1-500 | 501-759
(...) De oratore
Liber, Caput
501 III, LV | exemplis effudisse." "Ego vero" inquit Crassus "ne illa quidem,
502 III, LVI | admirantibus omnibus "quanto" inquit "magis miraremini, si audissetis
503 III, LX | revocaret." "Audivi me hercule," inquit Catulus "et saepe sum admiratus
504 III, LX | 226] "Ego vero," inquit Crassus "ac doleo quidem
505 III, LX | cupiamus." "Mitte, obsecro," inquit "Crasse," Iulius "sermonem
506 III, LXI | 227] "In omni voce" inquit Crassus "est quiddam medium,
507 III, LXI | cupias, non queas." "Tu vero" inquit Catulus "conlegisti omnia,
508 III, LXI | Et Crassus "fore dicis?" inquit, "ego vero esse iam iudico
509 III, LXI | est." "Sed iam surgamus" inquit "nosque curemus et aliquando
De provinciis consularibus
Caput
510 17 | condicionem facit."Faciam, inquit, illas praetorias, ut Pisoni
De re publica
Liber
511 I | libenterque vidisset, 'quid tu' inquit 'tam mane Tubero? dabant
512 I | quae res tandem inciderat?' inquit Philus. tum ille (Scipio): '
513 I | Philus: 'non mihi videtur' inquit 'quod hi venerunt alius
514 I | attingere.' 'ain tandem?' inquit Tubero; 'docere hoc poterat
515 I | Laelius: 'non audeo quidem' inquit 'ad ista Scipio dicere,
516 I | Hic Philus: 'non hercule' inquit 'Scipio dubito, quin tibi
517 I | adprobavisset Laelius, 'nec vero' inquit Africanus 'ita disseram
518 I | expecto.' ~(39) Est igitur, inquit Africanus, res publica res
519 I | Tum Laelius: 'quid tu' inquit 'Scipio? e tribus istis
520 I | velis.' (Laelius) 'credo' inquit, 'sed expediri quae restant
521 I | oratio?' (Scipio) 'tantum' inquit 'ut rite ab eo dicendi principia
522 I | expoliri] consentiunt. 'quid?' inquit Laeliu.' 't ille (Scipio) '
523 I | audiendo cognoscimus.' 'quinam' inquit Laelius 'isti sunt?' et
524 I | barbaros.' (Laelius) 'istos' inquit volo.' (Scipio) 'videsne
525 I | Laelius) 'ista vero' inquit 'adulta vix'. (Scipio) '
526 I | ipse sensus tui.' 'cuius' inquit ille (Laelius) 'sensus?' (
527 I | Laelius) 'non mehercule' inquit, 'sed imitor Archytam illum
528 I | iusserat, 'a te [in] felicem' inquit vilico, 'quem necassem iam
529 I | iratus essem.' (60) 'optime' inquit Scipio. 'ergo Archytas iracundiam
530 I | locum.' (Laelius) 'sic' inquit 'est.' (Scipio) 'probas
531 I | Laelius) 'nihil vero' inquit 'magis.' (Scipio) 'ergo
532 I | quod dico probem.' 'me?' inquit ille (Laelius) 'quonam modo?' (
533 I | Laelius) 'immo vero unus' inquit. (Scipio) 'quid? totam domum
534 I | optimos?' (Laelius) 'adducor,' inquit, 'et prope modum adsentior.' ~(
535 I | Laelius) 'video vero' inquit. (Scipio) 'ergo etiam illud
536 I | omnia.' (Laelius) 'est' inquit 'ut dicis.' (63) 'est vero'
537 I | dicis.' (63) 'est vero' inquit Scipio 'in pace et otio—
538 I | appellari.' (Laelius) 'video' inquit. et Scipio: 'sapienter igitur
539 I | Laelius) 'video vero' inquit 'et studeo cursus istos
540 I | conabor tamen. (66) "Cum" enim inquit "inexplebiles populi fauces
541 I | esse nota.' 'vero mihi' inquit ille (Laelius) 'notissima.' (
542 I | ergo ex hac infinita," inquit, "licentia haec summa cogitur,
543 I | Tum Laelius: 'prorsus' inquit 'expressa sunt a te quae
544 I | Tum Laelius: 'tuum vero' inquit 'Scipio, ac tuum quidem
545 II | adprobavissent, 'quod habemus' inquit 'institutae rei publicae
546 II | publicam.' ~(23) 'Ergo' inquit Scipio 'cum ille Romuli
547 II | Scipio dixisset, 'verene' inquit Manilius 'hoc memoriae proditum
548 II | falsum est enim Manili' inquit 'id totum, neque solum fictum
549 II | versatum.' 'di inmortales' inquit Manilius, 'quantus iste
550 II | id facilius cognosces,' inquit Africanus, 'si progredientem
551 II | patrem.' (Scipio) 'ita est' inquit; 'sed temporum illorum tantum
552 II | vidisse plurimum.' 'ita est' inquit Scipio. 'nam post eum Servius
553 II | oratione tua desiderem.' 'sane' inquit SCIPIO, 'et libenter quidem.'
554 III | voltis.' 'atqui id tibi' inquit Laelius 'verendum est, si
555 III | et Philus: 'heia vero' inquit, 'geram morem vobis et me
556 III | elatus: 'multas tu quidem' inquit 'Laeli saepe causas ita
557 III | et multo etiam magis,' inquit Mummius. 'nam in regem potius
558 III | hunc Scipio 'adgnosco', inquit, 'tuum morem istum Spuri
559 VI | ad caelum et: 'Grates', inquit, 'tibi ago, summe Sol, vobisque,
560 VI | cohorrui, sed ille: 'Ades,' inquit, 'animo et omitte timorem,
561 VI | vehementius ceteri: "St! Quaeso", inquit, "Ne me ex somno excitetis
562 VI | arbitraremur. 'Immo vero', inquit, 'hi vivunt, qui e corporum
563 VI | propero?' 'Non est ita,' inquit ille. 'Nisi enim deus is,
564 VI | magis intuerer: 'Quaeso,' inquit Africanus, 'quousque humi
565 VI | dulcis sonus?' 'Hic est,' inquit, 'ille, qui intervallis
566 VI | Tum Africanus: 'Sentio,' inquit, 'te sedem etiam nunc hominum
Cato Maior de senectute
Caput
567 2 | adsecutum: 'Nec hercule,' inquit, 'si ego Seriphius essem,
568 2 | Tarentum recepisti,' 'Certe,' inquit ridens, 'nam nisi tu amisisses
569 1 | in vita, 'Nihil habeo,' inquit, 'quod accusem senectutem.'
