1-500 | 501-722
(...) Pro Balbo
Caput
501 | quisquam Cn. Pompeium ignorasse dicere audebit quod mediocres homines,
502 | consecratur. Quid habes igitur dicere de Gaditano foedere eius
503 | iusserit, quicquam audes dicere sacrosanctum fuisse? [ETMLS:
504 | contra auctoritatem senatus dicere. Duris enim quondam temporibus
505 | fingi orationem, sed me dicere quae Gaditani iudicarint
Pro Caecina
Caput
506 15 | 15] Cum esset, ut dicere institueram, constituta
507 18 | Iam principio ausus est dicere non posse heredem esse Caesenniae
508 22 | ad modum illorum testem dicere audistis.
509 25 | homine? In quem ego hoc dicere, cum rogarer a Caecina,
510 28 | sicut meministis, iterum dicere quot milia fundus suus abesset
511 37 | nullam? Nullam esse actionem dicere in re tam insigni tamque
512 48 | voluisse concedis. Potes igitur dicere non ei vim fuisse impedimento
513 49 | litteris exprimis, poterisne dicere deiectum esse eum qui tactus
514 50 | dicerent—eos enim vere possumus dicere esse deiectos—an, cum voluntas
515 62 | deiectus essem, auderesne dicere interdictum esse de hominibus
516 65 | maxime mirum videbatur, te dicere iuris consultorum auctoritati
517 68 | consulantur, non hoc debent dicere iuris consultis, sed hominibus
518 73 | vester testis qui ausus est dicere fecisse videri eum de quo
519 85 | rettulisse; me posse pro meo iure dicere neque in hac re quam ego
Pro Caelio
Caput
520 6 | liberalis. Sed aliud est male dicere, aliud accusare. Accusatio
521 8 | non sine argumento male dicere? Sed istarum partium culpa
522 8 | tui, quod ea te invitum dicere videbamus, ingenii, quod
523 18 | magno domum. Quo loco possum dicere id, quod vir clarissimus,
524 20 | homines, qui hoc iurati dicere audebunt, cum sit iis confitendum
525 26 | quibus necesse est idem dicere. Neque vero illud me commovet,
526 32 | mulieris viro—fratre volui dicere; semper hic erro. Nunc agam
527 35 | significant nihil se te invita dicere. Quae tu quoniam mente nescio
528 53 | dedisti; si non est ausus dicere, non dedisti. Quid ego nunc
529 53 | innumerabilia, resistam? Possum dicere mores Caeli longissime a
530 56 | Quin etiam L. Herennium dicere audistis verbo se molestum
531 60 | mulier de veneni celeritate dicere audebit? Nonne ipsam domum
532 69 | velim vel potius quid nolim dicere. Quod etiamsi est factum,
Pro Cluentio
Caput
533 2 | ante quam de ipsa causa dicere incipio, haec postulo: primum –
534 2 | invitum de patris tui causa dicere existimes, adductum fide
535 2 | pro incolumi et pro vivo dicere. cum illi in quem dicitur
536 1 | adiutore Oppianico, longum est dicere mihi, praesertim ad alia
537 1 | equidem magno cum metu incipio dicere: quotienscumque dico, totiens
538 1 | Postea quam de re coepit dicere, ad ea quae erant in causa
539 1 | Itaque cum callidissime se dicere putaret et cum illa verba
540 2 | Respicite, iudices,' non posse dicere; nec quicquam propius est
541 | cognoscite. Quis tum auderet dicere nocentem condemnatum esse
542 1 | gratiae. Tene hoc, Acci, dicere, tali prudentia, etiam usu
543 | putaram libeat iam libere dicere.
