Brutus
Caput 1 93 | ardor animi non semper adest, isque cum consedit, omnis
De divinatione
Liber, Par. 2 I, 67 | vaticinari furor vera soleat: ~"Adest, adest fax obvoluta sanguine
3 I, 67 | furor vera soleat: ~"Adest, adest fax obvoluta sanguine atque
De finibus
Liber, Par. 4 I, | consedit, hoc ipso, quod adest, turbulenta est; si vero
5 I, | nihil nisi praesens et quod adest sentire possumus, animo
De officiis
Liber, Caput 6 I, 11 | movetur, ad id solum, quod adest quodque praesens est se
De oratore
Liber, Caput 7 I, XXV | conventu hominum audiendum; adest enim fere nemo, quin acutius
8 I, XXXVII| re iam dudum loquor, quod adest vir in dicendo summus, quem
9 II, XVII | victoria iudicatur; ubi adest armatus adversarius, qui
De partitione oratoria
Caput 10 77 | fortitudo, quae quod iam adest tolerat et perfert patientia
Cato Maior de senectute
Caput 11 2 | animus autem solus nec cum adest nec cum discedit, apparet.
In Catilinam
Oratio, Caput 12 IV, 16 | 16] Omnis ingenuorum adest multitudo, etiam tenuissimorum.
Philippicae
Oratio, Caput 13 IX, 12 | quamquam adflictus luctu non adest, tamen sic animati esse
Pro Archia
Caput 14 8 | esse tum ascriptum negabis? Adest vir summa auctoritate et
Pro Balbo
Caput 15 | Saguntinum? Quid? hic qui adest, a quo haec quae ego nunc
Pro Caecina
Caput 16 16 | Aebutio negotium datur. Adest ad tabulam, licetur Aebutius;
17 77 | percommode accidit quod non adest is qui paulo ante adfuit
Pro Cluentio
Caput 18 1 | esse sublatum. Opportune adest homo summa fide et omni
Pro Flacco
Caput 19 3 | etiam magis. Qui gessit non adest, qui numerasse dicitur non
20 12 | dedisse. Audiamus hominem. Non adest. Quo modo igitur dicit?
Pro Roscio Amerino
Caput 21 17 | cognomen est, iste, qui adest, Magnus vocatur, homines
22 98 | vobis in caede Glaucia? non adest iste T. Roscius? non suis
Pro Roscio Comoedo
Caput 23 12 | Vtinam adesset in iudicio! Adest. Vtinam sederet in consilio
Tusculanae
Liber, Caput 24 Tusc, VI | metuens, quorum alterum saepe adest, alterum semper impendet,
25 Tusc, XVIII | semper eo contenta est quod adest, neque eam umquam sui paenitet. ~
|