Brutus
   Caput
 1 187              | multitudinem: 'mihi cane et populo, mi Brute', dixerim, ut qui
 2 253              |           eloquentiae tribueritque, mi Brute, huic nostro, qui


De divinatione
   Liber, Par.
 3        I         |          Tertia? quid tristis es?" "Mi pater," inquit, "Persa periit."


De finibus
   Liber, Par.
 4        I,        |          chaere, Tite!' hinc hostis mi Albucius, hinc inimicus.~


De officiis
   Liber, Caput
 5        I,   3    |            rem magnopere te hortor, mi Cicero, ut non solum orationes
 6        I,  38    |      reddendis illa praeclara: ~Nec mi aurum posco nec mi pretium
 7        I,  38    |              Nec mi aurum posco nec mi pretium dederitis, ~Nec
 8       II, 169    |             diligenter. Tibi autem, mi Cicero, quamquam in antiquissima
 9       II, 205    |          patre acceptam, quod tibi, mi Cicero, arbitror contigisse,
10      III, 256    |           Sed cum tota philosophia, mi Cicero, frugifera et fructuosa
11      III, 284    |    explicent, sic ego a te postulo, mi Cicero, ut mihi concedas
12      III, 372    |         absens loquar. Vale igitur, mi Cicero, tibique persuade


De oratore
   Liber, Caput
13        I,  VI    |         possint, dabis hanc veniam, mi frater, ut opinor, ut eorum,
14       II, LXI    |           mater dixit "quin prodis, mi Spuri? Quotienscumque gradum
15      III, XXXVIII|          tum pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat. Num
16      III, LVIII  |          tum pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat; mater


De partitione oratoria
   Caput
17   1              |              CICERO FILIUS. Studeo, mi pater, Latine ex te audire
18   1              |          vis. CICERO PATER. An est, mi Cicero, quod ego malim quam
19 140              |       copiam? Quare haec tibi sint, mi Cicero, quae exposui, quasi
20 140              |             ac magno quidem studio, mi pater; multisque ex tuis


Pro Caelio
   Caput
21  37              |             durum: ~Nunc enim demum mi animus ardet, nunc meum


Tusculanae
   Liber, Caput
22     Tusc, VIII   |          Tum pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat',~Exanimationem