Brutus
Caput
1 250 | malo, consoletur se cum conscientia optumae mentis tum etiam
De finibus
Liber, Par.
2 I, | quanta ad augendas, cum conscientia factorum, tum poena legum
3 II, | versatur angustiis, ut hominum conscientia remota nihil tam turpe sit,
4 II, | quae dicebantur a te, animi conscientia improbos excruciari, tum
De legibus
Liber, Caput
5 II, 106| cupiditate, tum metu, tum conscientia quid<quid> agerent, modo
Cato Maior de senectute
Caput
6 3 | maximum est), verum etiam quia conscientia bene actae vitae multorumque
In Catilinam
Oratio, Caput
7 I, 17| conspici mallem; tu cum conscientia scelerum tuorum agnoscas
8 II, 13| Cum ille homo audacissimus conscientia convictus primo reticuisset,
9 III, 9| debilitatus atque abiectus conscientia repente conticuit. Introductus
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
10 XVII | mia iam refert, utrum tu conscientia oppressus scelerum tuorum
11 XIX | alterum sic fuisse infrenatum conscientia scelerum et fraudum suarum
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
12 V, 40| alius est dominus exortus ex conscientia peccatorum, timor, quam
Philippicae
Oratio, Caput
13 I, 9| ac pulcherrimi facti sui conscientia, nihil de suo casu, multa
14 II, 114| Etsi enim satis in ipsa conscientia pulcherrimi facti fructus
15 V, 15| velit. Scelerum magnitudo, conscientia maleficiorum, direptio eius
Pro Cluentio
Caput
16 3 | indice, recentis maleficii conscientia perterritus omnia ut a me
Pro Milone
Caput
17 1 | metu perterritum, nulla conscientia exanimatum, Romam revertisse,
18 | etiam mediocrium delictorum conscientia perculissent, ut sustinuit,
19 3 | tamen in gravi fortuna conscientia sua niteretur. Sed huius
Tusculanae
Liber, Caput
20 Tusc, 0| nullum theatrum virtuti conscientia maius est. ~
21 Tusc, XX| dolore; morderi est melius conscientia. Ex quo est illud e vita
|