De finibus
   Liber, Par.
 1        I,      |     cupiditatum ardore restincto. cupiditates enim sunt insatiabiles,
 2        I,      |                     53] Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur,
 3        I,      |            animi autem morbi sunt cupiditates inmensae et inanes divitiarum,
 4        I,      |          inducitur: finitas habet cupiditates, neglegit mortem, de diis
 5       II,      |           luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. ~
 6       II,      |         reprehenderem, si finitas cupiditates haberent'? hoc est dicere: '
 7       II,      |                               64] cupiditates non Epicuri divisione finiebat,


De legibus
   Liber, Caput
 8        I,  32  |   inglorii. Molestiae, laetitiae, cupiditates, timores similiter omnium


De officiis
   Liber, Caput
 9        I,  26  |       imperii, potentiae, gloriae cupiditates. Quo magis cavendum est,
10      III, 287  |     civitatibus regnandi existunt cupiditates, quibus nihil nec taetrius


De oratore
   Liber, Caput
11        I, XLIII|         libidines, coercere omnis cupiditates, nostra tueri, ab alienis


De partitione oratoria
   Caput
12  32            |     iracundias, metus, laetitias, cupiditates. Sed iam ad reliqua pergamus. ~
13  96            |  sententiae quae aut ad explendas cupiditates aut ad odium satiandum aut


De provinciis consularibus
   Caput
14   2            |     tradiderunt ad explendas suas cupiditates? Sed ego in hac sententia


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
15     XXXI       |       vestro conlocarant, vestrae cupiditates provinciarum effecerunt


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
16       VI,  44  |         plures, sed innumerabiles cupiditates habet, quae brevi tempore


Pro Caelio
   Caput
17  28            |           profundit adulescentiae cupiditates. Quae si ita erumpunt, ut
18  42            |        inanes hasce adulescentiae cupiditates, revocet se aliquando ad
19  43            |          quorum cum adulescentiae cupiditates defervissent, eximiae virtutes
20  45            |       Atqui scitote, iudices, eas cupiditates, quae obiciuntur Caelio,


Pro Cluentio
   Caput
21   1            |         et sibi nihil non modo ad cupiditates suas, sed ne ad necessitatem


Pro Roscio Amerino
   Caput
22  39            |      magnitudo et indomitae animi cupiditates ad hoc scelus impulerunt.
23  39            |        Nihil autem umquam debuit. Cupiditates porro quae possunt esse


Tusculanae
   Liber, Caput
24     Tusc, XIX  | inflammari soleamus ad omnis fere cupiditates eoque magis incendi, quod
25     Tusc,  XX  |     contrarias partis impotentium cupiditates. Cum huic obsecutus sis