De divinatione
Liber, Par. 1 II, 148 | 16 Medicus morbum ingravescentem ratione providet,
De finibus
Liber, Par. 2 III, | misericordiam aut ipsam iracundiam morbum solet dicere? at illi dicunt
3 III, | reicerentur, ut dolorem, morbum, sensuum amissionem, paupertatem,
4 IV, 26 | et mollius -; illa autem, morbum, egestatem, dolorem, non
5 V, 55 | omnium <bona>, deformitatem, morbum, debilitatem mala. ~
De officiis
Liber, Caput 6 III, 343 | post inciderit in eundem morbum nec ab eo, quicum pepigerat,
Cato Maior de senectute
Caput 7 1 | pugnandum tamquam contra morbum sic contra senectutem; ~
In L. Calpurnium Pisonem
Caput 8 XIX | meas preces audiverunt, morbum aut mortem aut cruciatum
9 XLI | qui ferrum, qui famem, qui morbum effugerunt, omni cruciatu
Philippicae
Oratio, Caput 10 IX, 8 | quem cum videretis re magis morbum quam oratione excusantem,
Pro Cluentio
Caput 11 3 | contulisset, ibi primum in morbum incidit ac satis vehementer
12 | hanc causam doceret, in morbum gravem periculosumque incidit;
Tusculanae
Liber, Caput 13 Tusc, XXXII | quoque possit; quod autem in morbum cadat, id etiam interiturum;
14 Tusc, I | dolorem animo iudicamus, animo morbum corpore non sentimus? Ita
15 Tusc, IV | mentis aegrotationem et morbum, id est insanitatem et aegrotum
16 Tusc, X | vocant enim pa/qoj , id est morbum, quicumque est motus in
17 Tusc, XIV | peccatum aut uxoris mortem aut morbum filiae,~Communia esse haec,
18 Tusc, XIII | e g r o t a t i o n e m morbum cum imbecillitate, v i t
19 Tusc, XIII | modo cogitatione possumus morbum ab aegrotatione seiungere,
20 Tusc, XIV | in aeruginem, sic illi in morbum et incidunt tardius et recreantur
21 Tusc, XIV | item. Nec vero in omnem morbum ac perturbationem animus
22 Tusc, XXXII | sapere' quem sanari' quem in morbum inici,~. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .~
23 Tusc, XXXVII| videri [ut] natura ad aliquem morbum proclivior, sic animus alius
|