De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 119  |   processit, in extis bovis opimi cor non fuit. Num igitur censes
 2       II, 161  |         sed tauri opimi iecur aut cor aut pulmo quid habet naturale,
 3       II       |          extis immolante Caesare, cor non fuisse; id quia non
 4       II       |     iudicandum esse tum interisse cor, cum immolaretur.
 5       II, 170  |       vivere, alterum non videas, cor subito non potuisse nescio
 6       II, 170  |        exile et exiguum et vietum cor et dissimile cordis fuisse;
 7       II, 170  |        quare putes, si paulo ante cor fuerit in tauro opimo, subito
 8       II, 170  | pervertitis. Caput est in iecore, cor in extis: iam abscedet,


De finibus
   Liber, Par.
 9       II,      |        nec enim sequitur, ut, cui cor sapiat, ei non sapiat palatus—,
10       II,      |  pretiosissimis. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum


De oratore
   Liber, Caput
11      III, LVIII|         malum, qui illius acerbum cor contundam et comprimam.


De re publica
   Liber
12        I       |       vero sic placet.' (Scipio) 'cor igitur dubitas quid de re


Pro Caelio
   Caput
13  37            |           animus ardet, nunc meum cor ~cumulatur ira ~aut illum: ~


Tusculanae
   Liber, Caput
14     Tusc,  IX  |        magna dissensio est. aliis cor ipsum animus videtur, ex
15     Tusc,  IX  |     principatum tenere; aliis nec cor ipsum placet nec cerebri
16     Tusc,   X  |        sed haec quidem quae dixi, cor, cerebrum, animam, ignem
17     Tusc,  XI  |                         24 nam si cor aut sanguis aut cerebrum
18     Tusc, XXVI |           errabat Aleis~Ipse suum cor edens, hominum vestigia
19     Tusc, XXXVI|         malum,~Qui illius acerbum cor contundam et comprimam'. ~