1-500 | 501-1000 | 1001-1226
(...) Pro Plancio
Caput 1001 2 | idem Laterensis. quam ob rem paulo post de isto plura
1002 2 | viverem, non putaret? quam ob rem non debes is homo et is
1003 1 | sapiens excogitavi quam ob rem viderer maximis benefici
1004 1 | immortalitatem quidem contra rem publicam accipiendam putarem,
1005 1 | consulum recidissent. quam ob rem, si vitae cupiditas contra
1006 1 | si vitae cupiditas contra rem publicam est turpis, certe
1007 3 | loqui prae maerore potuit! O rem cum auditu crudelem tum
Pro Quinctio
Caput 1008 I | certe vix satis habui ut rem tantam, tot controversiis
1009 VI | Quinctius, non recusare. Hic cum rem Gallicanam cuperet revisere,
1010 VII | honoris gratia nomino. Is eam rem quam vehementer vindicandam
1011 IX | diceremus praestitueres; quam rem facile a praetore impetrassent,
1012 X | istam manere suspicionem nos rem iudicari nolle; neque illud
1013 X | memoriae mandetis; etenim rem facilius totam accipietis,
1014 XI | acerrimus adversarius; in hanc rem te, te inquam, testem, Naevi,
1015 XIII | disceptare? possumus ita rem nostram persequi ut hominis
1016 XV | atque ex omnium consuetudine rem ipsam et factum simul Sex.
1017 XVIII | egit ut amicos observantia, rem parsimonia retineret; antiquam
1018 XX | acceperit pro Quinctio cui tu et rem et famam tuam commendare
1019 XXI | per magistratum, nihil ad rem arbitror pertinere. ~"Erat,"
1020 XXI | advocasti. Tametsi nolo eam rem commemorando renovare cuius
1021 XXV | inquam, "sed quid id ad rem?" "Nimirum," inquit, "in
1022 XXV | modo? Docet me eius modi rem et factum simul Sex. Naevi
1023 XXV | passuum conficiuntur. O rem incredibilem! o cupiditatem
1024 XXIX | creditorum existimentur ad rem maxime pertinere. Postea
Pro Rabirio
Caput 1025 3 | 3] Quam ob rem si est boni consulis, cum
1026 4 | 4] Quam ob rem labor in hoc defendendo
1027 4 | Quirites, post hominum memoriam rem nullam maiorem, magis periculosam,
1028 5 | salutem conservandam et ad rem publicam constituendam inluxisse
1029 11 | 11] Quam ob rem uter nostrum tandem, Labiene,
1030 17 | 17] Quam ob rem fateor atque etiam, Labiene,
1031 20 | praetores> praeter Glauciam; qui rem publicam salvam esse vellent,
1032 29 | fudisset atque obsidione rem publicam liberasset, omnia
1033 33 | qu<od insi>nuare in han<c rem publicam pos>sit. Si immorta<lem>
1034 34 | vo<cem> illam consulis: 'qui <rem publicam> salvam esse <vellent>.'
1035 35 | senatum re<ferr>em, vos ad rem publicam <defe>ndendam co<hort>arer,
1036 35 | tribuno pl. suscepta contra rem publicam, non vos ad arma
Pro Rabirio Postumo
Caput 1037 7 | aliquem interemit. quam ob rem neque tu, C. Memmi, hoc
1038 9 | morem novorum iudiciorum in rem publicam inducimus? erat
1039 16 | quaestionem ferenti: 'si qvis ob rem ivdicandam pecvniam cepisset'
1040 25 | 25] Quam ob rem illud maneat et fixum sit
1041 34 | pecuniam Gabinio nisi in rem militarem datam. 'non est,'
1042 34 | creditur nunc.' quam ob rem? 'quia nunc aiunt quod tum
Pro Roscio Amerino
Caput 1043 3 | propterea, quod nondum ad rem publicam accessi, vel ignosci
1044 8 | res reperietur, quam ob rem videantur illi non nihil
1045 20 | medio tolli posse; ad eam rem operam suam pollicentur.
