Academica
   Liber, Caput
 1        I,   2   |         hominis idem bonum esse censent; apud nostros autem non


De divinatione
   Liber, Par.
 2        I, 82    |       quid sit futurum, aut non censent esse suae maiestatis praesignificare
 3       II, 222   |     solum, sed etiam verum esse censent, perinde utcumque temperatus
 4       II, 233   |      nunc floret, Cratippi, qui censent esse in mentibus hominum
 5       II, 234   |       quid sit futurum, aut non censent esse suae maiestatis praesignificare
 6       II, 252   |       longe est! Divinos animos censent esse nostros, eosque esse


De fato
   Caput
 7  45             |   utrique adprobant, sed alteri censent, quibus in rebus, cum causae


De finibus
   Liber, Par.
 8      III,       |  convenienter naturae. sic enim censent, oportunitatis esse beate
 9      III,       |                64] mundum autem censent regi numine deorum, eumque
10      III,       | Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere,
11        V,  35   |         Vacuitatem doloris alii censent primum ascitam et primum


De legibus
   Liber, Caput
12        I,  36   |  dicuntur. Nec enim satis fieri censent huic loco qui nunc est in


De officiis
   Liber, Caput
13        I, 120   |         probentur, magis decere censent sapientes sensim diluere
14       II, 171   |        sit, id etiam utile esse censent, itemque quod honestum,
15      III, 368   |       et quidem summa (sic enim censent), cum honestate pugnabit.


De re publica
   Liber
16        I        |      melius, quoniam deos omnis censent unius regi numine; sive


Cato Maior de senectute
   Caput
17   4             |        quidam minuti philosophi censent, nihil sentiam, non vereor,


Orator
   Caput
18 197             |   animadvertunt et iucunda sibi censent, verba dico, et sententias,
19 199             |         extremis; plerique enim censent cadere tantum numerose oportere
20                 |          in] quem optime cadere censent veteres; ego non plane reicio,


Topica
   Caput
21  78             |      ipsi velint; nec solum eos censent esse talis qui in honoribus


Tusculanae
   Liber, Caput
22     Tusc,  IX   |  extingui. qui discedere animum censent, alii statim dissipari,
23     Tusc, XLV   |        eamque optumam illi esse censent sepulturam. permulta alia
24     Tusc, XIII  |        malo aegritudinem effici censent, sed insperato et necopinato
25     Tusc, XXII  | sententia; qui tum aegritudinem censent existere, si necopinato
26     Tusc,  VI   |     metum et aegritudinem nasci censent, metum futuris, aegritudinem
27     Tusc, VII   |    omnes perturbationes iudicio censent fieri et opinione. Itaque
28     Tusc, XXVIII|    accidere, qui illa mala esse censent, ferenda tamen aequo animo
29     Tusc, XLI   |          ei tamen semper beatum censent esse sapientem, quid tandem