570 2 | veneriis, 'Di meliora!' inquit; ' libenter vero istinc
571 3 | sunt, sic me colitote,' inquit, 'ut deum; sin una est interiturus
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
572 XVII | mittere audebas? "Misi," inquit. Quis umquam recitavit,
573 XXIX | turpis, "non illa tibi," inquit, "invidia nocuit sed versus
574 XXX | arma togae." "Tuae dicis," inquit, "togae summum imperatorem
575 XXX | mirabitur. "At in altero illo," inquit, "haeres: Concedat laurea
Laelius de amicitia
Caput
576 3 | loquentes, ne 'inquam' et 'inquit' saepius interponeretur,
577 37 | ferre vellet?' 'Numquam' inquit 'voluisset id quidem; sed
578 98 | respondere: 'magnas'; 'ingentes' inquit. Semper auget assentator
Orator
Caput
579 36 | more verborum; Pacuvio, inquit alius: omnes apud hunc ornati
580 41 | libet dicere. Quid tandem? Inquit ille. Maiore mihi ingenio
581 157 | obsequor. ~isdem campus habet ~inquit Ennius; et in templis: EIDEM
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
582 I, 8 | ipse faceret, 'Ego vero', inquit, 'facio; nam omnia mecum
583 III, 20 | 20] Parva, inquit, est res. At magna culpa;
584 III, 23 | 23] 'A philosophis', inquit, 'ista sumis.' Metuebam,
585 IV, 32 | perhorrescis? 'Romae sum', inquit. Et quidem in operto fuisti.
586 V, 36 | opere delectant. 'At sumus', inquit, 'principes civitatis.'
587 V, 37 | infimum obtinent. 'Magna', inquit, 'bella gessi, magnis imperiis
Philippicae
Oratio, Caput
588 I, 20 | tertia decuria? 'Centurionum' inquit. Quid? isti ordini iudicatus
589 I, 20 | Census praefiniebatur', inquit. Non centurioni quidem solum,
590 I, 20 | iudicaverunt. 'Non quaero' inquit, 'istos. Quicumque ordinem
591 I, 20 | dignitas. 'Non quaero', inquit, 'ista; addo etiam iudices
592 I, 25 | debemus. 'Quas tu mihi,' inquit, 'intercessiones? quas religiones?'
593 II, 28 | recordamini. 'Caesare interfecto', inquit, 'statim cruentum alte extollens
594 II, 83 | Laelium diceres) 'ALIO DIE' inquit. O inpudentiam singularem!
595 VIII, 25 | Utramque provinciam', inquit 'remitto, exercitum depono,
596 VIII, 27 | aliquantum et relaxat. 'Galliam' inquit 'togatam remitto, comatam
597 VIII, 27 | mavult) 'cum sex legionibus', inquit, 'iisque suppletis ex D.
598 VIII, 28 | autem ut quinquennium', inquit, 'optineam'. At istud vetat
599 XI, 37 | 37] 'Vide', inquit 'ne veteranos offendas';
600 XII, 4 | Paret senatui? 'Credo', inquit Calenus; 'sed ita, ut teneat
601 XII, 5 | esset oratio. 'Maestam', inquit, 'domum offendi, coniugem,
602 XII, 27 | salutasset, 'Quem te appellem?' inquit. At ille: 'Voluntate hospitem,