1046 26 | inorata reverterunt. Ac primo rem differre cotidie ac procrastinare
1047 28 | parricidio deferrent, ut ad eam rem aliquem accusatorem veterem
1048 47 | hic Eutychus, et certe ad rem nihil intersit utrum hunc
1049 50 | et urbibus et nationibus rem publicam atque hoc imperium
1050 52 | nunc dicis aliquid quod ad rem pertineat; nam illa, opinor,
1051 60 | diligenter attendere, populo rem indignam videri.
1052 68 | opportune captus ad eam rem; paene dicam, respersas
1053 77 | admiserit. O, di immortales, rem miseram et calamitosam!
1054 88 | postremo, iudices, id quod ad rem mea sententia maxime pertinet,
1055 91 | perstringere unam quamque rem, ut omnes intellegant me
1056 92 | Romae. Verum quid ad rem? et alii multi. Quasi nunc
1057 96 | inquit 'divinare.' Eo rem iam adducam ut nihil divinatione
1058 105 | qui non norat hominem aut rem. At qui ei venit in mentem
1059 106 | simile est Roscios istam rem ad Chrysogonum detulisse;
1060 108 | nihil aliud fecerunt nisi rem detulerunt, nonne satis
1061 111 | In privatis rebus si qui rem mandatam non modo malitiosius
1062 114 | 114] Si hanc ei rem privatim Sex. Roscius mandavisset
1063 114 | atque decideret, inque eam rem fidem suam, si quid opus
1064 114 | ex eo negotio tantulum in rem suam convertisset, damnatus
1065 114 | damnatus per arbitrum et rem restitueret et honestatem
1066 115 | 115] Nunc non hanc ei rem Sex. Roscius mandavit sed,
1067 115 | paululum nescio quid in rem suam convertit sed hunc
1068 116 | adiunxisse qui cum altero rem communicavit. Ad cuius igitur
1069 120 | nihil interesset, utrum eam rem recusares an de maleficio
1070 131 | iudices, L. Sullam, cum solus rem publicam regeret orbemque
1071 141 | etiam potens esse volt? O rem miseram atque acerbam! Neque
1072 141 | nobilitas armis atque ferro rem publicam reciperavit ut
1073 144 | fortunis amplissimis in suam rem convertit, si nulla in re
1074 147 | posse, nihil umquam contra rem tuam cogitasse, et tamen
1075 151 | 151] Ad eamne rem vos reservati estis, ad
1076 151 | reservati estis, ad eamne rem delecti ut eos condemnaretis
1077 153 | vos suscipitis et eam ad rem operam vestram profitemini,
1078 153 | immortalis! quem in locum rem publicam perventuram putetis! ~
Pro Roscio Comoedo
Caput 1079 2 | expensi profert suas in suam rem suo arbitratu scriptas,
1080 8 | debeo; illud vero quod ad rem vehementer pertinet, quaero:
1081 9 | conficis? si etiam, quam ob rem, cum cetera nomina in ordinem
1082 12 | si pareat. Quis in hanc rem fuit arbiter? Vtinam is
1083 20 | est expressa. Qui quam ob rem Roscium similem sui in fraude
1084 21 | 21] Quam ob rem etiam atque etiam considera,
1085 32 | quidam interfecit. In hanc rem,' inquit, 'me cognitorem
1086 40 | quaerebam, id quod vehementer ad rem pertinebat, qua de causa
1087 40 | incredibile est, requiro: Quam ob rem, cum de tota re decidisset
Pro Scauro
Caput 1088 34 | fuisse patricium. quam ob rem se consule neque repelli
Pro Sestio
Caput 1089 1 | senatu, cum bonis omnibus, rem publicam adflictam excitarint
1090 5 | quod ad reum, nihil quod ad rem publicam pertineat praetermissum
1091 12 | fortissimo atque optimo cive, rem publicam defendente, per
1092 12 | quibus hic rebus consulem ad rem gerendam excitarit, quos
1093 15b | quidem vera in universam rem publicam, traductione ad
1094 23 | omnia sua causa facere, rem publicam capessere hominem
1095 24 | summi imperi nomine armati rem publicam contrucidarunt.
