Brutus
   Caput
 1  36               |    aetatem oratorum fuit, in qua naturalis inesset, non fucatus nitor. ~
 2  93               |         solum sed etiam animi et naturalis quidam dolor dicentem incendebat
 3 111               |         recti, gravitas summa et naturalis quaedam inerat auctoritas,


De divinatione
   Liber, Par.
 4        I, 110     |         110 Altera divinatio est naturalis, ut ante dixi; quae physica
 5        I, 116     |       quaedam exoritur, neque ea naturalis, sed artificiosa somniorum [
 6        I, 127     |        Quod et ii vident, quibus naturalis divinatio data est, et ii,
 7       II, 167     |        distantium rerum cognatio naturalis appareat) - demus hoc: nihil
 8       II, 276     |          rebus futuris et causas naturalis habebat, an, et ut videretur


De fato
   Caput
 9   9               | propensiores sunt propter causas naturalis et antecedentis, idcirco
10  14               |        in omnibus; sed tamen, si naturalis est causa, cur in mari Fabius
11  23               |          a corporibus individuis naturalis motus avellere. Acutius
12  32               |        enim differt, utrum causa naturalis ex aeternitate futura vera


De finibus
   Liber, Par.
13      III,         |   communis hominum inter homines naturalis sit commendatio, ut oporteat
14       IV,  10     |      oportet, ut prima appetitio naturalis postulat, haec diligere
15       IV,  13     |       nos, est quaedam appetitio naturalis ea, quae secundum naturam


De legibus
   Liber, Caput
16        I,  16     |         coniunctio hominum, quae naturalis societas inter ipsos. His
17        I,  31     |       tamen habet quiddam simile naturalis boni; le<n>itatis enim et


De oratore
   Liber, Caput
18       II, LXXXVIII|        memoria est, si est nulla naturalis; sed certe, si latet, evocanda
19      III, XXIX    |         cum, quae forma et quasi naturalis nota cuiusque sit, describitur,
20      III, XXXI    |          dicitur, exsistit ex re naturalis quidam splendor in verbis.


De partitione oratoria
   Caput
21  54               |           omninoque semper quasi naturalis et non explanata oratio,


De re publica
   Liber
22        I          |        non tam inbecillitas quam naturalis quaedam hominum quasi congregatio;


Cato Maior de senectute
   Caput
23   1               |        cuius est fortasse quidam naturalis modus), non intellego ne


Tusculanae
   Liber, Caput
24     Tusc, XIX     |          movetur, eaque ei demum naturalis est sedes, cum ad sui simile
25     Tusc, XIX     |    extirpandas putamus, non modo naturalis esse dicunt, sed etiam utiliter
26     Tusc, XXXV    |      nisi voluntariam. Etenim si naturalis amor esset, et amarent omnes
27     Tusc, XXXVII  |      ratione? Quo modo autem, si naturalis esset ira, aut alius alio