544 3 | iniqua condicione reum causam dicere, cum adversario eius ad
545 3 | de singulorum virtute ita dicere; quae cognita sunt ab omnibus
546 1 | censoriam. Qua de re ante quam dicere incipio, perpauca mihi de
547 1 | nemini licitum est contra dicere; nemo denique ut defenderet
548 2 | peierasse: si qui contra vellet dicere, usurum esse eum suo testimonio:
549 2 | Antonium, aiunt solitum esse dicere idcirco se nullam umquam
550 2 | ne conatus quidem esset dicere, id quod multis verbis egit,
551 3 | homine nihil etiam nunc dicere nobis est necesse: si invitaverit,
552 3 | videar non dicendo voluisse dicere; res enim iam se ipsa defendit.
553 2 | inveniretur, sed ut aliquid falsi dicere cogerentur. Hoc postquam
Pro Deiotaro
Caput
554 4 | sapientia fit aequissimum: nam dicere apud eum de facinore, contra
555 28 | clarissimo viro fugitivi ore male dicere. Quod si saltatorem avum
556 36 | nostra provincia, amisisset, dicere est solitus benigne sibi
Pro Flacco
Caput
557 1 | 1] Strangulatos maluit dicere.~
558 12 | poena. Bellissimum putarunt dicere amissas.
559 23 | Itaque, etsi teneo quid sit dicere paratus, nihil tamen contra
560 31 | ut id quod Laelius dixit dicere auderent, hanc ab se pecuniam
Pro Fonteio
Caput
561 29 | emolumentum suum cupidius aliquid dicere videntur, eis credi non
562 29 | Indutiomarus quid sit testimonium dicere? movetur eo timore quo nostrum
563 41 | plures: 'cogis me,' inquit, 'dicere inimicum meum Frugi.' Is
Pro Ligario
Pars, Caput
564 III | dubitem, de Ligari audeam dicere. Atque haec propterea de
565 VI | se de Q. Ligario scelere dicere. Non dubito quin admiratus
566 IX | melius patientiam possim dicere. Quotus enim istud quisque
567 X | occupatus, num de eius facto dicere? Quidquid dixi, ad unam
568 XI | illa, quae uicit. Te enim dicere audiebamus nos omnis aduersarios
Pro Marcello
Caput
569 4 | nimirum audebo vel sola dicere. Tantus est enim splendor
570 2 | idem istud nimis crebro dicere, tibi satis te vixisse.
571 1 | omnibus stantibus necesse dicere, a me certe dici volunt,
Pro Milone
Caput
572 1 | sit pro fortissimo viro dicere incipientem timere, minimeque
573 3 | agere coepit, et aperte dicere occidendum Milonem.
574 2 | enim omnium—non audeo totum dicere. Videte quid ea viti lex
575 1 | gloria; sed eum—auderet enim dicere, cum patriam periculo suo
576 4 | sed ausum esse Furfanio dicere, si sibi pecuniam, quantam
Pro Murena
Caput
577 2 | ante quam pro L. Murena dicere instituo, pro me ipso pauca
578 6 | expulisse et nunc pro L. Murena dicere. Ego autem has partis lenitatis
579 10 | studium pro amici periculo dicere. ~
580 11 | facultas de vita L. Murenae dicere aliquid coegerit. Obiecta
581 18 | Omittamus igitur de genere dicere cuius est magna in utroque
582 43 | forti animo et agere et dicere videbam tibi solitus sum
583 43 | videbam tibi solitus sum dicere magis te fortem accusatorem
584 51 | quae ad me adlatae essent dicere. Atque ille, ut semper fuit
585 58 | Saepe hoc maiores natu dicere audivi, hanc accusatoris
586 66 | de L. Philo, de C. Gallo dicere haec eadem, sed te domum
587 71 | denique, ut solent loqui, non dicere pro nobis, non spondere,
Pro Plancio
Caput
588 2 | esset contra Laterensem dicere, tamen id ipsum esset in
589 2 | molestissimum, contra illum dicere, sed multo illud magis quod
590 3 | sed impune tamen deberem dicere: 'non recte.' nam quid adsequerere,
591 2 | corruptas? quid enim potes dicere cur ista editio non summam
