Brutus
Caput 1 311 | recuperanda re publica et crudelis interitus oratorum trium, Scaevolae
De divinatione
Liber, Par. 2 I, 57 | subveniret, quod sibi a caupone interitus pararetur; eum primo, perterritum
3 II, 170 | exedet. Non ergo omnium interitus atque ortus natura conficiet,
De fato
Caput 4 34 | luderem, nec Hecubam causam interitus fuisse Troianis, quod Alexandrum
De haruspicum responso
Caput 5 54 | viros nisi aut universus interitus aut victoris dominatus ac
6 61 | est inferior gradus aut interitus aut servitutis; quo ne trudamur
De legibus
Liber, Caput 7 I, 31 | asperitate, tum quod naturae interitus uidetur sequi;
De officiis
Liber, Caput 8 II, 181 | 20] At vero interitus exercituum, ut proxime trium,
9 II, 184 | paret cum maxime mortuo interitus declarat, quantum odium
De re publica
Liber 10 I | potentia principum oritur interitus principum, sic hunc nimis
11 II | quo illi a se invidiam interitus Romuli pellerent, in contione
In Catilinam
Oratio, Caput 12 III, 24 | attulit non tam ipsius interitus rei publicae luctum quam
In L. Calpurnium Pisonem
Caput 13 XVII | viae, an exercitus nostri interitus ferro, fame, frigore, pestilentia?
14 XXXVII | fuisset Aetoliae repentinus interitus, exercitum dimisisti, neque
Laelius de amicitia
Caput 15 14 | autem illa veriora, ut idem interitus sit animorum et corporum
Philippicae
Oratio, Caput 16 II, 27 | Cn. Domitium non patris interitus, clarissimi viri, non avunculi
17 II, 88 | tuum de auspiciis iudicium interitus Caesaris sustulit? Sed incidi
18 III, 19 | existimare omnes poterunt et interitus mei et perditissimorum consiliorum
19 III, 19 | ut dicitur, incitavi. Nam interitus quidem tui quis bonus non
20 IX, 7 | grave fuisse, ut legati interitus honoris memoriam consecutus
21 XIV, 11 | periculis servitutis atque interitus liberati sumus. Etenim cui
Pro Milone
Caput 22 1 | defensionem dedit, is causam interitus quaerendam, non interitum
Pro Plancio
Caput 23 1 | gravis adversarios paratos, interitus nullos esse ultores videbam. ~
24 2 | propositis cum, si victus essem, interitus rei publicae, si vicissem,
Tusculanae
Liber, Caput 25 Tusc, XXIX | quidem) igitur. est enim interitus quasi discessus et secretio
26 Tusc, XXXVI| non possumus, quin tantus interitus in morte sit, ut ne minima
27 Tusc, XLIV | durum hoc sane; talis enim interitus non est sine gravi sensu;
28 Tusc, X | valitudo, debilitas, caecitas, interitus patriae, exilium, servitus
29 Tusc, XVIII| quidem nisi fit, virtutum interitus consequetur. Nam in quem
30 Tusc, XXIV | loquentis origo, quae vita, qui interitus quaeque ex alio in aliud
|