1096 24 | adflictam et constrictam rem publicam tradidissent: id
1097 28 | consulis perniciosa potest rem publicam labefactare; quid
1098 31 | qui ante huius tribunatum rem publicam vexarunt delicta
1099 32 | cuiusque consilia contemneres, rem publicam proderes, consulare
1100 33a | tum contra me contraque rem publicam (agebantur) voce
1101 33b | non intellegat universam rem publicam esse deletam?~
1102 37 | rei publicae (respiciens rem gesserat), cum unus in legem
1103 37 | multis et fortibus civibus rem publicam orbaret. meam causam
1104 39 | et civitatis, M. Scaurum, rem frumentariam tralatam sciebat,
1105 41 | meae certi homines ad eam rem positi monuerunt ut esset
1106 44 | neque victi neque victores rem publicam tenere possemus.
1107 44 | ne vestitu quidem defendi rem publicam sissent; a tribuno
1108 46 | aliquem suum vellent, alii rem ipsam publicam atque hunc
1109 47 | sine armis etiam consul rem publicam conservarat. sin
1110 47 | nonne ad servos videtis rem venturam fuisse? an mihi
1111 49 | attingere? servavi igitur rem publicam discessu meo, iudices:
1112 49 | luctuque depuli, et unus rem publicam bis servavi, semel
1113 50 | meam vitam deseruissem, rem publicam prodidissem? in
1114 51 | praecipio, qui dignitatem, qui rem publicam, qui gloriam spectatis,
1115 51 | aliquando necessitas ad rem publicam contra improbos
1116 52 | auxilio bonorum se oppugnare rem publicam dicet illis tacentibus,
1117 53 | illo anno scelere consulum rem publicam esse confectam,
1118 53 | civis erat expulsus is qui rem publicam ex senatus auctoritate
1119 55 | sua Cilicia, quam sibi, si rem publicam prodidisset, pactus
1120 61 | publicae nihil prosit, se civi rem publicam privet. consule
1121 63 | ex malis boni posset in rem publicam pervenire, id utilius
1122 67 | terrarum terminis definisset, rem publicam everti scelere
1123 70 | consulatum reservari, tamen rem talem per alios citius quam
1124 72 | vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur adrodere.
1125 73 | fugisse; qua re, cum absens rem publicam non minus magnis
1126 78 | conlega Fabricio, laesisset rem publicam, sed (tribunicio)
1127 79 | foro magistratum gereret, rem publicam administraret.