592 3 | causam de fortunis omnibus dicere? non enim, ~
593 1 | Plancium de vitiis Laterensis dicere. nihil potest nisi eum nimis
594 1 | id te accusantem tam diu dicere quod ego defensor sine periculo
595 2 | non vereor ne quis audeat dicere ullius in Sicilia quaesturam
596 | et familiae nobilissimae dicere. ~
597 3 | novi, nihil temporis causa dicere, nonne etiam est illa testis
598 3 | etenim ego de me tantum audeo dicere, amicitiam meam voluptati
599 1 | tensis autem quid potero dicere? hic etiam addidisti me
600 1 | miserabiliores epilogos possem dicere. non vobis videtur cum aliquo
Pro Quinctio
Caput
601 II | defendam priore loco causam dicere? cum praesertim Q. Hortensius
602 II | accusatoris audisset, causam dicere cogeretur. Quod eorum gratia
603 III | rebus non necesse habeo dicere ea quae me P. Quinctius
604 IX | accusatorum priore loco causam dicere intellegis. Eos porro qui
605 XII | nomino, satis mihi videor dicere. Debuit tibi C. Quinctius,
606 XII | neque praeterea quid possis dicere invenio. Satis est argumenti
607 XIII | contra caput non didicit dicere. Quid a nobis autem, C.
608 XX | concredere solebas, conaris hoc dicere, neminem exstitisse qui
609 XX | ipsam considero, quid aliud dicere possit non reperio. Fatetur
610 XXI | opere laborant? Aude id dicere non palam, sed ipsis quos
611 XXV | dic, inquam, diem. Pudet dicere; intellego; verum et sero
612 XXVI | causam voles cum Hortensio dicere, tamen superior sim necesse
613 XXVI | postea. De cuiusquam vita dicere audes qui hoc concedas necesse
614 XXVII | modum observas? Mitto illud dicere, eum qui non latitaret,
615 XXX | concedit; fatetur se non belle dicere, non ad voluntatem loqui
616 XXXI | horribile est causam capitis dicere, horribilius priore loco
617 XXXI | horribilius priore loco dicere. Omnia circumspexit Quinctius,
Pro Rabirio
Caput
618 15 | voluerunt. Hic se popularem dicere audet, me alienum a commodis
619 27 | huiusce rei publicae possumus dicere, sceleris ac parricidi nefarii
Pro Rabirio Postumo
Caput
620 10 | videbatur, statim contra dicere solebant; sin eius temporis
621 31 | iudiciorum, ubi exempla? solet is dicere in eum qui pecuniam <redegit>
622 35 | verum quo voltu soleant dicere. audiebamus Alexandream,
Pro Roscio Amerino
Caput
623 5 | qui minimo periculo possem dicere, neque uti satis firmo praesidio
624 5 | consuerunt, causam velint dicere. Quod adhuc vos ignorare
625 9 | atrocibus neque satis me commode dicere neque satis graviter conqueri
626 28 | compararent, qui de ea re posset dicere aliquid, in qua re nulla
627 31 | arbitror, omnia non modo dicere, verum etiam libenter, audacter
628 31 | libenter, audacter libereque dicere; nulla res tanta exsistet,
629 34 | contineat et quibus de rebus nos dicere oporteat et quid vos sequi
630 35 | De hisce omnibus rebus me dicere oportere intellego. Quid
631 53 | quaero qui scias; tametsi te dicere atque enumerare causas omnis
632 54 | putemus? Vere nihil potes dicere; finge aliquid saltem commode
633 56 | criminose ac suspiciose dicere, aperte ludificari et calumniari
634 56 | quam nocentem causam non dicere. Anseribus cibaria publice
635 57 | aliquem patrem occidisse neque dicere possitis aut qua re aut
636 60 | alius potius diceret. Coepi dicere. Usque eo animadverti, iudices,
637 60 | qui contra voluntatem eius dicere auderet; aliter causam agi
638 85 | reformidant, pro Sex. Roscio dicere.
