De finibus
Liber, Par.
1 I, | diesque exeduntur, a diis inmortalibus supplicii causa importari
2 I, | neglegit mortem, de diis inmortalibus sine ullo metu vera sentit,
3 III, | simus, postulare ut diis inmortalibus cari simus et ab iis diligamur.
De inventione
Liber, Caput
4 I, 101 | gravissima debeat esse: diis inmortalibus, qui locus sumetur ex sortibus,
De legibus
Liber, Caput
5 II, 79 | civium inter ipsos, diis inmortalibus interpositis tum iudicibus <
6 II, 104 | volamque hoc quod loquar diis inmortalibus gratum potius videri quam
In Catilinam
Oratio, Caput
7 I, 11 | 11] Magna dis inmortalibus habenda est atque huic ipsi
8 II, 15 | iturus. Numquam ego ab dis inmortalibus optabo, Quirites, invidiae
9 III, 4 | ego semper optabam ab dis inmortalibus, ut tota res non solum a
10 III, 15 | Atque etiam supplicatio dis inmortalibus pro singulari eorum merito
11 III, 22 | salvos esse voluit. Dis ego inmortalibus ducibus hanc mentem, Quirites,
12 III, 22 | essent profecto, nisi ab dis inmortalibus huic tantae audaciae consilium
13 III, 23 | multi saepe honores dis inmortalibus iusti habiti sunt ac debiti,
14 IV, 7 | intellegit mortem ab dis inmortalibus non esse supplicii causa
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
15 Ded, 3 | omni laude virtutis, de dis inmortalibus, de caritate patriae Stoice
16 I, 11 | Pompilio minusne gratas dis inmortalibus capudines ac fictiles urnulas
Tusculanae
Liber, Caput
17 Tusc, XLI | nec umquam eius res a dis inmortalibus neglegentur, nec mihi ipsi
18 Tusc, XLVIII| confirmant causam rebus a diis inmortalibus iudicatam. Alcidamas quidem,
19 Tusc, XLIX | ducamus, quod sit vel a diis inmortalibus vel a natura parente omnium
20 Tusc, XXIX | quaedam; existumant enim diis inmortalibus se facilius satis facturos,
21 Tusc, XXXII | vel civibus tuis vel diis inmortalibus dona.' Omnes fere philosophi
|