1128 81 | excitaturi? fuistisne aliquando rem publicam a funesto latrone
1129 81 | cunctaremini, timeretis, cum rem publicam a facinerosissimis
1130 81 | quidem liberi esse et habere rem publicam cogitaretis, de
1131 83 | aliquando statua huic ob rem publicam interfecto in foro
1132 83 | acerbitate mortis aut animo in rem publicam praeponendus; qui
1133 87 | 87. adiit ad rem publicam tribunus plebis
1134 87 | despecti et contempti tantam rem sustinere non potuissent,
1135 95 | tantaque firmitate animi se in rem publicam fuisse paeniteat;
1136 96a | optimatium'; sic enim dixisti. rem quaeris praeclaram iuventuti
1137 100b | etiam sponte sua contra rem publicam incitantur, boni
1138 103 | diuturnis moverentur, spoliari rem publicam propugnatoribus
1139 104 | dissentiat: nec flagitat rem ullam neque novarum rerum
1140 108 | qui non eius voce maculari rem publicam, seque si eum audiret
1141 110a | et petulante, postea quam rem paternam ab idiotarum divitiis
1142 111 | helluabare, ut, si ego consul rem publicam contra te et gregalis
1143 112 | putavit; nemo fuit qui se non rem publicam mecum simul revocare
1144 114 | omnes illae pestes vexare rem publicam dicebantur, perdidit,
1145 120 | exprimebat. qua enim (vi): ~qui rem publicam certo animo adiuverit,
1146 128 | cuncta ex Italia omnes qui rem publicam salvam vellent
1147 138 | cervicibus tanta munia atque rem publicam sustinent, hi semper
1148 138 | faciant honores, ne attingant rem publicam, patiantur virorum
1149 141 | diiunctos, non deerant qui rem publicam contra populi temeritatem
1150 141 | levitatisque popularis tamen suam rem publicam illam defenderunt, --
1151 141 | videri debeant, deinde ad eam rem publicam tuendam adgressi
1152 143 | innumerabilis alios qui hanc rem publicam stabiliverunt;
1153 143 | existimemus eos qui hanc tantam rem publicam suis consiliis
1154 147 | me reficere et renovare rem publicam. qua re vos obtestor
Pro Sulla
Caput 1155 3 | secernas. Quid enim est quam ob rem abs te Q. Hortensi factum,
1156 7 | inlustrarique deberet. Quam ob rem quid est quod mirere, si
1157 12 | atque animum eximium in rem publicam, tum propter summam
1158 23 | scire ex te pervelim quam ob rem qui ex municipiis veniant
1159 32 | ceteros firmaret imperium; tu rem publicam reprehendis, quae
1160 33 | vastitate Italiam, interitu rem publicam liberavi; ego vitam
1161 44 | tacueris, repente tantam rem ementiare et in eum locum
1162 55 | quis praefuerit nihil ad rem pertinet; sed tamen munere
1163 56 | profecto, Sulla procurante eius rem et gerente plurimis et pulcherrimis
1164 58 | singulari exstiterit in rem publicam nostram officio
1165 70 | fuerunt. Catilina contra rem publicam coniuravit. Cuius
1166 75 | 75] Mitto rem publicam, quae fuit semper
1167 81 | honestavit, quid est quam ob rem consulares qui Catilinae
1168 82 | constantia atque animo in rem publicam dicam quorum tacita
1169 82 | virtutis, plus amoris in rem publicam, plus gravitatis
1170 82 | auctoritate incubuerit ad rem publicam conservandam. ~
1171 85 | nullius litteris de P. Sulla rem ullam ad me esse delatam. ~
1172 86 | 86] Quam ob rem vos, di patrii ac penates,
1173 89 | teneat, aut quid est quam ob rem haec cuiquam vita videatur?
Timaeus
Caput 1174 <LIV2 | terrae sit expers. Quam ob rem mundum efficere moliens
Topica
Caput 1175 29 | efficiatur, quod nullam in aliam rem transferri possit. Ut haec:
1176 45 | qui mancipio dedit ob eam rem se ulla re obligavit? In
1177 51 | ut quaeratur quid ante rem, quid cum re, quid post
1178 51 | quid cum re, quid post rem evenerit. 'Nihil hoc ad
1179 52 | 52] Ante rem enim quaeruntur quae talia
1180 52 | quid eius modi; at post rem: pallor, rubor, titubatio,
1181 53 | enim dico consequentia quae rem necessario consequuntur;
1182 53 | Quidquid enim sequitur quamque rem, id cohaeret cum re necessario;
1183 72 | pertinent; sed tamen totam rem efficiamus, quandoquidem
1184 82 | sunt: Sitne sapientis ad rem publicam accedere. Cognitionis
1185 86 | cohortationes ad defendendam rem publicam, ad laudem, ad
1186 88 | et effectis. Nam si hanc rem illa sequitur, hanc autem
Tusculanae
Liber, Caput 1187 Tusc, I | melius tuemur et lautius, rem vero publicam nostri maiores