603 XIII, 38 | tuisque contingat. 'Utrum', inquit, 'elegantius.' Atqui hoc
604 XIV, 7 | multitudo! 'De improbis', inquit 'et audacibus.' Nam sic
Pro Archia
Caput
605 26 | astitisset: "O fortunate" inquit "adulescens, qui tuae virtutis
Pro Balbo
Caput
606 | sustulisset. 'Exceptum,' inquit, 'est foedus, Si qvid sacrosanctvm
607 | Hostem qui feriet, erit, inquit, mihi Carthaginiensis,~Quisquis
Pro Caecina
Caput
608 19 | Caesennia? 'Vsus enim,' inquit, 'eius fundi et fructus
609 24 | accederes obstiti; ferro,' inquit, 'ferro'—et hoc dicit in
610 41 | 41] 'Queramur,' inquit, 'licet; tamen hoc interdicto
611 41 | vim non fuisse? 'Nemo,' inquit, 'occisus est neque saucius <
612 80 | inquam, 'modo?' 'Quia certe,' inquit, 'deiectus est Caecina vi
613 80 | Quid tum?' 'Praetor,' inquit, 'interdixit ut, unde deiectus
Pro Caelio
Caput
614 62 | 62] "Immo," inquit, "cum servi ad dominam rem
615 68 | persolutum. "At propinquis" inquit "placuit." Cur non placeret,
Pro Cluentio
Caput
616 | Praecipitantem igitur impellamus' inquit 'et perditum prosternamus.'
617 1 | leviter impellit. 'Quid tu?' inquit, ecquid me adiuvas, Bulbe,
618 1 | ne gratis,' 'Quo voles,' inquit 'sequar: sed quid adfers?'
619 2 | blandissime potest: 'Quid tu,' inquit 'Paete?' – hoc enim sibi
620 1 | Cluentio iudicabatur? 'Non,' inquit, 'sed ille idcirco illis
621 1 | fuisse defendere? 'Ergo' inquit 'idcirco infestus tum populus
Pro Deiotaro
Caput
622 17 | suspitiose quidem! "Cum" inquit "in castellum Blucium venisses
623 19 | crimen contexitur! "Tua te" inquit "eadem, quae saepe, fortuna
624 21 | 21] "In posterum" inquit "diem distulit, ut, cum
625 21 | res criminose est. "Cum" inquit "vomere post cenam te velle
626 21 | enim dixit amplius. "Horum" inquit "eram conscius." Quid tum?
627 22 | 22] "Et fratres meos," inquit " quod erant conscii, in
628 25 | non subministrare. "At eo" inquit "tempore ipso Nicaeam Ephesumque
629 33 | conlecta crimina! "Blesamius" inquit—eius enim nomine, optimi
Pro Flacco
Caput
630 1 | praestare poterat? 'Minuis,' inquit, 'gloriam Pompei.' Immo
631 8 | reprehendantur. 'Non deduxi,' inquit, 'Sextilium.' Cedo tabulas. '
632 27 | suum. Cupio audire. 'Non,' inquit, 'dicimus.' Quid igitur? '
633 28 | 56] Quid tum? 'Hanc te,' inquit, 'capere non licuit.' Iam
634 6 | intenderit? Qui doces? 'Ingenua,' inquit, 'fuit.' O peritum iuris
635 6 | non veniunt? 'In manum,' inquit, 'convenerat.' Nunc audio;
636 8 | condemnandum putas? 'Doti,' inquit, 'Valeria pecuniam omnem
637 14 | Mater negat. 'Venisset,' inquit, 'si esset denuntiatum.'
