Brutus
Caput
1 317 | cum Hortensio mihi magis arbitrabar rem esse, quod et dicendi
De finibus
Liber, Par.
2 V, 60 | enim dici Latine posse non arbitrabar, ea dicta sunt a te verbis
De lege agraria
Oratio, Caput
3 II, 11 | cogitarent cognoscere; etenim arbitrabar, quoniam eodem anno gerendi
De legibus
Liber, Caput
4 I, 12 | Qvintvs: At mehercule ego arbitrabar posse id populo nostro probari,
5 II, 70 | Quinte — at ego effugisse arbitrabar —, et tibi horum nihil deberi
De oratore
Liber, Caput
6 I, XX | eo aut etiam ipsum errare arbitrabar.
7 I, LXII | 264] Verum ego non solum arbitrabar, his praesertim audientibus,
8 II, LXXXIX| nec enim te ista attigisse arbitrabar, quae diligentissime cognosse
9 III, LII | ornatum orationis pertinere arbitrabar. Dixi enim de singulorum
10 III, LV | supra dixi, nova vobis esse arbitrabar, sed voluntati vestrum omnium
De provinciis consularibus
Caput
11 28 | necessitati. Illum enim arbitrabar etiam sine hoc subsidio
De re publica
Liber
12 II | optimo autem statu equidem arbitrabar me satis respondisse ad
In Catilinam
Oratio, Caput
13 III, 6 | non essent, tamen ego non arbitrabar in tantis rei publicae periculis
Orator
Caput
14 1 | cogitatione complecti, vix arbitrabar esse eius qui vereretur
Philippicae
Oratio, Caput
15 IV, 7 | 7] Sic arbitrabar, Quirites, vos iudicare,
16 VIII, 16 | quam me. Ego P. Clodium arbitrabar perniciosum civem, sceleratum,
Pro Archia
Caput
17 33 | spargere me ac disseminare arbitrabar in orbis terrae memoriam
Pro Marcello
Caput
18 2 | quod fieri iam posse non arbitrabar, maximus hoc tuo facto cumulus
Pro Murena
Caput
19 17 | quam virtuti pateret, non arbitrabar, cum ex familia vetere et
Pro Sulla
Caput
20 19 | suavitatem obtinebat; neque me arbitrabar sine summo scelere posse,
|