1188 Tusc, XIV | magnus leges, instituta, rem publicam non seret? quid
1189 Tusc, XV | publica tot tantosque viros ob rem publicam interfectos cogitasse
1190 Tusc, XXVII | caeleste et divinum ob eamque rem aeternum sit necesse est.
1191 Tusc, XXXVII | in hoc philosophari, cum rem non magnopere philosophia
1192 Tusc, XLI | locis migretur. quam ob rem, sive sensus extinguitur
1193 Tusc, XLI | Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut
1194 Tusc, XLIII | sepultura dicendum existimem, rem non difficilem, is praesertim
1195 Tusc, XLIV | illa sicut acerbissimam rem maeret: 'Vidi, videre quod
1196 Tusc, XLVI | laudandum est quam illi ob eam rem beati. non possum autem
1197 Tusc, 0 | 5 Quam ob rem hortor omnes qui facere
1198 Tusc, 0 | doctus ignorat. Quam ob rem, quoniam quem ad modum dicant
1199 Tusc, 0 | exercitatus et vetus ob eamque rem fortior medicum modo requirens,
1200 Tusc, 0 | pluribus nominibus unam rem declarari volo, sed utor,
1201 Tusc, 0 | doloribus, unam esse omnium rem pulcherrimam, eoque pulchriorem,
1202 Tusc, VI | miseriarum nullum fore. Quam ob rem, quoniam coepimus, tradamus
1203 Tusc, VIII | propter temeritatem male rem gessit, quod est stultitiae,
1204 Tusc, XIV | posse arbitrari. ~'Quam ob rem omnis, cum secundae res
1205 Tusc, XXIII | quidnam dici potest, quam ob rem C. Fabricio tolerabilis
1206 Tusc, XXIV | natura intellecto eo quod rem continet, illud malum, quod
1207 Tusc, XXVIII | intellegi necesse est non rem ipsam causam atque fontem
1208 Tusc, VI | fugiuntque contraria; quam ob rem simul obiecta species est
1209 Tusc, X | minime necessaria ea, quae rem continenti pertractemus. ~[
1210 Tusc, XVIII | locum consistendi. Quam ob rem nihil interest, utrum moderatas
1211 Tusc, XXI | plane enim dicunt, quod ad rem pertineat. Peripateticis
1212 Tusc, XXIII | ut si consul esset, qui rem publicam salvam esse vellent,
1213 Tusc, XXIII | Danais inclinantibus~Summam rem perfecit manu.~
1214 Tusc, XXV | aegritudinem laudare, unam rem maxime detestabilem, quorum
1215 Tusc, III | III. [7] Quam rem antiquissimam cum videamus,
1216 Tusc, V | honeste laudabiliter et ob eam rem bene vivi potest, dum modo
1217 Tusc, V | imaginibusque virtutum ad rem veritatemque traduxeris,
1218 Tusc, V | torqueatur. ~[14] Quam ob rem hoc nunc quaeramus; virtutes
1219 Tusc, VII | docere volunt, si quid ad eam rem pertinet eorum quae ante
1220 Tusc, VII | est; philosophi quamcumque rem habent in manibus, in eam
1221 Tusc, VIII | maiore parte unam quamque rem appellari spectarique dicunt,
1222 Tusc, IX | multa disputat, quam ob rem is, qui torqueatur qui crucietur,
1223 Tusc, XI | idem Peripateticis dicere? Rem enim opinor spectari oportere,
1224 Tusc, XXI | tragicum—quam bonum, nihil ad rem; in hoc enim genere nescio
1225 Tusc, XXV | manat et funditur, quae rem definit, genera dispertit,
1226 Tusc, XXV | Transeat idem iste sapiens ad rem publicam tuendam. Quid eo
1-500 | 501-1000 | 1001-1226 |