De finibus
   Liber, Par.
 1        I,       |    voluptatem ipsam per se esse expetendam et dolorem ipsum per se
 2        I,       |   sapientiam propter voluptates expetendam et insipientiam propter
 3        I,       |  temperantiam quidem propter se expetendam esse dicemus, sed quia pacem
 4        I,       |       fugiendam temperantiamque expetendam, non quia voluptates fugiat,
 5        I,       |      propter nostram voluptatem expetendam putemus, tota amicitia quasi
 6       II,       |         eam, inquit, propter se expetendam. Aliud igitur esse censet
 7       II,       |        sua, ex se et propter se expetendam, dubium est, quin fundos
 8      III,       |      naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora
 9      III,       | beatiorem vitam fieri aut magis expetendam aut pluris aestimandam,
10      III,       |     sine dolore, eam magis esse expetendam, quam si esset eadem actio
11       IV,   8   |       naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis sumendam.
12       IV,  23   |        primum valitudinem bonam expetendam negent esse, eligendam dicant,
13       IV,  23   |      vitam melioremque et magis expetendam quam illius, qui aeque vir
14        V,  53   |      nec rem ullam aliam per se expetendam. Multa sunt dicta ab antiquis
15        V,  53   |         ullam aut fugiendam aut expetendam. Positum est a nostris in
16        V,  57   |   praeponendam tamen, nec magis expetendam, sed magis sumendam et,


De inventione
   Liber, Caput
17       II, 167   |      propter rem amicitiam esse expetendam. ~


De officiis
   Liber, Caput
18        I,   6   |    honestatem propter se dicant expetendam. Ita propria est ea praeceptio


De oratore
   Liber, Caput
19        I, XLIII |       enim et dignitatem maxime expetendam videmus, cum vera virtus
20       II, LXXXII|      clara civitate, quin putet expetendam maxime dignitatem, sed vincit


De re publica
   Liber
21       VI        |       sermonis hominum aut quam expetendam consequi gloriam potes?


Laelius de amicitia
   Caput
22  31             |    fructus in ipso amore inest, expetendam putamus. ~
23  84             |       amicitiam neque ullam rem expetendam consequi possumus; ea vero


Tusculanae
   Liber, Caput
24     Tusc, XXXIII|       sit, semper optandam <et> expetendam putet, eademque ratione
25     Tusc, XXXVI |        popularem ipsam per sese expetendam nec ignobilitatem extimescendam. '