Brutus
   Caput
 1 278              |           et querelas solet? nulla perturbatio animi, nulla corporis, frons


De divinatione
   Liber, Par.
 2       II, 227    |         cum sit tum serenitas, tum perturbatio caeli, estne sanorum hominum


De finibus
   Liber, Par.
 3       II,        | arbitrabimur? nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur,
 4      III,        |           dicunt pãyow. sit igitur perturbatio, quae nomine ipso vitiosa


De inventione
   Liber, Caput
 5       II,  19    |           sit amoris, quanta animi perturbatio ex iracundia fiat aut ex


De re publica
   Liber
 6       II         |           subito exorta est maxima perturbatio et totius commutatio rei


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
 7       Fr         |     Cusanus 3 et Quint. IX. 3, 47: Perturbatio istum mentis et quaedam


Philippicae
   Oratio, Caput
 8       II, 108    |           inde reditus Romam, quae perturbatio totius urbis! Memineramus
 9     VIII,   3    |           enim aliud tumultus nisi perturbatio tanta, ut maior timor oriatur?


Pro Cluentio
   Caput
10   3              |         coniciebantur; timor eius, perturbatio, suspensus incertusque vultus,


Pro Murena
   Caput
11  89              |           lamentatio, quanta autem perturbatio fortunae atque sermonis,


Tusculanae
   Liber, Caput
12     Tusc, VII    |          perturbatus. At aegritudo perturbatio est animi: semper igitur
13     Tusc,  XI    |     partibus plures. Nam cum omnis perturbatio sit animi motus vel rationis
14     Tusc, XIII   |         est miseria? Nam cum omnis perturbatio miseria est, tum carnificina
15     Tusc, XXVI   |           illa gravis aegritudinis perturbatio. ~[62] Ex hac opinione sunt
16     Tusc, XXIX   |            ego illum plus quam me; perturbatio vitae, si ita sit, atque
17     Tusc,  VI    |         Zenonis haec definitio, ut perturbatio sit, quod  pa/qoj ille dicit,
18     Tusc, XXI    |         puto; ita enim definit, ut perturbatio sit aversa <a> ratione contra
19     Tusc, XXI    |          commotio, vel brevius, ut perturbatio sit adpetitus vehementior,
20     Tusc, XXVIII |            60] Sed omnis eius modi perturbatio animi placatione abluatur
21     Tusc, XXXV   |               sed ut haec omittas, perturbatio ipsa mentis in amore foeda
22     Tusc, XXXVII |          constantia scientiae, sic perturbatio erroris est. Qui autem natura
23     Tusc, XXXVII |            aegrius depellitur quam perturbatio, citiusque repentinus oculorum
24     Tusc, XXXVIII|         est. Etsi enim omnis animi perturbatio gravis est nec multum differt
25     Tusc,  VI    |      placatus status cernitur, cum perturbatio nulla est, qua moveri queat. ~[