Brutus
Caput
1 266 | exspectatio reliquorum. itaque omittamus lugere et tantum quid quisque
De divinatione
Liber, Par.
2 I, 39 | 39 Sed omittamus oracula, veniamus ad somnia.
3 II, 154 | conlegimus. Quid igitur? Ut omittamus superiores, Marcone Crasso
4 II, 220 | Ergo hoc divinationis genus omittamus, (
De finibus
Liber, Par.
5 IV, 1 | obscura, dilucide, itaque aut omittamus contra omnino velle aliquid
6 V, 54 | Peripateticis nulla sane. Sed haec omittamus; habent enim et bene longam
De officiis
Liber, Caput
7 III, 350 | barbaris inferendum. Sed omittamus et fabulas et externa; ad
De oratore
Liber, Caput
8 III, IX | exemplum, ut ceteras artis omittamus, quod dicebat Isocrates
Cato Maior de senectute
Caput
9 4 | Age, ut ista divina studia omittamus, possum nominare ex agro
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
10 XXII | coepimus, de reditu Gabini omittamus, quem, etsi sibi ipse praecidit,
Laelius de amicitia
Caput
11 21 | contenta est; eos autem omittamus, qui omnino nusquam reperiuntur. ~
Philippicae
Oratio, Caput
12 II, 47 | Sed iam stupra et flagitia omittamus: sunt quaedam, quae honeste
13 II, 63 | robustioris improbitatis sunt, omittamus; loquamur potius de nequissimo
14 II, 112 | 112] [XLIV] Sed praeterita omittamus: hunc unum diem, unum, inquam,
15 V, 31 | XII] Verum praeterita omittamus; etiamne hanc moram adferemus,
16 VI, 9 | oportebat? Sed praeterita omittamus; properent legati, quod
Pro Flacco
Caput
17 9 | abeuntis deserunt! Sed omittamus querelas, ne nostrum consilium
Pro Murena
Caput
18 18 | 18] Omittamus igitur de genere dicere
Pro Rabirio Postumo
Caput
19 34 | 34] Ac de me omittamus; ad Alexandrinos istos revertamur.
Tusculanae
Liber, Caput
20 Tusc, XI | concursu quodam fortuito, omittamus; nihil est enim apud istos,
21 Tusc, XVIII| suo, doctos sane homines, omittamus; quorum alter ne condoluisse
22 Tusc, 0 | quid breve in tempore. Omittamus hunc igitur nihil prorsus
23 Tusc, 0 | de dolore loquimur, illa omittamus. Ad ferendum igitur dolorem
|