Academica
Liber, Caput
1 I, 12 | reliquisset, ut nihil scire se sciret; sic omnia latere censebat
De divinatione
Liber, Par.
2 II, 154 | gloria laetaturum fuisse, si sciret se in solitudine Aegyptiorum
De finibus
Liber, Par.
3 II, | mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem
4 II, | optimus et iustissimus, cum sciret nemo eum rogatum a Caio
5 II, | caperet aut quando? cum sciret confestim esse moriendum
De officiis
Liber, Caput
6 III, 316 | statuerunt, si venditor sciret, nisi nominatim dictum esset,
De oratore
Liber, Caput
7 II, LXVI| ut quisque optime Graece sciret, ita esse nequissimum."
In Catilinam
Oratio, Caput
8 III, 7 | hortatus sum, ut ea, quae sciret sine timore indicaret. Tum
Pro Balbo
Caput
9 | sanctissimum atque aequissimum sciret esse. Potest igitur, iudices,
Pro Cluentio
Caput
10 2 | parentis. Id cum Oppianicus sciret – neque enim erat obscurum-intellegebat
11 1 | aedibus armarium, in quo sciret esse nummorum aliquantum
Pro Deiotaro
Caput
12 21 | mitteret, ubi et inimicissimum sciret esse nepotem sum et C. Caesarem,
Pro Flacco
Caput
13 31 | Quis enim erat qui non sciret in ornandis studiosiorem
Pro Ligario
Pars, Caput
14 III | Nempe apud eum qui, cum hoc sciret, tamen me ante quam uidit
Pro Milone
Caput
15 1 | 27. Interim cum sciret Clodius—neque enim erat
16 3 | Clodius ad Albanum. Quod ut sciret Milo illum Ariciae fuisse,
Pro Plancio
Caput
17 | quidam, quasi qui omnia sciret: 'quid? tu nescis,' inquit, '
Pro Rabirio Postumo
Caput
18 14 | equitum,Ì ne laboraret; sciret nihil ad se pertinere; sin
Pro Roscio Comoedo
Caput
19 30 | 30] Quid sciret ille perpauci animadvertebant,
Pro Sulla
Caput
20 37 | conligeret Cassius, et cum sciret exteras nationes maxime
21 54 | opinante Fausto, cum is neque sciret neque vellet, familia est
|