Brutus
Caput
1 258 | de Caesare et redde quae restant. ~Solum quidem, inquit ille,
De divinatione
Liber, Par.
2 II | est disputatum, ostenta restant, ut tota haruspicina sit
3 II, 203 | multa de ostentis; auspicia restant et sortes, eae quae ducuntur,
4 II, 218 | 85 Sortes restant et Chaldaei, ut ad vates
5 II, 233 | 100 Restant duo divinandi genera, quae
De finibus
Liber, Par.
6 V, 36 | honestatis, ne dicam inquinantis. Restant Stoici, qui cum a Peripateticis
7 V, 53 | quaerentes voluptatem. Stoici restant, ei quidem non unam aliquam
De inventione
Liber, Caput
8 II, 49 | aut renovatur ad ea, quae restant, aut omnibus iam dictis
9 II, 178 | continet litterarum, quae restant, in reliquis dicemus. ~
De legibus
Liber, Caput
10 III, 158 | nostro dissentio. Sed ea quae restant audiamus. ~XII
De officiis
Liber, Caput
11 II, 206 | rem pergamus ad ea, quae restant. ~
De oratore
Liber, Caput
12 II, LVII| Antonius "perpauca quidem mihi restant," inquit "sed tamen defessus
De partitione oratoria
Caput
13 42 | quaeruntur. Nempe igitur ea restant quae, cum factum constet
14 67 | 67] Restant actionis, cuius alterum
15 68 | consultationum, causarum genera restant. ~
De re publica
Liber
16 I | inquit, 'sed expediri quae restant vix poterunt, si hoc incohatum
17 II | reliqua—satis enim multa restant—differamus in crastinum.' ~
Cato Maior de senectute
Caput
18 1 | solum, qui pauci admodum restant, sed cum vestra etiam aetate
Orator
Caput
19 128 | 128] Duo restant enim, quae bene tractata
Pro Roscio Amerino
Caput
20 129 | iudices, ut haec pauca quae restant ita audiatis ut partim me
Tusculanae
Liber, Caput
21 Tusc, IV | aegritudine sublatus est metus. Restant duae perturbationes, laetitia
|