bold = Main text
                                         grey = Comment text
Orator
   Caput
 1 102|         102] Tota mihi causa pro Caecina de verbis interdicti fuit:


Pro Caecina
   Caput
 2    |                              Pro Caecina~
 3   1|         nunc in causa cederet A. Caecina Sex. Aebuti impudentiae,
 4  10|        Non enim minus laborat A. Caecina ne summo iure egisse quam
 5  19|        quam videt nihil se ab A. Caecina posse litium terrore abradere,
 6  20| praesentem veniretur et de fundo Caecina moribus deduceretur. Conloquuntur;
 7  20|       utriusque commodo sumitur. Caecina cum amicis ad diem venit
 8  22|            22] Quo loco depulsus Caecina tamen qua potuit ad eum
 9  22|         sententia prudentissimus Caecina tamen in hac re plus mihi
10  25|        hoc dicere, cum rogarer a Caecina, numquam volui, ne arguere
11  35|      dicis et ita constituis, si Caecina, cum in fundo esset, inde
12  46|    accessisset, abiturum, statim Caecina discessisset, dubitare vos
13  48|          tibi videtur. In fundum Caecina utrum tandem noluit, an
14  75|         fugatumque esse constat, Caecina rem non amittet, quam ipsam
15  80|            inquit, 'deiectus est Caecina vi hominibus armatis aliquo
16  93|          hoc sit additum 'cvm A. Caecina possideret' necne? Ecquid
17  94|       non defendo; possedit enim Caecina, recuperatores; et id, tametsi
18  94|          possederit? Deinde ipse Caecina cum circuiret praedia, venit
19  95|         Caecinae denuntiabas, si Caecina non possidebat? Ipse porro
20  95|       non possidebat? Ipse porro Caecina cur se moribus deduci volebat
21 104|     iudicium non venire utrum A. Caecina possederit necne, tamen