639 89 | copiosius quam me putem posse dicere. Verum ego forsitan propter
640 91 | iudicia fient. Verum, ut coepi dicere, et Erucius, haec si haberet
641 91 | commemoravi, posset ea quamvis diu dicere, et ego, iudices, possum;
642 100 | multos veneno. Habeo etiam dicere quem contra morem maiorum
643 103 | in talem virum non audeo dicere: Si diceret, non crederetur.
644 105 | audistis, iudices, continuo dicere: 'Necesse est aliquem dixisse
645 107 | Haec possum omnia vere dicere, sed in hac causa coniectura
646 122 | nunc primum in mentem venit dicere. Meministis me ita distribuisse
647 123 | plura de istorum scelere dicere quam causa postularet ac
648 123 | suspicionibus de quibus, si coepero dicere, pluribus verbis sit disserendum,
649 129 | ita audiatis ut partim me dicere pro me ipso putetis, partim
650 139 | quicquam ne ominis quidem causa dicere, unum hoc dico: nostri isti
651 140 | Quapropter desinant aliquando dicere male aliquem locutum esse,
Pro Roscio Comoedo
Caput
652 1 | uti conatur. Solent fere dicere qui per tabulas hominis
653 8 | sunt consuetudine diutius dicere non debeo; illud vero quod
654 37 | testimonium contra se cogo dicere. Quid enim restipulatio
655 38 | Satisne ipsa restipulatio dicere tibi videtur aperte Roscium
Pro Sestio
Caput
656 7 | sustentavit. possum multa dicere de liberalitate, de domesticis
657 12 | metuenti? longum est ea dicere, sed hoc breve dicam: si
658 15a | quam de tribunatu P. Sesti dicere incipiam, me totum superioris
659 23 | eorum tamen nomina poterat dicere, sed tamen eos laudabat
660 23 | devorarat; eosdemque praeclare dicere aiebat sapientis omnia sua
661 31 | vulneribus illis de me ipso plura dicere videbor, ignoscitote; nam
662 62 | quae quanta fuerit iam mihi dicere non est necesse. at si isti
663 123 | potius pro me aut Accium dicere oportuit, si populus Romanus
664 140 | quem quidem ego possum dicere, praeclare vir de re publica
665 144 | dicentem et plura etiam dicere parantem horum aspectus
Pro Sulla
Caput
666 10 | nihil minus accusator debet dicere quam a me defendi Sullam,
667 27 | immortalibus, iudices, hoc possum dicere, me qui ex summis periculis
668 39 | plus spei Gallis daret, dicere autem falsum non ausus est,
669 48 | creditum est. 'Regnum est dicere in quem velis et defendere
670 48 | Immo servitus est non dicere in quem velis et non defendere
671 69 | ipso qui accusatus eram dicere; nunc iam revocandi estis
672 82 | desiderat, potest quisquam dicere umquam meliores, fortiores,
673 85 | supplicationem decreverit, dicere in iudicio: 'non defenderem,
Timaeus
Caput
674 <LIV2 | bina media - vix enim audeo dicere medietates, quas Graeci
Topica
Caput
675 30 | specierum et speciebus dicere; et saepe his casibus utendum
676 58 | aes statuae causam velit dicere, quod sine eo non possit
677 74 | ea videtur veritas ipsa dicere, et quae perturbationibus
678 96 | defenditur non id legem dicere quod adversarius velit,
Tusculanae
Liber, Caput
679 Tusc, IV | Isocratis rhetoris gloria, dicere docere etiam coepit adulescentes
680 Tusc, IV | copiose posset ornateque dicere; in quam exercitationem
681 Tusc, XXIV | corporis figuram videor posse dicere unde concreta et quo modo
