Brutus
Caput
1 229 | quibus paulo longior vita contigit, ut et cum multo maioribus
De divinatione
Liber, Par.
2 I, 46 | esse portendi. Quod ita contigit; nam ad septuagesimum pervenit,
3 I, 47 | e vita, cum, ut Herculi contigit, mortali corpore cremato,
4 I, 47 | propediem te videbo. " Quod ita contigit; nam Babylone paucis post
5 I, 119 | ante interitum Caesaris contigit. Qui cum immolaret illo
De finibus
Liber, Par.
6 V, 58 | vita risisse Lucilius, non contigit, ut ea re minus a)ge/lastoj
De officiis
Liber, Caput
7 II, 211 | accusator nominere; quod contigit M. Bruto, summo genere nato,
8 II, 220 | nostro quidem anno, quod contigit eorum nemini, quos modo
9 II, 226 | indignius, quod eo tempore hoc contigit, cum is esset, qui omnes
De oratore
Liber, Caput
10 I, XXXV| quantum iam diu nobis non contigit, ne graveris exaedificare
11 II, IV | quam alia ulla culpa mea contigit, qui, dum obsequor adulescentibus,
12 II, LVI | esse et videri, quod isti contigit uni, [id] mihi vix ferendum
De re publica
Liber
13 I | de rebus, quoniam nobis contigit ut idem et in gerenda re
In Catilinam
Oratio, Caput
14 I, 16 | hoc post hominum memoriam contigit nemini, vocis expectas contumeliam,
15 III, 15 | hanc urbem conditam togato contigit, et his decreta verbis est, '
Laelius de amicitia
Caput
16 48 | applicet et adiungat, id cum contigit, amor exoriatur necesse
Philippicae
Oratio, Caput
17 XIV, 24 | est, quod praeter Gabinium contigit nemini, aut supplicatione
Pro Archia
Caput
18 4 | antecellere omnibus ingeni gloria contigit. Post in ceteris Asiae partibus
Pro Marcello
Caput
19 4 | merito atque optimo iure contigit. Quis enim est illo aut
Timaeus
Caput
20 <LIV2 | vel quorumcumque generum contigit ut quod medium sit ut ei
21 <LIV2 | duobus semper copulentur, ita contigit ut inter ignem atque terram
Tusculanae
Liber, Caput
22 Tusc, XIX | animus naturamque sui similem contigit et adgnovit, iunctis ex
23 Tusc, VI | potentibus populis saepe contigit, servitutem? potest ea timens
|