Pro Fonteio
Caput
638 41 | erant plures: 'cogis me,' inquit, 'dicere inimicum meum Frugi.'
Pro Milone
Caput
639 2 | intersum cotidie. 'Valeant,' inquit,—valeant cives mei: sint
640 3 | 94. O frustra, 'inquit,' mihi suscepti labores!
641 3 | equites Romani illi [illi],' inquit, 'tui? ubi studia municipiorum?
642 4 | 98.'De me,' inquit, 'semper populus Romanus,
643 4 | Ubi corpus hoc sit non,' inquit, 'laboro, quoniam omnibus
644 1 | virum! 'Minime, minime,' inquit. 'Immo vero poenas ille
Pro Murena
Caput
645 21 | Apud exercitum mihi fueris' inquit; 'tot annos forum non attigeris;
646 26 | iudicium, noluerunt. 'Fvndvs' inquit 'qvi est in agro qvi sabinvs
647 26 | Latini modo. 'Vnde tv me' inquit 'ex ivre manvm consertvm
648 30 | consertum, sed mage ferro' inquit 'rem repetunt.' Quod si
649 60 | possim. 'Non multa peccas,' inquit ille fortissimo viro senior
650 62 | Iratus dixisti. 'Numquam' inquit 'sapiens irascitur.' At
651 62 | temporis causa. 'Improbi' inquit 'hominis <est> mendacio
652 70 | reprendis? 'Quid opus est' inquit 'sectatoribus?' A me tu
653 74 | vocat, condemnetur? 'Quippe' inquit 'tu mihi summum imperium,
654 74 | voluptatibus? Vtrum lenocinium' inquit 'a grege delicatae iuventutis,
Pro Plancio
Caput
655 1 | sordida. 'desiderarunt te,' inquit, 'oculi mei, cum tu esses
656 | XIII] 'pater vero,' inquit, 'etiam obesse filio debet.'
657 2 | 33] 'asperius,' inquit, 'locutus est aliquid aliquando.'
658 2 | liberius. 'at id ipsum,' inquit, 'non est ferendum.' ergo
659 | auctiones essent: 'immo vero,' inquit, 'quod legationes.' idem
660 1 | argumenta duxerunt? 'dubitatis,' inquit, 'quin coitio facta sit,
661 3 | decedere: 'etiam me hercule,' inquit, 'ut opinor, ex Africa.' ~
662 | sciret: 'quid? tu nescis,' inquit, 'hunc quaestorem Syracusis
663 2 | istius tantum meritum?' inquit; 'an quia te non iugulavit?'
664 2 | 84] 'Rhodi enim,' inquit, 'ego non fui'—me volt fuisse—'
665 2 | me volt fuisse—'sed fui,' inquit— putabam in Vaccaeis dicturum—'
