Brutus
Caput
1 308 | minus saepe Pomponius, raro Carbo, semel aut iterum
De divinatione
Liber, Par.
2 II, 177 | nulla constantia, nullo raro tempore videmus effici,
3 II, 194 | portenta sunt. Nam si, quod raro fit, id portentum putandum
De fato
Caput
4 Fr | Scipioni acupenser, qui admodum raro capitur, sed est piscis,
De inventione
Liber, Caput
5 I, 43 | soleat an insolenter et raro; postea homines id sua auctoritate
6 I, 80 | potuit?" Aut si id, quod raro fit, fieri omnino negatur,
7 II, 49 | atque inlustratur maxime raro inducendis locis communibus
De legibus
Liber, Caput
8 II, 66 | salubritatem hanc sequor; raro autem licet. Sed nimirum
De officiis
Liber, Caput
9 I, 136 | ad hoc genus castigandi raro invitique veniemus, nec
De oratore
Liber, Caput
10 II, V | tempus in tanto otio, quod et raro datur et nunc peroptato
11 II, XXV | sunt omnia, et de ambitu raro illud datur, ut possis liberalitatem
12 II, XXV | deliberationibus plerumque ex futuri, raro ex instantis aut acti.
13 III, XXXVIII| quam nostrae; sed tamen raro habet etiam in oratione
14 III, LII | frequenter, interdum factis, raro autem etiam pervetustis.
In Vatinium
Caput
15 36 | horum aliquid in aliis: raro, sed tamen factum est ut
Laelius de amicitia
Caput
16 64 | praestiterit, hunc ex maxime raro genere hominum iudicare
Orator
Caput
17 80 | sunt in propriis, nisi quod raro utimur.
18 221 | non frequenter verum etiam raro in veris causis aut forensibus
19 226 | clausulis interponit se raro numerosa comprehensio; quam
Pro Quinctio
Caput
20 XVI | XVI. Itaque maiores nostri raro id accidere voluerunt, praetores
Pro Roscio Amerino
Caput
21 38 | singulari maleficio, quod ita raro exstitit, ut, si quando
Pro Sestio
Caput
22 77b | discessione contionis, vix sero et raro ad manus pervenitur: nullo
Tusculanae
Liber, Caput
23 Tusc, 0 | viro concessum est, idque raro, eiulatus ne mulieri quidem.
24 Tusc, XXVIII | est ea quidem utilior, sed raro proficit neque est ad volgus
25 Tusc, XXXV | habent, nec tam multa et raro vident, cum in sua rura
|