De divinatione
   Liber, Par.
 1       II, 139    |          vel omnis potius in ea cogitatio et cura ponenda; tantum


De inventione
   Liber, Caput
 2       II, 163    |       et splendida propositione cogitatio atque administratio; fidentia


De officiis
   Liber, Caput
 3        I,  19    |   nostra continere. Omnis autem cogitatio motusque animi aut in consiliis
 4        I, 132    | cogitationis, alteri appetitus. Cogitatio in vero exquirendo maxime
 5        I, 156    |       eloquentia cogitare, quod cogitatio in se ipsa vertitur, eloquentia
 6       II, 164    |          in qua omnis mea cura, cogitatio, opera poni solebat, nulla


De oratore
   Liber, Caput
 7        I, XXXIII |        orationem commentatio et cogitatio facile vincit, hanc ipsam
 8      III, XLI    |         est in utroque deformis cogitatio similitudinis; nolo esse


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
 9       II,  17    |      Cui spes omnis et ratio et cogitatio pendet ex fortuna, huic


Philippicae
   Oratio, Caput
10       II, 116    |        memoria, litterae, cura, cogitatio, diligentia; res bello gesserat,
11        X,   4    |      est iste tuus sensus, quae cogitatio, Brutos ut non probes, Antonios
12        X,  23    |        patres conscripti, omnis cogitatio, tota mens auctoritatem


Post reditum in senatu
   Caput
13  30              | remunerabor? cuius omnis ratio, cogitatio, totus denique tribunatus


Pro Marcello
   Caput
14   2              |       ea vix cuiusquam mens aut cogitatio capere possit, amens sim:


Pro Murena
   Caput
15  45              |    Adiungitur enim accusationis cogitatio, non parva res sed nimirum


Pro Plancio
   Caput
16   1              |   confidis; alia te ratio, alia cogitatio ad spem huius opprimendi


Pro Scauro
   Caput
17  21              |       si erunt, ut mea ratio et cogitatio fert, posita et constituta,


Tusculanae
   Liber, Caput
18     Tusc, XXII   |      multo difficilior occurrit cogitatio, multo obscurior, qualis
19     Tusc,   0    |     imperandi genus; atque haec cogitatio, quid patientia, quid fortitudine,
20     Tusc, XVI    |      quam perpetua in omni vita cogitatio nihil esse quod non accidere
21     Tusc, XVI    |    accidere diu cogitavit, quae cogitatio una maxime molestias omnis
22     Tusc, XVIII  |     huiusne vitae propositio et cogitatio aut Thyestem levare poterit
23     Tusc, XXII   |          quorum animis diuturna cogitatio callum vetustatis obduxerat. ~[
24     Tusc, XXV    |   admonetque esse hominem, quae cogitatio magno opere luctum levat,
25     Tusc, XXX    |         neque de eo, qui dolet? Cogitatio igitur diuturna nihil esse
26     Tusc, XXXV   |        neque alium pudor, alium cogitatio, alium satietas deterreret. ~
27     Tusc, XXV    |   gaudio compleatur. Ipsa enirn cogitatio de vi et natura deorum studium
28     Tusc, XXXVIII|       cogitare. Sapientis autem cogitatio non ferme ad investigandum