Pro Quinctio
Caput
666 V | nihil futurum. "Posterius," inquit, "ista videbimus," Quinctius; "
667 XIII | tamen; concedamus. "Non," inquit, "id ago, C. Aquili, neque
668 XIII | accusatoris deponere? "Immo," inquit, "abs te satis accipiam;
669 XIV | Naevium? "Quincti bona," inquit, "ex edicto praetoris possessa
670 XVII | requiramus. "Quid mihi," inquit, "cum ista summa sanctimonia
671 XVII | ac diligentia? viderint," inquit, "ista officia viri boni,
672 XVIII | XVIII. "Non dubitavi," inquit, "cum vadimonium desertum
673 XX | defenderet?" Postulabam," inquit, "ut satis daret." Iniuria
674 XX | appellabantur.—"Hic te", inquit, "teneo; non est istud iudicio
675 XXI | arbitror pertinere. ~"Erat," inquit, "illarum partium." Quid
676 XXI | contentio non erat? "Bruti," inquit, "erat familiaris; itaque
677 XXII | ita necesse est.—"Non," inquit, "nisi tu ante novo modo
678 XXV | verum tamen: "Quid? si," inquit, "habes eius modi causam
679 XXV | quid id ad rem?" "Nimirum," inquit, "in eo causa consistit."
680 XXVII | LICEBIT. Quid tum? DOMINVM, inquit, INVITVM DETRVDERE NON PLACET.
681 XXVII | cetera praedia tenere, is, inquit, ut opinor, praedium non
682 XXVII | definitionem suam: Quid est, inquit, possidere? Nimirum in possessione
683 XXVII | possedisse: Cum domus erat, inquit, Romae, servi, in ipsa Gallia
Pro Rabirio
Caput
684 22 | potissimum velles? 'Patruus,' inquit, 'meus cum Saturnino fuit.'
685 29 | Quid iam ista C. Mario,' inquit, 'nocere possunt, quoniam
Pro Rabirio Postumo
Caput
686 12 | ea non tenetur. 'illo,' inquit, 'capite: <quo ea pecunia
687 | VIII. 'Tu,' inquit, 'Gabinium ut regem reduceret
688 34 | militarem datam. 'non est,' inquit, 'tum Alexandrinis testibus
689 39 | concupiscit. 'dominatus est enim,' inquit, 'Alexandreae.' immo vero
Pro Roscio Amerino
Caput
690 40 | Roscio obiecit? 'Patri' inquit 'non placebat.' Patri non
691 42 | 42] 'Nescio' inquit 'quae causa odi fuerit;
692 52 | Numquid est aliud? 'Immo vero' inquit 'est; nam istum exheredare
693 80 | Eius modi tempus erat' inquit 'ut homines volgo impune
694 96 | venerat Ameriam? 'Non possum' ,inquit 'divinare.' Eo rem iam adducam
Pro Roscio Comoedo
Caput
695 26 | impudentia. 'Pactionem enim,' inquit, 'mecum fecerat.' Idcirco
696 27 | societatem. 'Panurgus,' inquit, 'fuit Fanni; is fit ei
697 32 | sunt consecuta? 'Panurgum,' inquit, 'hunc servum communem,
698 32 | interfecit. In hanc rem,' inquit, 'me cognitorem dedisti.
699 34 | fingere conatur. 'De tota re,' inquit, 'decidisti.' ~Ergo huc
700 41 | tempus contero. 'Omnino,' inquit, 'HS ccciccc a Flavio non
701 46 | 46] 'Dicit enim,' inquit, 'iniuratus Luscio et Manilio.'
702 52 | 52] 'Petisse,' inquit, 'suam partem Roscium a
Pro Scauro
Caput
703 24 | faciendum? 'delata enim,' inquit, 'causa ad me Romam est.'
Pro Sestio
Caput
704 84 | 84. 'homines,' inquit, 'emisti, coegisti, parasti.'
705 102 | multique expetant inscitiast,~inquit, ~postulare, nisi laborem
706 135a | defensiones duas: primum 'do,' inquit, 'bestiarios: lex scripta
Pro Sulla
Caput
707 3 | deserendus esse videatur? 'Ita,' inquit; 'tu enim investigasti,
708 10 | Autronium testimonium dixisti,' inquit; 'Sullam defendis.' Hoc
709 21 | quos testimonia dixisti,' inquit, 'damnati sunt; quem defendis,
710 22 | 22] 'Nisi tu,' inquit, 'causam recepisses, numquam
711 22 | peregrinum. 'Hoc dico,' inquit, 'te esse ex municipio.' ~
712 38 | nescire certum. 'Non purgat,' inquit. Dixi antea: ne si argueret
713 60 | minima suspicio? 'Diiunxit,' inquit, 'eos a colonis ut hoc discidio
714 81 | dignitatis adferre. 'Adfuerunt,' inquit, 'Catilinae illumque laudarunt.'
