Brutus
Caput
1 100 | causam credo fuisse, quod Fannius in mediocribus oratoribus
2 100 | reticuisset Gracchus, cum ei Fannius de Menelao Maratheno et
3 100 | obiecisset; praesertim cum Fannius numquam sit habitus elinguis.
4 101 | 101] Alter autem C. Fannius M. filius, C. Laeli gener,
5 299 | ut ait in historia sua C. Fannius, existumari velim. ~Ut voles,
De haruspicum responso
Caput
6 12 | Q. Metellus Scipio, C. Fannius, M. Lepidus, L. Claudius
De oratore
Liber, Caput
7 II, LXVII| 270] In hoc genere Fannius in annalibus suis Africanum
8 III, XLVII| A quo numero exorsus est Fannius: "si, Quirites, minas illius."
Laelius de amicitia
Caput
9 5 | Laelium loqui ipsum putes. C. Fannius et Q. Mucius ad socerum
10 6 | 6] Fannius: Sunt ista, Laeli; nec enim
11 15 | me sapientiae, quam modo Fannius commemoravit, fama delectat,
12 16 | 16] Fannius: Istuc quidem, Laeli, ita
13 16 | cum tecum agere conarer, Fannius antevertit. Quam ob rem
14 17 | res est et sumus, ut dixit Fannius, otiosi. Sed quis ego sum?
15 25 | 25] Fannius: Nos autem a te potius;
16 25 | accuratam orationem Phili! ~Fannius: Facile id quidem fuit iustitiam
17 32 | quid ad haec forte vultis. ~Fannius: Tu vero perge, Laeli; pro
Philippicae
Oratio, Caput
18 XIII, 13 | L. Paulus, Q.Thermus, C. Fannius, quorum habetis cognitam
Pro Roscio Comoedo
Caput
19 2 | progrediar. Si tabulas C. Fannius accepti et expensi profert
20 14 | stipulata sit. Datam non esse Fannius confitetur, expensam latam
21 21 | Incredibile est. Quem ad modum, si Fannius Roscium fraudasse diceretur,
22 27 | dissolutus et bonitate adfluens Fannius Roscio. Sic puto.
23 42 | Certe. Quis erat petitor? Fannius. Quis reus? Flavius. Quis
24 42 | exspectabis? petitorem? Fannius est; contra se numquam testimonium
25 48 | cogitare coepit: 'quoniam Fannius a me petit HS iccc, petam
26 56 | repromissione nihilo minus id Fannius societati, hoc est Roscio,
|