De finibus
Liber, Par.
1 IV, 1 | erat aptius, aequum cuique concedere. ~
2 IV, 18 | modo poterunt tibi istud concedere, qui ad honestatem aliud
De inventione
Liber, Caput
3 I, 53 | eiusmodi sit, ut sit necesse concedere. Nam ex quo postulabimus
4 I, 54 | concessit, ad id, quod non vult concedere, deducendus est. Extremum
5 I, 84 | quiddam dicimus, quod velimus concedere, aut infirmum aliquid adnumeratum,
6 I, 84 | quare non honeste possimus concedere. Praeteritur quiddam in
7 I, 85 | extremum non erit turpe concedere, ut si qui, cum dixerint
8 II, 73 | quam arma et inpedimenta concedere hostibus". Ex quo iudicatio
9 II, 174 | adipisci. Qua in re vel concedere alteri vel ad condicionem
De lege agraria
Oratio, Caput
10 II, 71 | id vos potestis, quaeso, concedere? Quamquam illud est egregium
De oratore
Liber, Caput
11 I, IX | Crasse, vereor ut tibi possim concedere: unum, quod ab oratoribus
12 I, XLIX| est, Scaevola, te hoc illi concedere, cum saepissime tibi senatus
13 II, VII | subtilitatem elegantiamque concedere.
14 II, XXXV| equidem non ingenio primas concedere, sed tamen ipsum ingenium
15 II, XC | possem tibi," inquit "Crasse, concedere: sed vide ne quid Catulus
16 III, XXI | debeam aut vestrum quisquam concedere?
Laelius de amicitia
Caput
17 38 | si rectum statuerimus vel concedere amicis, quidquid velint,
Philippicae
Oratio, Caput
18 XII, 13 | solum propagare bellum, sed concedere etiam victoriam? An ille
Pro Deiotaro
Caput
19 28 | causa studio et cupiditate concedere! ~
Pro Plancio
Caput
20 2 | te mihi remittere atque concedere ut omne studium meum in
Pro Quinctio
Caput
21 XVI | gravius aliquid ei deberes concedere, quicum te aut voluntas
Pro Roscio Amerino
Caput
22 118 | magistro tantulum de arte concedere? Par est avaritia, similis
|