De finibus
Liber, Par. 1 II, | se Triarius non potuit. Obsecro, inquit, Torquate, haec
De oratore
Liber, Caput 2 III, XLI| proprium ac suum: quidnam est, obsecro? Quid te adirier abnutas?
3 III, LX| habere cupiamus." "Mitte, obsecro," inquit "Crasse," Iulius "
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput 4 V, 38| eruditos habemus); sed, obsecro te, ita venusta habeantur
Philippicae
Oratio, Caput 5 XI, 20| et nihil agenti privato, obsecro te, L. Caesar (cum peritissimo
6 XIII, 10| inmanis audacia. Deinde vos obsecro, patres conscripti, quis
Pro Deiotaro
Caput 7 20 | 20] Obsecro, Caesar, repete illius temporis
Pro Ligario
Pars, Caput 8 XII | Romano gratissimus fuit, noli obsecro dubitare, C. Caesar, similem
Pro Milone
Caput 9 2 | recuso, non abnuo; vosque obsecro, iudices, ut vestra beneficia,
10 3 | essem restitutus? Nolite, obsecro vos, acerbiorem mihi pati
Pro Murena
Caput 11 86 | officio adductus oro atque obsecro, iudices, ut ne hominis
Pro Plancio
Caput 12 2 | vos magno opere oro atque obsecro, iudices, cum huius quem
Pro Quinctio
Caput 13 VI | VI. Obsecro, C. Aquili vosque qui adestis
Pro Rabirio
Caput 14 5 | numen accedit, oro atque obsecro, quoniam uno tempore vita
Pro Rabirio Postumo
Caput 15 48 | intercluditque vocem. vos obsecro, iudices, ut huic optimo
Pro Roscio Amerino
Caput 16 9 | Quapropter vos oro atque obsecro, iudices, ut attente bonaque
Pro Roscio Comoedo
Caput 17 20 | Roscius fraudavit! Oro atque obsecro vos qui nostis, vitam inter
Pro Sestio
Caput 18 147 | qua re vos obtestor atque obsecro ut, si me salvum esse voluistis,
Tusculanae
Liber, Caput 19 Tusc, XXV| esse divinum. quid enim, obsecro te, terrane tibi hoc nebuloso
20 Tusc, 0| caelestum sator,~iace, obsecro, in me vim coruscam fulminis!~
|