Brutus
   Caput
 1 148           |     fuisse in nostra civitate praestantius. nam ut paulo ante dixi


De divinatione
   Liber, Par.
 2        I, 82  |   nihil est enim beneficentia praestantius), neque non possunt futura
 3       II, 235 |   nihil est enim beneficentia praestantius), neque non possunt futura


De finibus
   Liber, Par.
 4       II,     |  caritate metiare, nihil esse praestantius, sin emolumento, summas
 5      III,     | careat, qua nihil potest esse praestantius. itaque quamquam in eo sermone,


De officiis
   Liber, Caput
 6       II, 166 |    optabilius sapientia, quid praestantius, quid homini melius, quid
 7      III, 361 |   exemplo aut laudabilius aut praestantius. ~


De oratore
   Liber, Caput
 8      III,  IX |       ut nihil eo possit esse praestantius, ego autem, quamquam memet


De re publica
   Liber
 9        I      |       quod regnum potest esse praestantius, quam despicientem omnia
10        I      |   aliud <ut> alio possit esse praestantius. nam vel rex aequus ac sapiens,
11        I      | teneant, negant quicquam esse praestantius, liberius, beatius, quippe


In Vatinium
   Caput
12   8           |   laudis ac verae dignitatis, praestantius mihi potuit accidere? quid


Orator
   Caput
13   7           |  illud, quo nihil esse possit praestantius, quod in perpetuitate dicendi
14 109           |     posset in suo genere esse praestantius, qui non solum in dissimillimis


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
15        I,  14 | dederit animum, quo nihil est praestantius neque divinius, sic te ipse


Timaeus
   Caput
16 <LIV2         |       neque eius aedificatore praestantius. Sic ergo generatus ad it
17 <LIV2         |       hoc enim iudicabat esse praestantius; fas autem nec est nec umquam
18 <LIV2         |   intellegente in toto genere praestantius. Quocirca intellegentiam
19 <LIV2         | humani, sic se res habebat ut praestantius genus esset eorum qui essent
20 <LIV2         |      nullum optabilius nullum praestantius neque datum est mortalium


Tusculanae
   Liber, Caput
21     Tusc,   0 |    postulat; nihil enim habet praestantius, nihil quod magis expetat
22     Tusc,  II |       magis expetendum, nihil praestantius honoribus, imperiis, populari
23     Tusc, XIII|      sic homini multo quiddam praestantius; etsi praestantia debent
24     Tusc, XXV |  tuendam. Quid eo possit esse praestantius, cum [contineri] prudentia