Brutus
Caput 1 36 | copiam; et, ut opinio mea fert, sucus ille et sanguis incorruptus
De finibus
Liber, Par. 2 III, | Caepionem, qui, ut opinio mea fert, in principibus iam esset,
De inventione
Liber, Caput 3 I, 7 | quemadmodum nostra quidem fert opinio, oratoris ars et
De lege agraria
Oratio, Caput 4 II, 77 | si ita commodum vestrum fert, conivebo. Sed si v hominum
De officiis
Liber, Caput 5 II, 212 | multitudo, patitur consuetudo, fert etiam humanitas. Iudicis
6 II, 240 | iniuriam, et meminit et prae se fert dolorem suum, nec, si plures
De oratore
Liber, Caput 7 II, XL | consuetudinis causa huius mortem tam fert familiariter: quid si ipse
8 III, LIX | quae prae se motum animi fert, omnis movet; isdem enim
De partitione oratoria
Caput 9 54 | graviora sunt quam causa fert, diligenter quid quemque
De re publica
Liber 10 I | praeposuit, ut opinio mea fert, effecero.' ~(71) Tum Laelius: '
11 II | nec vero cum venit prae se fert aut qui sit aut unde veniat
12 VI | incitari possunt, et natura fert, ut extrema ex altera parte
In L. Calpurnium Pisonem
Caput 13 Fr | neque enim hoc mea natura fert nec municipi, praesertim
Philippicae
Oratio, Caput 14 VI, 11 | novis adversabatur; iam fert in oculis, posteaquam ipsum
15 XIII, 47 | consules, contra quos arma fert, quam Caesar, cuius patris
Pro Caecina
Caput 16 85 | mea consuetudo defendendi fert videbitur, sic existimetis;
Pro Cluentio
Caput 17 1 | vitae, nemo vestrum, ut mea fert opinio, ignorat. His Fabriciis
18 4 | venisset et, ut aetas illa fert, sibi tum non pepercisset,
Pro Flacco
Caput 19 29 | est iniuria? At moleste fert civitas. Credo; avolsum
Pro Fonteio
Caput 20 41 | oratio hominis, ut opinio mea fert, nostrorum hominum longe
Pro Plancio
Caput 21 2 | cupiditatis suspicione prae se fert facile declarat non fuisse
22 2 | potueris quod, ut opinio mea fert, ne incipies quidem, per
Pro Quinctio
Caput 23 XVIII | utar verbis quam natura fert, aut levioribus quam causa
Pro Scauro
Caput 24 21 | ut mea ratio et cogitatio fert, posita et constituta, nullam
Tusculanae
Liber, Caput 25 Tusc, XX | cernentur, cum, quo natura fert, liber animus pervenerit. ~
26 Tusc, 0 | summum, ut iam, quod natura fert in omnibus fere rebus, senescat
27 Tusc, 0 | enim accepimus. Quo modo fert apud eum Prometheus dolorem,
28 Tusc, XXXIII| non multum, ut opinio mea fert, mentiente. Quis est enim
29 Tusc, VI | futura timet, verum etiam fert sustinetque praesentia—adde
30 Tusc, XIX | a bono populo] repulsam fert)—sed tamen utrum malles
|