Brutus
   Caput
 1 220            |          deferebantur. orator autem, vivis eius aequalibus, proxumus


De legibus
   Liber, Caput
 2       II, 126  |           autem frugibus expiatum ut vivis redderetur. Sequebantur


De oratore
   Liber, Caput
 3      III, VIII |          praesentibus exemplis atque vivis? Quid iucundius auribus


In Catilinam
   Oratio, Caput
 4        I,   4  |            esse, Catilina, convenit. Vivis, et vivis non ad deponendam,
 5        I,   4  |        Catilina, convenit. Vivis, et vivis non ad deponendam, sed ad
 6        I,   6  |              et vives ita, ut [nunc] vivis. multis meis et firmis praesidiis
 7        I,  31  |           poena vehementius reliquis vivis ingravescet. ~
 8       II,   2  |             ut voluit, extulit, quod vivis nobis egressus est, quod
 9       II,  16  | cogitationemque acciderit, nisi quod vivis nobis Roma profectus est,


Orator
   Caput
10 107            |            tam commune quam spiritus vivis, terra mortuis, mare fluctuantibus,


Philippicae
   Oratio, Caput
11      XIV,  23  |          sustulerat, quibus non modo vivis, sed etiam victoribus incolumis
12      XIV,  35  |            reciperata tributuros, ea vivis victoribusque cumulate,


Pro Plancio
   Caput
13   2            |              fuisse tam excordem qui vivis his, stante urbe et curia


Pro Quinctio
   Caput
14       VI       |             adfinitas liberis istius vivis divelli nullo modo poterat.


Pro Roscio Amerino
   Caput
15  72            |            est commune quam spiritus vivis, terra mortuis, mare fluctuantibus,


Pro Scauro
   Caput
16   5            |            inter nos. Vt mortuum? at vivis et viges, at in omnium animis


Tusculanae
   Liber, Caput
17     Tusc,   X  |     sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam
18     Tusc, XXXV |              manus interemit. hic si vivis filiis incolumi regno occidisset
19     Tusc, XXXVI|       liberis, orbitas. valet hoc in vivis, mortuorum autem non modo