Brutus
   Caput
 1  34              |    aptis constricta verbis est, cadit etiam plerumque numerose.


De divinatione
   Liber, Par.
 2       II, 258    |        at horum neutrum in deum cadit; nihil igitur a deo somniis


De finibus
   Liber, Par.
 3       IV,   6    |         est. In sapientem solum cadit, isque finis bonorum, ut


De inventione
   Liber, Caput
 4        I,  48    |         quod sub sensum aliquem cadit et quiddam significat, quod


De officiis
   Liber, Caput
 5        I,   9    |          quod in deliberationem cadit; in quo considerando saepe
 6        I,   9    |    omnis in rationem utilitatis cadit. Tertium dubitandi genus
 7      III, 268    |       in nostram intellegentiam cadit, tuendum conservandumque
 8      III, 332    |       forma et notio viri boni. Cadit ergo in virum bonum mentiri,


De oratore
   Liber, Caput
 9      III, XXXVIII|   largifico subita praecipitans cadit, undique omnes venti erumpunt,


De re publica
   Liber
10        I         |   privatis in nimiam servitutem cadit. itaque ex hac maxima libertate
11      III         |   Mummius. 'nam in regem potius cadit domini similitudo, quod


Laelius de amicitia
   Caput
12  48              |              48] Quam ob rem si cadit in sapientem animi dolor,
13  48              |       animi dolor, qui profecto cadit, nisi ex eius animo exstirpatam


Orator
   Caput
14                  |     eaque sub oculos ipsa [non] cadit, sic perfectae eloquentiae
15  67              |         aurium mensuram aliquam cadit, etiam si abest a versu—
16 213              |        quam si semper est idem. Cadit autem per se ille ipse praeclare,
17 223              | comprehensio est et in spondeos cadit; et Crassus quidem sic plerumque


Philippicae
   Oratio, Caput
18        V,   7    |   auderet. Quid enim in eum non cadit, qui, cuius acta se defendere


Pro Caelio
   Caput
19  76              |   loquor de sapientia, quae non cadit in hanc aetatem; de impetu


Pro Sulla
   Caput
20  75              | proposita degeret? Non, inquam, cadit in hos mores, non in hunc


Tusculanae
   Liber, Caput
21     Tusc, VII    |       confidere. Atqui, in quem cadit aegritudo, in eundem timor;
22     Tusc, VII    |       in quem cadunt, in eundem cadit, ut serviat, ut victum,
23     Tusc, VII    |     autem sapientes fortes: non cadit igitur in sapientem aegritudo.
24     Tusc,  IX    |       gaudeat; quod quoniam non cadit in sapientem, ne ut irascatur
25     Tusc,  IX    |          ne ut irascatur quidem cadit. Sin autem caderet in sapientem
26     Tusc,   X    |                        X.  [21] Cadit igitur in eundem et misereri
27     Tusc,   X    |        secundis. In quem igitur cadit misereri, in eundem etiam
28     Tusc,   X    |      eundem etiam invidere; non cadit autem invidere in sapientem:
29     Tusc, XIV    | perturbationem animus ingeniosi cadit; non enim in ulla ecferata
30     Tusc, XVIII  |        consequetur. Nam in quem cadit aegritudo, in eundem metum