanc unam rite rem publicam, id est rem populi,
493 I | rite rem publicam, id est rem populi, appellari putant.
494 I | dominatione solere in libertatem rem populi vindicari, non ex
495 I | putant. hoc errore vulgi cum rem publicam opes paucorum,
496 I | virtute vero gubernante rem publicam, quid potest esse
497 I | difficultas ineundi consilii rem a rege ad plures, error
498 I | esse moderatius; quibus rem publicam tuentibus beatissimos
499 I | vult per se constitutam rem publicam. sin quando aut
500 I | sanguinem gustavit ac totam rem publicam substravit libidini
1-500 | 501-1000 | 1001-1226 |