De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 103|        Praerogativam etiam maiores omen iustorum comitiorum esse
 2        I     |      Accipio," inquit, "mea filia, omen. Erat autem mortuus catellus
 3        I, 104|          concedo meas sedes." Quod omen res consecuta est; ipsa
 4        I, 106|           clarum firmavit Iuppiter omen." ~
 5       II     |         Persam perisse, quod pater omen accepit; Caecilia se sororis
 6       II     |        linguis" et "praerogativam, omen comitiorum". Hoc est ipsum
 7       II, 282| persequitur, sive tu vatem sive tu omen audieris, sive immolaris


De haruspicum responso
   Caput
 8  42          |         civitas, si cadet,—quod di omen obruant!—a viro tamen confecta


Philippicae
   Oratio, Caput
 9       II,  91|           regni videbatur, ut eius omen omne propter proximum dictatoris
10      III,  35|     coniuncta. Quodsi iam, quod di omen avertant! fatum extremum
11       IV,   9|           detestamini, quaeso, hoc omen!) urbem se divisurum esse
12       IX,   9|        locutus est, ut eius oratio omen fati videretur.~
13       XI,  11|       Atque hoc quidem detestabile omen avertat Iuppiter! quam absurdum
14      XII,  14|            relicturum, si, quod di omen averterent, rem publicam
15     XIII,   7|         publica aut oppressi (quod omen avertat Iuppiter!) si non
16     XIII,  41|            quo te victore (quod di omen avertant!) beata mors eorum
17      XIV,  26|             alterius di immortales omen avertant!~[X]


Pro Flacco
   Caput
18  26          |             si, quod di immortales omen avertant, gravis iniuria


Pro Murena
   Caput
19  38          |        religio est ut adhuc semper omen valuerit praerogativum,
20  88          |        potestis. Si, quod Iuppiter omen avertat! hunc vestris sententiis


Pro Scauro
   Caput
21  30          |                     30] quod si te omen nominis vestri forte duxit,