Academica
Liber, Caput
1 I, 4 | Est' inquit 'ut dicis; sed ignorare te non arbitror quae contra
De divinatione
Liber, Par.
2 II, 238 | Sequitur porro, nihil deos ignorare quod omnia sint ab iis constituta.
3 II, 258 | quidem digna ducant? Nec enim ignorare deus potest, qua mente quisque
De finibus
Liber, Par.
4 I, | de quo quaerimus, non quo ignorare vos arbitrer, sed ut ratione
5 II, | se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse
6 V, 43 | quos vident, volunt non ignorare nomina, quibusque rebus
De inventione
Liber, Caput
7 II, 27 | tali in re possit veritatem ignorare. Quodsi hoc concedatur,
De legibus
Liber, Caput
8 II, 117 | institutum non servaret, ignorare, Brutum antem maiorum nostrorum
De officiis
Liber, Caput
9 III, 308 | sed cum, quod tu scias, id ignorare emolumenti tui causa velis
De oratore
Liber, Caput
10 I, XXXV | possum dicere, me omnino ignorare, quid possideat, neque plane
11 I, LVII | partem iuris non controversi ignorare, quae pars sine dubio multo
12 II, XXVI | appellantur, hi autem nostri ignorare, qui non minus nosse debeant,
In Catilinam
Oratio, Caput
13 I, 1 | consilii ceperis, quem nostrum ignorare arbitraris?
Philippicae
Oratio, Caput
14 XI, 32 | enim animum eius potestis ignorare nec copias. Animus is est,
Pro Cluentio
Caput
15 2 | denique cotidie cogitet quem ignorare nostrum putat? Quos appellarit,
Pro Deiotaro
Caput
16 26 | virtutes, quod te, Caesar, ignorare non arbitror, sed praecipue
Pro Roscio Amerino
Caput
17 4 | nec benivolentiam erga me ignorare nec auctoritatem aspernari
18 5 | velint dicere. Quod adhuc vos ignorare non mirum est propterea,
Topica
Caput
19 3 | ut opinor, Aristotelia se ignorare respondit. Quod quidem minime
Tusculanae
Liber, Caput
20 Tusc, XXVIII| quisque confitetur multa se ignorare et multa sibi etiam atque
|