De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 4  | audiendas putaverunt. Nec vero somnia graviora, si quae ad rem
 2        I, 39 | omittamus oracula, veniamus ad somnia. De quibus disputans Chrysippus,
 3        I, 43 |         43 Sint haec, ut dixi, somnia fabularum, hisque adiungatur
 4        I, 48 |    Indis et magis; redeamus ad somnia. Hannibalem Coelius scribit,
 5        I, 52 |   veniamus nunc, si placet, ad somnia philosophorum. Est apud
 6        I, 52 |     perfunctus est sua scribit somnia, quorum eventus mirabile
 7        I     |           XXVII Quid? illa duo somnia, quae creberrume commemorantur
 8       II, 148|       voces furentium, sortes, somnia; de quibus singulis dicam
 9       II, 218|        ad vates veniamus et ad somnia. Dicendum igitur putas de
10       II     |        tibi existumas eos, qui somnia pro somniis habent, si quando
11       II, 258|   constantia. Ita, si pleraque somnia aut ignorantur aut negleguntur,
12       II, 259|  somnum. Quod quoniam non fit, somnia divina putanda non sunt.
13       II     |  dicere audeat vera omnia esse somnia? "Aliquot somnia vera,"
14       II     |    omnia esse somnia? "Aliquot somnia vera," inquit Ennius, "
15       II, 268|               135 Ergo obscura somnia minime consentanea maiestati
16       II, 269|        te ex historiis prolata somnia, matris Phalaridis, Cyri
17       II, 279|   fecit artem. " Ain tandem? " Somnia observari possunt. " Quonam
18       II, 279|   autem distingui possunt vera somnia a falsis, cum eadem et aliis


De lege agraria
   Oratio, Caput
19        I,   1|       siccorum an vinolentorum somnia, et utrum cogitata sapientium


In Vatinium
   Caput
20  21          |        putasti: verum tamen ut somnia tua relinquam, ad scelera