Brutus
Caput 1 1 | coniunctione me privatum videbam et interitu talis auguris dignitatem
2 125 | damnum enim illius immaturo interitu res Romanae Latinaeque litterae
3 308 | armis; sed oratorum aut interitu aut discessu aut fuga—nam
4 330 | rei publicae, sin secus, interitu ipso testimonium meorum
De finibus
Liber, Par. 5 III, | diligenda, alienari autem ab interitu iisque rebus, quae interitum
6 V, 39 | satis argomenti est ab interitu naturam abhorrere; idque
De officiis
Liber, Caput 7 I, 32 | tertium, quod de Hippolyti interitu iratus optavit; quo impetrato
8 II, 177 | Est Dicaearchi liber de interitu hominum, Peripatetici magni
De oratore
Liber, Caput 9 III, VI | verba seiungunt, quorum sine interitu fieri neutrum potest, non
De re publica
Liber 10 VI | fuit et obruitur hominum interitu et oblivione posteritatis
In Catilinam
Oratio, Caput 11 I, 9 | consilio, qui de nostro omnium interitu, qui de huius urbis atque
12 III, 23 | crudelissimo ac miserrimo interitu [erepti]; sine caede, sine
Philippicae
Oratio, Caput 13 II, 6 | me dicere ingratum? An de interitu rei publicae queri non debui,
14 V, 8 | hae leges esse ratae sine interitu legum reliquarum? Eccui
Pro Caelio
Caput 15 58 | parato; cuius perceleri interitu esse ab hoc comprobatum
Pro Cluentio
Caput 16 1 | cum et de suo et de uxoris interitu clamaret testamentumque
Pro Marcello
Caput 17 | paucos redactam paene ab interitu vindicasti. ~
Pro Milone
Caput 18 2 | potestas esset erepta, de eius interitu quis potest credere senatum
19 4 | servasset, quis tandem de interitu meo quaestionem tulisset? ~
20 1 | Nempe haec est quaestio de interitu P. Clodi. Fingite animis—
21 4 | centesima lux est haec ab interitu P. Clodi, et (opinor) altera.
Pro Scauro
Caput 22 45a | Hispania ulterior Scipionum int<eritu>. ~
Pro Sestio
Caput 23 51 | iudices, perdidissetis, si meo interitu senatui populoque Romano
24 69 | sustinere, initur consilium de interitu Cn. Pompei. quo patefacto
Pro Sulla
Caput 25 33 | civis, vastitate Italiam, interitu rem publicam liberavi; ego
Tusculanae
Liber, Caput 26 Tusc, XXXVII| animante deleto et facto interitu universo illud animal, quod
27 Tusc, XXVI | animis haberemus, omnis bonos interitu suorum quam gravissime maerere
28 Tusc, XXXIV | scholae sunt de exilio, de interitu patriae, de servitute, de
29 Tusc, XIX | quod Marius, talis viri interitu sex suos obruere consulatus
|