De inventione
   Liber, Caput
 1       II, 125  |           contra dici possit, tum ad iudicis officium revertentem et


De officiis
   Liber, Caput
 2       II, 212  |    consuetudo, fert etiam humanitas. Iudicis est semper in causis verum
 3      III, 294  |           personam amici, cum induit iudicis. Tantum dabit amicitiae,
 4      III, 295  |              accepimus morem rogandi iudicis, si eum teneremus, qvae
 5      III, 321  |      contineretur; in iis magni esse iudicis statuere, praesertim cum


De oratore
   Liber, Caput
 6       II, XXIV |          aequitate, meam, adversari, iudicis. Qui locus est talis, ut
 7       II, XXV  |            et in sensum et in mentem iudicis intrare non potest, ante
 8       II, XLIII|             potest inflammari animus iudicis acri et vehementi quadam
 9       II, LIII |            orationis non cognitionem iudicis, sed magis perturbationem


De partitione oratoria
   Caput
10  11            |             saevitiam aut clementiam iudicis, in suasione autem aut spem
11 117            |             bono et firmo sine vitio iudicis non posse non credi; atque
12 123            | describendoque verbo magis ad sensum iudicis opinionemque penetrarit,
13 137            |        calumniae retrahatur in odium iudicis cum quadam invidiosa querela.


Philippicae
   Oratio, Caput
14        V,  14  |        quaestioni praeerit, Graeculi iudicis modo palliati, modo togati?


Pro Caecina
   Caput
15   6            |        operam amici, sed severitatem iudicis ac vim requirit.
16   7            |          iudicio sine ulla religione iudicis condemnatur; qui per tutelam
17  65            |           calumniatoris esse bonique iudicis voluntatem scriptoris auctoritatemque
18  97            |        cuiusquam aut magistratus aut iudicis aut periti hominis aut imperiti


Pro Cluentio
   Caput
19   2            |   corrumpendis exercitati, tum autem iudicis, Staieni familiaritatem
20   2            |        uteretur cupidiore quam fides iudicis postulabat.
21   1            |              159. Est enim sapientis iudicis cogitare tantum sibi a populo


Pro Fonteio
   Caput
22  23            |         ingeniosi et periti et aequi iudicis has partis esse existimatis
23  23            |           suo ponderandam sapientiam iudicis, <videte> ne multo vestrae


Pro Milone
   Caput
24                |            patronus, avunculus huius iudicis nostri, fortissimi viri,


Pro Plancio
   Caput
25                |      clarissimi cives nomen editicii iudicis non tulerunt, cum ex cxxv


Pro Quinctio
   Caput
26        I       |         cuiusquam gravitas et virtus iudicis consoletur. Certe aut apud
27    XVIII       |    adversarii perterrebit quam fides iudicis consolabitur? Vixit enim


Pro Rabirio Postumo
   Caput
28  12            |             Vbi est igitur sapientia iudicis? in hoc, ut non solum quid


Pro Roscio Comoedo
   Caput
29  45            |          propter fidem et religionem iudicis testis compararit? quem