(...) Tusculanae
     Liber, Caput
1001     Tusc, XIV    |              quidem non dubium, quin omnia, quae mala putentur, sint
1002     Tusc, XIV    |       minuendum dolorem, sint semper omnia homini humana meditata.
1003     Tusc, XVII   |           animo tanto esse coget, ut omnia, quae possint homini evenire,
1004     Tusc, XVII   |           rursus ad se revertatur et omnia sua complexa nihil quaerat
1005     Tusc, XIX    |      Euphorionis contemnitur. Sentit omnia repentina et necopinata
1006     Tusc, XIX    |          fore, quid adiungit? ~'Haec omnia vidi inflammari,~Priamo
1007     Tusc,  XX    |              sapiens non beatus sit: omnia philosopho digna, sed cum
1008     Tusc, XXI    |           maxime verum sit ad corpus omnia referre sapientem sive,
1009     Tusc, XXI    |             nisi quod expediat, sive omnia referre ad utilitatem suam,
1010     Tusc, XXII   |     vehementius; sed non sunt in hoc omnia. Quamquam hostium repens
1011     Tusc, XXII   |            nihil aliud reperias nisi omnia videri subita maiora, et
1012     Tusc, XXII   |         Andromacha deplorare: ~'Haec omnia vidi...', ~Sed iam decantaverant
1013     Tusc, XXVI   |            levaretur. ~[63] Sed haec omnia faciunt opinantes ita fieri
1014     Tusc, XXVII  |                     XXVII. [64] Haec omnia recta vera debita putantes
1015     Tusc, XXXI   |          debito. Sunt etiam qui haec omnia genera consolando colligant—
1016     Tusc, XXXI   |             fere nos in Consolatione omnia in consolationem unam coniecimus;
1017     Tusc, XXXIV  |    adflictari, desperare. ~[84] Haec omnia definiunt Stoici, eaque
1018     Tusc,  II    |           facile ut appareat nostros omnia consequi potuisse, simul
1019     Tusc,   V    |           intento opus est animo, ne omnia dilabantur, si unum aliquid
1020     Tusc, XVI    |            optineret, 'hominem frugi omnia recte facere'. Quod idem
1021     Tusc, XVII   |             mente vix constes? eaque omnia aut nimis tristia aut nimis
1022     Tusc, XXIV   |              Bene igitur nostri, cum omnia essent in moribus vitia,
1023     Tusc, XXVI   |              divina imitetur, humana omnia inferiore virtute ducat.
1024     Tusc, XXVI   |        nimium esse possit? Sunt enim omnia ista ex errorum orta radicibus,
1025     Tusc, XXVIII |              sedatum, gravem, humana omnia spernentem illum esse, quem
1026     Tusc, XXXVIII|          boni et beati volumus esse, omnia adiumenta et auxilia petamus
1027     Tusc,   I    |     avunculus tuus, Brute, sustulit, omnia, quae cadere in hominem
1028     Tusc,   I    |              se pertinere. Nos autem omnia adversa cum venientia metu
1029     Tusc,  IV    |       motusque tractabantur, et unde omnia orerentur quove reciderent,
1030     Tusc,  VI    |     inflammatum et furentem videmus, omnia rabide adpetentem cum inexplebili
1031     Tusc,  VI    |            est qui vim fortunae, qui omnia humana, quae cuique accidere
1032     Tusc, VII    |           quae conveniunt, congerunt omnia, etsi alio loco disputata
1033     Tusc, VII    |          fortunam semper armatus, ut omnia praesidia haberet in se
1034     Tusc, VIII   |           malis omnibus urgeatur, ut omnia advorsa sint in fortuna,
1035     Tusc, XII    |         inquit 'ex se ipso apta sunt omnia, quae ad beate vivendum
1036     Tusc, XIV    |             homini accidere possunt, omnia parva ducens, qualem sapientem
1037     Tusc, XIV    |         sapientem esse volumus, nisi omnia sibi in se posita censebit?
1038     Tusc, XIV    |            minitante per litteras se omnia quae conarentur prohibiturum
1039     Tusc,  XV    |             libidoque versetur, quae omnia cum consilio et ratione
1040     Tusc,  XV    |              id, quod laudabile sit, omnia referre, quae agit quaeque
1041     Tusc,  XV    |         quaeque sentit? refert autem omnia ad beate vivendum; beata
1042     Tusc, XVIII  |            desit, nihil obstet; ergo omnia profluenter absolute prospere,
1043     Tusc,  XX    |      concupierat, ne tum quidem, cum omnia se posse censebat, consequebatur. ~[
1044     Tusc,  XX    |          noctu ad eas ventitabat, ut omnia specularetur et perscrutaretur
1045     Tusc, XXIII  |        cylindro. ~[65] Ego autem cum omnia conlustrarem oculis—est
1046     Tusc, XXIII  |          contineri necesse est. Hinc omnia quae pulchra honesta praeclara
1047     Tusc, XXIV   |         tamquam seminum, unde essent omnia orta generata concreta,
1048     Tusc, XXIV   |              maria sustineantur, qua omnia delata gravitate medium
1049     Tusc, XXVIII |          constanter graviter honeste omnia, nihil ita exspectare quasi
1050     Tusc, XXVIII |            novum accidisse videatur, omnia ad suum arbitrium referre,
1051     Tusc, XXXI   |      honestatem sic complectitur, ut omnia quae sine ea sint, longe [
1052     Tusc, XXXIV  |            hoc non videt, desideriis omnia ista condiri ? Darius in
1053     Tusc,  XL    |        requiret. Congerantur in unum omnia, ut idem oculis et auribus
1054     Tusc, XLI    |            ducunt, in animo reponunt omnia. ~[120] Quorum controversiam