Academica
Liber, Caput
1 I, 9 | anteiret aetate valdeque subtiliter clissereret et peracute
Brutus
Caput
2 35 | ille non viderit; nihil subtiliter dici, nihil presse, nihil
3 89 | sint in oratore laudes, una subtiliter disputandi ad docendum,
De finibus
Liber, Par.
4 IV, 3 | primum enim ipsa illa, quae subtiliter disserenda erant, polite
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
5 IV, 12 | vero desinant dicere, qui subtiliter dicant, eos solos Attice
De oratore
Liber, Caput
6 I, XX | essemus, ut et blandiri eis subtiliter, a quibus esset petendum,
7 I, XXI | de omni genere dicendi, subtiliter persequamini; quod quidem
8 II, X | vim oratoris cum exprimere subtiliter visus es, tum laudare copiosissime;
De partitione oratoria
Caput
9 51 | etiam aliter ab alio dicta, subtiliter reprehenduntur. ~
10 139 | illius exercitationis et subtiliter disputandi et copiose dicendi
Orator
Caput
11 | graviter, idem versute et subtiliter dicerent. Atque utinam in
12 72 | populi Romani summisse et subtiliter!
13 | eloquens, qui et humilia subtiliter et alta graviter et mediocria
Pro Caecina
Caput
14 57 | sententia interdicti verba subtiliter exquiri omnia noluerunt.
Pro Caelio
Caput
15 25 | numquam verebar, ne illa subtiliter ad criminandum inducta oratio
Pro Flacco
Caput
16 14 | Mithridatico crimine disseruit subtiliter et copiose Q. Hortensius,
Pro Scauro
Caput
17 20 | sollicitatoque periurio subtiliter neque acu quaedam enucleata
Tusculanae
Liber, Caput
18 Tusc, XVII | quidam sit animus, quod subtiliter magis quam dilucide dicitur,
19 Tusc, XXIII | ne hoc quidem ipsum quam subtiliter conclusum sit intellegent.
20 Tusc, XXXVI | dici autem hoc in te satis subtiliter non potest; posset in Tarquinio,
21 Tusc, III | argumentum est non dici illa subtiliter, quod et tam facile ediscantur
22 Tusc, XXXIII| serit, non nimis fortasse subtiliter, utiliter tamen: partim
|