De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 106  |        volantem~conspexit Marius, divini numinis augur,~faustaque
 2        I, 111  |            Horum sunt auguria non divini impetus, sed rationis humanae;
 3        I, 132  |          ii aut scientia aut arte divini, sed ~"superstitiosi vates
 4       II, 142  |     errare dicuntur? Nec haec qui divini habentur profitentur se
 5       II, 143  |     quoque dialectici dicent, non divini. Quid? cum quaeritur qui
 6       II, 171  |       enim id ipsum habet aliquid divini, quae cuique hostia obtingat,
 7       II, 206  |             73 Ergo hoc auspicium divini quicquam habere potest,
 8       II, 207  | Divinationem nego. "At haruspices divini; quos cum Ti. Gracchus,


De haruspicum responso
   Caput
 9  40            |   pericvlaqve creentvr avxilioqve divini nvminis deficiantvr, ~ßywa


De legibus
   Liber, Caput
10       II,  79  |           religiones, quam multos divini supplicii metus a scelere


De oratore
   Liber, Caput
11       II, XXXVI|       sive tu similitudine illius divini ingeni in eadem incurris
12      III,  II  |          Illa tamquam cycnea fuit divini hominis vox et oratio, quam


De provinciis consularibus
   Caput
13                |        ordini esset, sapientes ac divini fuistis. Neminem umquam


De re publica
   Liber
14        I       |           magni cuiusdam civis et divini paene est viri. itaque quartum


Philippicae
   Oratio, Caput
15       IV,   4  |           et immortalibus meritis divini immortalesque debentur,


Pro Murena
   Caput
16  75            |   Diogenes Cynicus mortuus et non divini hominis Africani mors honestaretur;


Pro Sestio
   Caput
17  85            |           alterius tribuni plebis divini hominis -- dicam enim quod
18  85            |           mecum sentiunt omnes -- divini, insigni quadam, inaudita,


Timaeus
   Caput
19 <LIV2          |      quasi gentiles esse debeant, divini generis appellentur teneantque
20 <LIV2          |   influente atque affluente animi divini ambitus inligabant. Itaque