Brutus
Caput 1 11 | mihi visus est et monere te prudenter et consolari amicissume. ~
2 23 | bene nemo potest nisi qui prudenter intellegit; quare qui eloquentiae
3 108 | ceteri; P. Scaevola valde prudenter et acute; paulo etiam copiosius
4 108 | copiosius nec multo minus prudenter M'. Manilius. Appi Claudi
5 239 | oratione satis amplus, rem prudenter videbat; actio vero eius
De divinatione
Liber, Par. 6 I, 93 | soles dicere, verba ipsa prudenter a maioribus posita declarant.
De finibus
Liber, Par. 7 V, 34 | Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono
De officiis
Liber, Caput 8 I, 94 | ratione uti atque oratione prudenter et agere quod agas considerate
9 I, 156 | causam eloqui copiose, modo prudenter, melius est quam vel acutissime
10 I, 160 | pluris sit quam cogitare prudenter]. Atque haec quidem hactenus.
De oratore
Liber, Caput 11 I, XV | sit dictione explicanda, prudenter et composite et ornate et
12 I, XLVIII | quid tu eloquare nisi ita prudenter, ut neminem nostrum paeniteat
13 II, XVI | respondeat, at certe ut in causa prudenter possit intexere; hisce autem
14 II, LXXXVII| adiuvetur. Vidit enim hoc prudenter sive Simonides sive alius
De re publica
Liber 15 II | flagitare non destitit; cum prudenter illi principes novam et
16 III | vineae; quod cum faciamus, prudenter facere dicimur, iuste non
Laelius de amicitia
Caput 17 1 | discederem; itaque multa ab eo prudenter disputata, multa etiam breviter
18 6 | senatu et in foro vel provisa prudenter vel acta constanter vel
Philippicae
Oratio, Caput 19 II, 22 | fuit quaestio non satis prudenter illa quidem constituta (
Pro Sestio
Caput 20 73 | disputavit etiam multa prudenter, ita de me illum amentissimum
Tusculanae
Liber, Caput 21 Tusc, XXI | Atque haec pleraque sunt prudenter acuteque disserentium, illa
|