Tusculanae
Liber, Caput
715 Tusc, XXXIX | dederat. 'nondum gustaverat',inquit,'vitae suavitatem; hic autem
716 Tusc, XL | reddito adridens 'popino' inquit 'hoc pulchro Critiae', qui
717 Tusc, XLI | XLI. 'Magna me' inquit 'spes tenet, iudices, bene
718 Tusc, XLI | extremo: 'sed tempus est' inquit 'iam hinc abire, me, ut
719 Tusc, XLII | videbitis', 'in umbra igitur' inquit 'pugnabimus.' ~
720 Tusc, XLII | interfectum audisset,'idcirco' inquit 'genueram, ut esset, qui
721 Tusc, XLIII | minaretur,'istis, quaeso' inquit 'ista horribilia minitare
722 Tusc, XLIII | sepeliri vellet, 'multam vero' inquit 'operam, amici, frustra
723 Tusc, XLIII | et feris?' 'minime vero' inquit, 'sed bacillum propter me,
724 Tusc, XLIII | auferri, 'nihil necesse est' inquit, 'undique enim ad inferos
725 Tusc, XLVI | gratulatus: 'morere Diagora' inquit; 'non enim in caelum ascensurus
726 Tusc, XLIX | nemo me lacrimis decoret' inquit 'nec funera fletu faxit!'
727 Tusc, 0 | quidem sit. "Nihil est", inquit, "malum, nisi quod turpe
728 Tusc, 0 | interesse. "Numquam quicquam", inquit, "ad beate quidem vivendum,
729 Tusc, 0 | obligetur: ~O Patricoles, inquit, ad vos adveniens auxilium
730 Tusc, 0 | quantum intellegit. "Neglege", inquit, "dolorem". Quis hoc dicit?
731 Tusc, 0 | Si summus dolor est", inquit, "necesse est brevem esse". "
732 Tusc, 0 | abest a summo dolore. Ergo, inquit, dolor diuturnus habet laetitiae
733 Tusc, 0 | modice potius: ~Pedetemptim, inquit ite et sedato nisu,~Ne succussu
734 Tusc, 0 | audire, at ille "Tu vero", inquit, "potes, nec committam ut
735 Tusc, VI | rimis fuit nobilis, 'minime' inquit 'adsentior is qui istam
736 Tusc, VI | debet. Ne aegrotus sim; si' inquit 'fuero, sensus adsit, sive
737 Tusc, XII | tamque fractus? ~'Nolite' inquit 'hospites ad me adire, ilico
738 Tusc, XVIII | infra: 'Saepe quaesivi' inquit 'ex is qui appellabantur
739 Tusc, XX | quid diceret: 'Saporem' inquit 'et corporum complexum et
740 Tusc, XX | quam dissuaserit. 'Nolim' inquit 'mea bona, Gracche, tibi
741 Tusc, XXI | vincam, si id quaeritis' inquit,~'Verum illud credo fore:
742 Tusc, XXIV | Chrysippus? 'Fortitudo est' inquit 'scientia rerum perferendarum
743 Tusc, XXXVI | esset iratior, 'Quo te modo' inquit 'accepissem, nisi iratus
744 Tusc, IX | Metrodorus: 'Occupavi te' inquit, 'Fortuna, atque cepi omnisque
745 Tusc, XII | beatum putaret, 'Haud scio' inquit; 'numquam enim cum eo conlocutus
746 Tusc, XII | modo idem? 'Nam cui viro' inquit 'ex se ipso apta sunt omnia,
747 Tusc, XIV | sane optabilis quidem ista' inquit 'rudentibus apta fortuna.'
748 Tusc, XXI | quemquam fuisse, 'Visne igitur' inquit, 'o Damocle, quoniam te
749 Tusc, XXI | destinatam, 'Utinam ego' inquit 'tertius vobis amicus adscriberer!'
750 Tusc, XXXII | Quam multa non desidero!' inquit. Xenocrates, cum legati
751 Tusc, XXXII | iuberet, 'Quid? vos hesterna' inquit 'cenula non intellexistis
752 Tusc, XXXII | Nunc quidem paululum' inquit 'a sole.' Offecerat videlicet
753 Tusc, XXXIV | defuerunt.' 'Quae tandem?' inquit ille. 'Labor in venatu,
754 Tusc, XXXV | praeclara relicta.'~'Quid aliud' inquit Aristoteles 'in bovis, non
755 Tusc, XXXVI | extimescendam. 'Veni Athenas' inquit Democritus 'neque me quisquam
756 Tusc, XXXVII | esse diceret, 'mundanum' inquit; totius enim mundi se incolam
757 Tusc, XXXVIII| lamentarentur, 'Quid agitis?' inquit, 'an vobis nulla videtur
758 Tusc, XL | minitanti 'Magnum vero' inquit 'effecisti, si cantharidis
759 Tusc, XLI | conviviis optinetur: 'Aut bibat' inquit 'aut abeat'. Et recte. Aut
1-500 | 501-759 |