682 Tusc, XXVI | divinus est, ut Euripides dicere audet, deus. Et quidem,
683 Tusc, XXVII | tua aut qualis? potesne dicere? an, si omnia ad intellegendum
684 Tusc, XXXIV | dicatur illa in scholis dicere, quod multi is auditis mortem
685 Tusc, XLVI | beati. non possum autem dicere, quoquo modo hoc accipietur,
686 Tusc, 0 | quam dedecus? Non audeo id dicere equidem, et me pudet tam
687 Tusc, 0 | dubitavit summum malum dolorem dicere. Deinde ad hanc enervatam
688 Tusc, 0 | esse negant, non solent dicere cuiquam suave esse cruciari;
689 Tusc, 0 | ita adfectum non miserum dicere et, si hunc miserum, certe
690 Tusc, 0 | appellamus, id tot modis posse dicere. Definis tu mihi, non tollis
691 Tusc, 0 | humana contemnentem potes dicere aut Philoctetam illum -?
692 Tusc, 0 | tantum hominem nihil sapere dicere, sed nos ab eo derideri
693 Tusc, 0 | significem, pluribus. Volo autem dicere illud homini longe optimum
694 Tusc, 0 | gravitatem intuentes non dubitant dicere: ~Tu quoque, Ulixes, quamquam
695 Tusc, XVII | contendere et magna voce dicere solebat: eum esse beatum,
696 Tusc, XVIII | Epicure, nec fatemur eam nos dicere voluptatem, quam tu idem.
697 Tusc, XVIII | cum os perfricuisti, soles dicere? Sunt haec tua verba necne?
698 Tusc, XXI | malitiosum—, me studiose dicere contra Epicurum. Ita credo,
699 Tusc, XXI | exercitum neque ad censores dicere audeant. Sed cum istis alias,
700 Tusc, XVI | admirabiliter nimisque magnifice dicere videntur. ~
701 Tusc, XX | tibi videntur an aliquid dicere?~ - Mihi vero dicere aliquid,
702 Tusc, XX | aliquid dicere?~ - Mihi vero dicere aliquid, itaque expecto,
703 Tusc, XXI | has definitiones possim dicere? Atque haec pleraque sunt
704 Tusc, XXIII | Nam isto quidem modo licet dicere utilem vinulentiam ad fortitudinem,
705 Tusc, XXIV | iam videbuntur monstra dicere. Nunc autem ita disserunt,
706 Tusc, XXIV | autem ita disserunt, sic se dicere omnes stultos insanire,
707 Tusc, XXXII | apud alium poÎtam patri dicere audet se 'coniugem' habuisse ~'
708 Tusc, XXXVIII| commotos modo et perturbatos dicere solemus, at eos, qui se
709 Tusc, V | male vivat, non eum miserum dicere aut, quem bene fateare,
710 Tusc, IX | possit. In eo etiam putatur dicere in rotam—id est genus quoddam
711 Tusc, XI | liceat idem Peripateticis dicere? Rem enim opinor spectari
712 Tusc, XII | quidem rege magno potes dicere, beatusne sit?—An ego possim,
713 Tusc, XV | videris, hunc dubitabis beatum dicere? Atqui sapiens semper ita
714 Tusc, XV | dubitabisne eum miserum dicere? Qualia igitur ista bona
715 Tusc, XXVI | viola putabas aut in rosa dicere? An Epicuro, qui tantum
716 Tusc, XXVI | ipse hoc nomen inscripsit, dicere licebit, quod quidem, ut
717 Tusc, XXVI | potestate fortunae, tum dicere se beatum in summo cruciatu
718 Tusc, XXVI | beatum esse sapientem, cui dicere hoc, si sibi constare vellet,
719 Tusc, XXVI | aperteque et clara voce audeant dicere beatam vitam in Phalaridis
720 Tusc, XXIX | sine retractatione libere dicere auderent sapientis esse
721 Tusc, XXIX | putes consentaneum esse id dicere. Multa enim a te contra
722 Tusc, XXXVIII| igitur Epicurus ausus est dicere semper in pluribus bonis
1-500 | 501-722 |