De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 10 |      argomenti et esse deos et eos consulere rebus humanis, quod esse
 2        I, 117|            administrari, eosdemque consulere rebus humanis, nec solum
 3       II, 133|            ne quando intermitterem consulere rei publicae, nulla maior


De finibus
   Liber, Par.
 4        V,  38|        inruunt, tum se optime sibi consulere arbitrantur. itaque dicunt


De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
   Caput
 5  18          | negotiantur, quibus vos absentibus consulere debetis, partim eorum in


De inventione
   Liber, Caput
 6        I,  69|          quam victoriae Thebanorum consulere decuit, quid hunc tanta
 7       II,  88|          dicet suo quemque officio consulere oportere; nec, si ille peccasset,
 8       II, 174|         cum incolumitati videbimur consulere, vere poterimus dicere nos


De lege agraria
   Oratio, Caput
 9      III,   3|         diligenter Rullum sua lege consulere ut facile appareat eam legem


De legibus
   Liber, Caput
10       II,  95|            regi, et eosdem hominum consulere generi, et posse nobis signa


De officiis
   Liber, Caput
11       II, 182|          habent et bene rebus suis consulere arbitrantur, aut cuius opes
12       II, 235|          rem publicam gubernabunt, consulere debebunt ut earum rerum
13      III, 291|           quod erat utile, patriae consulere, id erat ita honestum, ut
14      III, 303|        Quid ais? tu, cum hominibus consulere debeas et servire humanae


De provinciis consularibus
   Caput
15  30          |         aliud vellet, rei publicae consulere oporteret? ~Ego vero sic
16  47          |           hoc tempore rei publicae consulere, inimicitias in aliud tempus


De re publica
   Liber
17      III     |         praecipit parcere omnibus, consulere generi hominum, suum cuique


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
18       VI     |           implorarem; sibi quemque consulere oportere. Atque haec dicere


Laelius de amicitia
   Caput
19  50          |      universos tueri iisque optime consulere soleat; quod non faceret


Philippicae
   Oratio, Caput
20       II,  51|      Caesari, si sana mente esset, consulere velletis, tum iste venditum
21      III,  33|       voluissem, nunc rei publicae consulere non possem. Hanc vero nactus
22      XII,  19|          certe, patres conscripti, consulere debetis. Parcite oculis


Pro Fonteio
   Caput
23  17          | antiquissimis sociis et credere et consulere malitis, an eis quibus neque


Pro Plancio
   Caput
24   3          |       ornando ordinem se ornare et consulere liberis suis arbitrabantur. ~


Pro Quinctio
   Caput
25       VI     |       famae fortunisque P. Quincti consulere et adventum eius exspectare;
26     XVII     |           tua re, cum tempus erat, consulere oblitus es; quaero abs te,


Pro Sulla
   Caput
27  25          |             populi utilitati magis consulere quam voluntati, nemini cedere,
28  62          |   calamitate fratris sui fuisse ut consulere voluerit fratri, cum re